Η θερμοκρασία για μια ακόμα ημέρα είναι υψηλή. Υψηλότερη απ' όσο θα έπρεπε για την εποχή. Κοιτάζω τα ζώα και τα πουλιά. Συνεχώς λιγοστεύουν. Είδη εξαφανίζονται. Είτε ως αποτέλεσμα της μόλυνσης και της καταστροφής των βιοτόπων τους είτε ως αποτέλεσμα του κυνηγιού, νόμιμου και λαθραίου. Εξαιτίας της ανθρώπινης δραστηριότητας. Τα αποθέματα νερού ξοδεύονται αφειδώς από λάστιχα αφημένα ανοιγμένα να τρέχουν για να πλυθούν πεζοδρόμια και αυτοκίνητα. Μη μας πει και η γειτονιά ανοικοκύρευτους. Τα αυτοκίνητα, πόσα αντιστοιχούν πια σε κάθε οικογένεια, που χρησιμοποιούνται για μετακινήσεις ακόμα και στις πιο μικρές αποστάσεις, που θα μπορούσαν σε δεκαπέντε με είκοσι λεπτά να διανυθούν με τα πόδια, μολύνοντας τον αέρα, σκοτώνοντας στη διαδρομή τους χιλιάδες ζωάκια και έντομα, υποβαθμίζοντας την αξία του ανθρώπου και του περιβάλλοντος μέσω της ανάπτυξης τεράστιων οδικών δικτύων. Κοιτάζω τα εργοστάσια, που στέκουν αγέρωχα για να μας θυμίζουν πως η βιομηχανική επανάσταση έδωσε το πρώτο και πιο καίριο χτύπημα στη φύση, λογικό επακόλουθο της αποϊεροποίησης του κόσμου και της ζωής που συντελέστηκε τον 18ο-19ο αιώνα. Και αυτά συνεχίζουν να ρυπαίνουν. Ένας γλάρος κράζει από πάνω μου τώρα που γράφω και σηκώνοντας το κεφάλι μου για να τον δω βλέπω στον ουρανό αυξημένη κίνηση αεροπλάνων. Αεροπλάνων που αφήνουν γραμμές ολόκληρες και ατελείωτες καυσίμων στα ψηλά στρώματα της ατμόσφαιρας. Αεροπλάνα που χρησιμοποιούνται να καλύψουν ανάγκες που ο ίδιος ο καπιταλισμός δημιούργησε. Κοιτάζω και λίγο παραπέρα και βλέπω τις οικολογικές οργανώσεις, διαβάζω προσεκτικά τις δράσεις που προτείνουν και τις ιδέες που έχουν. Και κλαίω. Αλλά δε κλαίω μόνος μου. Κλαίει και ο πλανήτης μαζί μου. Αλλά είναι ένα κλάμα που κανείς δεν ακούει γιατί κανείς δε θέλει να ακούσει. Να πάρει! Πότε θα βάλουν καινούριες κεραίες και οπτικές ίνες για να μπορέσω να αξιοποιήσω όλες τις δυνατότητες που μου δίνει το δίκτυο 5G;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου