Ο θείος Χρυσόστομος λέει τα παρακάτω για την τρυφή:"Η τρυφή είναι θηρίο,θηρίο δύσκολο και ατίθασο.Ούτε ο σκορπιός και το φίδι αν κάθονταν στα σπλάχνα,δεν θα κατέστρεφαν τα πάντα,όπως η επιθυμία της τρυφής που τα ανατρέπει και τα διαλύει όλα.Η τρυφή είναι μητέρα όλων των παθών και κάθε δυσωδίας.Τι κακό προκαλεί η τρυφή;Παίρνει τους ανθρώπους και τους κάνει χειρότερους από τους χοίρους,γιατί ο μεν χοίρος κυλιέται στη λάσπη και τρέφεται με τους κόπρους.Αυτοί δε τρέφονται σε ακόμη πιο αηδιαστική τράπεζα,επινοώντας μύρια παράνομα και αθέμιτα".
Ο δε Κλήμης ο Αλεξανδρεύς λέει:"Τρυφή που αφήνεται στις ηδονές,αποδεικνύεται άσχημο ναυάγιο για τους ανθρώπους.Διότι αυτή γίνεται αιτία να λησμονηθούν η αγάπη προς το ωραίο και το ηθικό,όπως και οι ευγενείς απολαύσεις".
Τι άλλο είναι η τρυφή,παρά φιλήδονη λαιμαργία και παράδοξος πλεονασμός για την ηδονική ευχαρίστηση αυτών που δεν βάζουν περιορισμούς στον εαυτό τους;Η τρυφή φέρνει γέλιο άκαιρο,λόγια ακατάστατα,γέλια γεμάτα ψυχικό όλεθρο,ανόητη φλυαρία και άλλα που δεν είναι καλό και να αναφέρει κανείς.Αυτοί που ευχαριστιούνται με αφθονία εδεσμάτων και σπαταλώνται μέσα στη λαιμαργία τους,συχνάζουν δε στα τραπέζια με τα γεμάτα πιάτα,στον ουρανό δεν μπορούν να ατενίσουν.Αυτών θεός είναι η κοιλιά τους και δόξα τους η ντροπή τους.
Οι φιλήδονοι γίνονται βραδύνοες και άφρονες,γιατί η τρυφή δεν εκλεπτύνει τον νου,αυτοί δε που γεμίζουν την κοιλιά τους και τη φουσκώνουν χωρίς κανένα μέτρο είναι άφρονες.
Οι τρυφηλοί έγιναν δούλοι των παθών και των επιθυμιών τους,άναψαν για τους εαυτούς τους φωτιά από καμίνι που η φλόγα του κατακαίει τις καρδιές τους.Δεν έχουν χορτασμό και η αφθονία εξάπτει τις επιθυμίες τους,όπως ότα ρίχνεις ξύλα στο καμίνι και φουντώνεις τη φλόγα του.Οι τρυφηλοί και αδηφάγοι πέφτουν σε μανία,γίνονται δε ακόλαστοι και αναιδείς.
Ο Χρυσόστομος λέει για την πνευματική τρυφή τα εξής:"Κι εγώ θέλω να ευχαριστιέσαι,αλλά με την όντως ευχαρίστηση που ουδέποτε μαραίνεται.Ποια είναι λοιπόν αυτή η όντως τρυφή που πάντοτε ανθίζει;Κάλεσε σε δείπνο τον Χριστό,παράδωσέ Του τον εαυτό σου,που έτσι κι αλλιώς σ'Αυτόν ανήκει.Αυτό θα σε γεμίσει απέραντη ηδονή,που διαρκώς θα αυξάνεται".
Αγίου Νεκταρίου,Το γνώθι σαυτόν,εκδ.Άθως
Σοφότατο!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που είναι εντυπωσιακό σε αυτό το βιβλίο(για τα σημερινά δεδομένα,όχι για την Ορθόδοξη παράδοση)είναι ότι στις πάνω από 450 σελίδες του βιβλίου,ελάχιστες είναι αυτές χωρίς παραπομπή σε κάποιον Πατέρα ή στην Κ.Δ. ή στην Π.Δ. ή,στα εκτός θεολογίας ζητήματα,σε κάποιον αρχαίο φιλόσοφο.Δεν προβάλλει πουθενά τις γνώσεις του ο άγιος Νεκτάριος.
Διαγραφή