Η,υπό εξαφάνιση,κοινότητα των Σαμαρειτών

Κιρουάτ Λούζα, κατεχόμενη Δυτική Όχθη - Καθώς ο ήλιος δύει πάνω από το όρος Γαριζίν, είναι εύκολο να καταλάβει κανείς γιατί οι Σαμαρείτες το θεωρούν ως το ιερότερο μέρος στη γη. Κοιτάζοντας πάνω από την παλαιστινιακή πόλη Ναμπλούς στη μία πλευρά και τους  λόφους, από την άλλη, το βουνό είναι μια όαση σε μια όλο και πιο ταραγμένη περιοχή.

Οι Σαμαρείτες, μία μικροσκοπική εθνο-θρησκευτική κοινότητα λιγότερα από 1.000 άτομα που ζουν σε μια περιοχή ανάμεσα στο όρος Γαριζίν, στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη, και τη Holon, στο Ισραήλ, εντοπίζουν τις ρίζες τους πίσω σε δύο αρχαίες βιβλικές φυλές που υπήρχαν περισσότερα από 3.000 χρόνια πριν. Τώρα δίνουν μια μάχη για να κρατήσουν την κοινότητά τους ζωντανή.

"Καλώς ήρθατε στο Kiryat Luza, το σπίτι των Σαμαρειτών," είπε ένας άνθρωπος με ένα φιλόξενο χαμόγελο κοντά στην είσοδο του χωριού των Σαμαρειτών στο όρος Γαριζίν.

Το Κιρουάτ Λούζα, το οποίο βρίσκεται στο τέλος ενός μακρού, στριφογυριστού δρόμου  μέχρι το βουνό και πίσω από ένα σύνολο από συρόμενες μεταλλικές πόρτες, μοιάζει σαν ένας μικρός αυτόνομος  κόσμος.

Αλλά το Όρος Γαριζίν δεν ήταν πάντα το σπίτι των Σαμαρειτ'ων. Κατά τη διάρκεια της δεύτερης Ιντιφάντα, μετακινήθηκαν μαζικά από τη  Ναμπλούς στο βουνό για να αποφύγουν να εμπλακούν στις  συγκρούσεις μεταξύ των Παλαιστινίων και του ισραηλινού στρατού.

Η αίρεση, η οποία υπερηφανεύεται για το ότι είναι πολιτικά ουδέτερη και τα μέλη της οποίας κατέχουν τόσο την ισραηλινή όσο και την παλαιστινιακή υπηκοότητα, έχει καταβάλει σημαντικές προσπάθειες κατά τη διάρκεια των δεκαετιών για να αποφύγει να βρεθεί σε διασταυρούμενα πυρά.

"Εμείς δεν πάμε με την Παλαιστίνη, και δεν πάμε με το Ισραήλ",είπε ο  Χόσνι Cohen, ένας ιερέας Σαμαρείτης,  στο Αλ Τζαζίρα. "Πρέπει να πάμε κατ 'ευθείαν στη μέση."

Ενώ οι Σαμαρείτες του όρους Γαριζίν είναι πιστοί στην  Παλαιστινιακή  εθνικότητά τους, η θρησκευτική  τους ταυτότητα είναι περισσότερο ευθυγραμμισμένη με τους Ισραηλινούς  ομολόγους τους πέρα από τη Πράσινη Γραμμή, καθώς ο Σαμαρειτισμός έχει κοινές  ρίζες με τον Ιουδαϊσμό.Οι Σαμαρείτες λατρεύουν σε συναγωγή, μιλούν αρχαία εβραϊκά, και το ιερό τους βιβλίο ονομάζεται  Τορά των Σαμαρειτών. 

Αυτό το μοναδικό μίγμα - μαζί με την ιστορία των Σαμαρειτών, το οποίο βλέπει τους αριθμούς της εθνο-θρησκευτικής ομάδας να είναι μειωμένοι σημαντικά μέσω αιματηρών συγκρούσεων στο παρελθόν, συμπεριλαμβανομένων των εξεγέρσεων των Σαμαρειτών  εναντίον των κυβερνώντων Βυζαντινών Χριστιανών κατά τον 5ο και 6ο αιώνα - δίνει στους Σαμαρείτες την ευκαιρία να παίξουν ένα σημαντικό ρόλο στις ισραηλινο-παλαιστινιακές σχέσεις, πιστεύει ο Cohen .

"Μπορούμε να είμαστε μια γέφυρα μεταξύ των δύο λαών, για να δείξουμε ότι υπάρχουν ομοιότητες και ότι είναι δυνατόν να ζήσουν μαζί," είπε ο Cohen. "Τρεις χιλιάδες χρόνια πριν, ήμασταν τρία εκατομμύρια. Τώρα είμαστε μόνο μια μικρή αίρεση .Γιατί ;Λόγω του πολέμου.Ο πόλεμος δεν είναι καλός για τους Παλαιστινίους, και δεν είναι καλός για τους Ισραηλινούς.Πρέπει να ενωθούμε  για την ειρήνη. "

Η μείωση του αριθμού του πληθυσμού των Σαμαρειτών, από τρία εκατομμύρια σε λιγότερους από 200 στα μέσα της δεκαετίας του 1910, έκανε τη κοινότητα σχεδόν  εξαφανισμένη.

Ο Gerard Ράσελ, ένας συγγραφέας που καταγράφει  θρησκείες υπό  εξαφάνιση στη Μέση Ανατολή, δήλωσε στο Al Jazeera ότι πολλά μέλη της κοινότητας των Σαμαρειτών αναγκάστηκαν να στραφούν σε άλλες θρησκείες με την πάροδο των ετών. "Οι Σαμαρείτες είχαν πάνω από 1.000 χρόνια έκθεσης  στην κυριαρχία της ιεραποστολικής θρησκειών", είπε. "Ποιος ξέρει γιατί  δεν άντεξαν αρκετά, όπως , ας πούμε , οι Mandaeans στο Ιράκ, αλλά κατά πάσα πιθανότητα η θέση τους σε μια ιδιαίτερα επιθυμητή και στρατηγική τοποθεσία δεν βοήθησε. Επίσης, δεν πιστεύουν στην μετανάστευση, έτσι δεν μπορούσαν να  ξεφύγουν, όπως οι Εβραίοι με τη μετακίνηση σε άλλη χώρα. "

Παρά το γεγονός ότι οι αριθμοί των Σαμαρειτών  έχουν αυξηθεί ελαφρά κατά τις τελευταίες δεκαετίες, τα μέλη της κοινότητας λένε ότι μόλις μετά βίας παραμένουν προσκολλημένοι στην κληρονομιά τους.

Η έλλειψη μιας ισχυρής αναβίωσης του πληθυσμού των Σαμαρειτών έχει οδηγήσει την κοινότητα να τροποποιήσει ορισμένες από τις παραδόσεις της. Αν και οι Σαμαρείτες ήταν ιστορικά αντίθετοι με το γάμο έξω από τη θρησκεία τους, οι άνδρες στην κοινότητα έχουν άδεια από τους  Σαμαρείτες ιερείς κατά τις τελευταίες δεκαετίες να ψάξουν  εκτός για γάμο, εφ 'όσον η γυναίκα προσηλυτίζεται στον Σαμαρειτισμό. Οι γυναίκες δεν έχουν λάβει την ίδια ελευθερία. 

Αρκετές δεκάδες γυναίκες - συμπεριλαμβανομένων των Ισραηλινών, Ευρωπαίων και οι Αζέρων - έχουν παντρευτεί και να προσηλυτιστεί τα τελευταία χρόνια, σύμφωνα με τον Cohen. 

Παρά τις νέες προσήλυτους, πολλοί Σαμαρείτες φοβούνται ότι θα πρέπει να δώσουν μια άνιση μάχη  με τη δημογραφία τα επόμενα χρόνια - μαζί με μια μάχη για να διατηρήσουν τον πολιτισμό και την κληρονομιά τους.

Η Σαμαρείτικη γλώσσα , αρχαία εβραϊκά, δεν χρησιμοποιείται σε καθημερινή βάση μέσα στην κοινότητα, ενώ τα νεαρά μέλη της κοινότητας εξακολουθούν να αφήνουν το όρος Γαριζίν για να αναζητήσουν ευκαιρίες απασχόλησης αλλού. Καθώς βρίσκονται σε μια μοναδική κατάσταση, και έχουν τόσο Ισραηλινά όσο  και Παλαιστινιακά διαβατήρια, τα ταξίδια και η έξοδος από την κατεχόμενη Δυτική Όχθη είναι πολύ πιο εύκολη για τους Σαμαρείτες από ό, τι για τους μουσουλμάνους και χριστιανούς Παλαιστινίους ομολόγους τους. 

Κάποιες προσπάθειες  γίνονται για να διατηρήσουν τον πολιτισμό της αίρεσης. Μαθήματα για την ιστορία των Σαμαρειτών,τις τελετουργίες και τη γλώσσα είναι υποχρεωτική για όλα τα παιδιά στην Kiryat Luza, με τα παιδιά από την ηλικία των επτά μαθαίνουν να μιλούν αρχαία εβραϊκά. Οι έφηβοι του χωριού , συμπεριλαμβανομένου του 16χρονου Ισχάκ Shloabi, ξετυλίγουν  τα γεγονότα της ιστορίας των Σαμαρειτών με υπερηφάνεια.

"Μπορώ να σας πω όλη την ιστορία μας, αλλά πρέπει να συνεχίσουμε να μαθαίνουμε. Ακόμα και αυτά τα μικρά παιδιά εδώ, έχουν κάνει τόση πολλή ανάγνωση,"δήλωσε ο  Shloabi στο Αλ Τζαζίρα, δείχνοντας  προς τα μικρά παιδιά που παίζουν στο δρόμο."Στις 16:00, έρχονται για να μάθουν, και ο ιερέας θα έρθει να τους διδάξει πώς να περιγράφουν το βιβλίο μας και να το γνωρίζουν, όχι μόνο να το απομνημονεύουν."

Ο Shloabi λέει ότι είναι περήφανος που είναι Σαμαρείτης και δεν έχει σχέδια να εγκαταλείψει τη μικρή κοινότητα ακόμα - αλλά ανησυχεί για το μέλλον του.

"Είμαστε μια μικρή κοινότητα, έτσι πρέπει να συνεχίσουμε να μαθαίνουμε, ώστε να μην χάσουμε τη γνώση, την ιστορία μας και το ποιοι είμαστε», είπε ο Shloabi. "Ελπίζω ότι εξακολουθούν να υπάρχουν Σαμαρείτες στο μέλλον."

aljazeera.com