Είναι λοιπόν φανερό ότι η "εν πνεύματι και αληθεία" προσκύνηση του Θεού και η καθαρή λατρεία είναι έργο της θείας Ευθχαριστίας.Αυτό συμβαίνει όχι μόνο επειδή το Μυστήριο αυτό μας καθιστά μέλη Χριστού και μας κάνει να υποτασσώμαστε στον Χριστό,όπως υποτάσσονται τα μέλη του σώματος στην κεφαλή,αλλά και για τον εξής λόγο:
Αν ήμασταν νεκροί,δεν θα ήταν δυνατόν να λατρεύουμε "Θεόν ζώντα".Θα ήταν όμως αδύνατον να είμαστε "ζώντες" και απαλλαγμένοι "από νεκρών έργων",αν δεν μετείχαμε συνεχώς στο Δείπνο αυτό.Διότι,όπως "Πνεύμα ο Θεός και τους προσκυνούντας Αυτόν εν πνεύματι και αληθεία προσκυνείν",έτσι και όσοι θέλουν να λατρεύουν "Θεόν ζώντα",πρέπει και οι ίδιοι να είναι "ζώντες"."Ου γαρ εστίν ο Θεός Θεός νεκρών,αλλά ζώντων".
Βέβαια,λατρεία του Θεού είναι και η ορθή ζωή και η άσκηση της αρετής.Αυτά όμως θα μπορούσαν να είναι και έργα δούλων."Όταν ταύτα πάντα ποιήσητε,λέγετε ότι αχρείοι δούλοι εσμέν",λέει ο Χριστός.Αλλά η λατρεία που προσφέρουμε στον Θεό δια της θείας Ευχαριστίας ανήκει μόνο στους υιούς και εμείς δεν έχουμε κληθεί στην χορεία των δούλων αλλά των υιών.Αυτός είναι ο λόγος που κοινωνούμε την Σάρκα και το Αίμα του Χριστού."Τα παιδία κεκοινώνηκε σαρκός και αίματος",λέει ο Απόστολος Παύλος.Όπως δηλαδή ο Χριστός,για να γίνει πατέρας και να μπορέσει να πει "ιδού εγώ και τα παιδία α μοι έδωκεν ο Θεός",έγινε κοινωνός στη σάρκα και στο αίμα μας,έτσι και εμείς,για να γίνουμε παιδιά Του,είναι ανάγκη να μεταλαμβάνουμε την Σάρκα Του και το αίμα Του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου