Τη γιορτή του Αγίου Πνεύματος, μια μέρα μετά την Πεντηκοστή γιορτάζουμε σήμερα. Το Άγιο Πνεύμα που φώτισε τους μαθητές του Χριστού και από φοβισμένους ανθρώπους τους μετέτρεψε σε Αποστόλους που μιλούν τις γλώσσες του κόσμου. Όμως το Άγιο Πνεύμα δεν είναι μόνο αυτό. Δεν είναι ένας αόρατος δυνατός άνεμος που έρχεται και αλλάζει σαρωτικά και με μιας τον κόσμο. Είναι κυρίως ένα απαλό αεράκι, μία πνοή, που δροσίζει και ανανεώνει συνεχώς τον κόσμο. Που φωτίζει τους ανθρώπους όχι με φως εκτυφλωτικό αλλά με ένα γλυκό, ζεστό φως που ξυπνά μέσα μας τις δυνατότητες που έχουμε για να μεταμορφώσουμε τον κόσμο προς το καλύτερο, το περιβάλλον, τις σχέσεις μας, την προσευχή μας, που μας δίνει την ικανότητα να διακρίνουμε τα ίχνη του Θεού όχι στα μεγάλα, εκπληκτικά γεγονότα αλλά στα απλά, τα καθημερινά, τα τετριμμένα. Γιατί αυτή είναι και η ουσία. Να διακρίνουμε και να αναδείξουμε ως πιστοί, το όμορφο, το ιδιαίτερο, το θεϊκό, που κρύβεται μέσα στην ασχήμια, την πεζότητα, την καθημερινότητα των ανθρώπων. Και αυτό μόνο με τη φώτιση του Αγίου Πνεύματος μπορεί να επιτευχθεί. Είμαστε όμως έτοιμοι να αφήσουμε το Άγιο Πνεύμα να μας δώσει τέτοια ευαισθησία και τέτοια ελευθερία; Αυτή είναι μία σκέψη που θα μπορούσαμε να αναλογιστούμε τη σημερινή ημέρα και ίσως αναλογιζόμενοι να επιτρέψουμε στο Άγιο Πνεύμα να επιτελέσει το έργο του και πάνω μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου