Τι έχεις;

Με εκνευρίζουν, πάντα με εκνεύριζαν και πάντα θα με εκνευρίζουν, οι άνθρωποι που όταν με βλέπουν στις μαύρες μου(δεν έχω απλά κακή διάθεση, έχει να κάνει με άλλα πράγματα αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία) έρχονται και με ρωτάνε: "τι έχεις;" ξανά και ξανά. Είναι προφανές ότι κάτι έχω και ακόμα πιο προφανές ότι δεν θέλω να το συζητήσω. Αν ήθελα να το συζητήσω, θα το έκανα. Θέλεις να προσπαθήσεις να μου φτιάξεις τη διάθεση, καν' το, θες να με αφήσεις στην ησυχία μου, ακόμα καλύτερα, αλλά μη με ζαλίζεις. Μη με ρωτάς ρε αδερφέ τι έχω. Δεν είσαι ψυχολόγος, δεν το έχεις σπουδάσει το πράγμα, και ακόμα κι αν ήσουν ψυχολόγος αμφιβάλλω αν θα βοηθούσες πρήζοντάς με. Μη με ρωτάς, λοιπόν, τι έχω. Ό,τι θέλω έχω και επιθυμώ να το κρατήσω εκεί που κάθεται. Αν ήθελα να το μοιραστώ θα το έκανα share στα social(έτσι για να πετάξω και μία νύξη κριτικής στη σημερινή απρόσωπη κοινωνία που δεν είναι όπως η παλιά που όοολοι αγαπιόμασταν και θυσιαζόμασταν ο ένας για τον άλλον. Και σιγά μην ίσχυε τέτοιο πράγμα ποτέ)