Κυριακή της Σαμαρείτιδας

Η σημερινή περικοπή  διηγείται ένα από τα πιο ενδιαφέροντα περιστατικά στην επί γης ζωή του Ιησού. Τη συνάντηση και τη συνομιλία με τη Σαμαρείτιδα. Σε αυτή τη γυναίκα, μια γυναίκα αλλόθρησκη ή αιρετική μάλλον και με άστατη προσωπική ζωή, ο Ιησούς αποκαλύπτει περισσότερα απ' όσα είχε αποκαλύψει στους μαθητές Του μέχρι τότε. Γιατί την επέλεξε; Ποιος ξέρει και ποιος μπορεί να πει με σιγουριά; Ο Θεός δεν περιορίζεται από όρους, στεγανά και κανόνες, ο Θεός προσεγγίζει όποιον, όπου και όποτε θέλει. Μάλλον για να είμαστε πιο ακριβείς, προσεγγίζει τους πάντες, παντού και συνεχώς. Δεν περιορίζεται ούτε σε κτίσματα, ούτε σε σύνορα, ούτε σε έθνη. Βρίσκεται εντός του κόσμου αλλά και μακριά από αυτόν ταυτόχρονα.

"Η σωτηρία έρχεται στον κόσμο από τους Ιουδαίους" λέει ο Κύριος(μια ρήση που κάνει  πολλές υπερπατριώτες να κοκκινήσουν από οργή) αλλά δε περιορίζεται από αυτούς και δεν ορίζεται από αυτούς όπως πίστευαν τότε οι Εβραίοι. Όπως και από κανένα έθνος. Δεν υπάρχουν περιούσιοι λαοί, όσο κι αν πολλοί λαοί- και μάλιστα χριστιανικοί- το πιστεύουν αυτό ακόμα και σήμερα. Περιούσιος λαός είναι ο λαός των πιστών που λατρεύουν τον Θεό "με τη δύναμη του Πνεύματος, που φανερώνει την αλήθεια". 

Ο Χριστός δεν περιορίστηκε από την έντονη προσωπική ζωή της Σαμαρείτιδας, ούτε από την λανθασμένη πίστη της και της αποκάλυψε ότι αυτός είναι ο Μεσσίας. Δεν της ζήτησε να αλλάξει τρόπο ζωής, να καθαριστεί με κάποιο τελετουργικό και μετά να της αποκαλυφθεί. Δε ζήτησε όμως να τα κάνει αυτά ούτε και αφού της αποκαλύφθηκε και μιλήσανε μαζί για ώρα. Γιατί; Δε νοιάζεται τελικά ο Χριστός για τις αμαρτίες και την πίστη μας; Επειδή η αλλαγή έρχεται αυτόματα σχεδόν όταν γνωρίζουμε και αποδεχόμαστε τον Χριστό. Όταν ξέρουμε πως Αυτός είναι ο Κύριός μας. 

Τούτη η περικοπή, πραγματικά αλλάζει τον τρόπο που βλέπουμε τη ζωή μας, την πίστη μας, τον εαυτό μας. Τελικά εμείς έχουμε αποδεχτεί τον Ιησού όπως η Σαμαρείτιδα; Η Σαμαρείτιδα, η οποία έγινε η Ισαπόστολος Αγία Φωτεινή μετέπειτα. Τόσο πολύ άλλαξε τη ζωή της αυτή η συνάντηση με τον Χριστό. Σε μας έχει αλλάξει κάτι αφότου Τον συναντήσαμε; Μήπως τελικά, αν και λέμε πως Τον γνωρίζουμε και Τον πιστεύουμε, δεν έχουμε συναντηθεί μαζί Του στην πραγματικότητα; Μήπως όταν μας προσέγγισε να μας ζητήσει νερό, σε αντάλλαγμα με το δικό Του, το αιώνια ξεδιψαστικό νερό, εμείς κοιτάξαμε αλλού; Μήπως προτιμήσαμε να εγκλωβίσουμε την πίστη μας σε τοπικά και χρονικά όρια ώστε τις υπόλοιπες ώρες να ζούμε όπως θέλουμε και όχι όπως ο Κύριος θέλει; Μήπως το Πνεύμα και η αλήθεια μας τρόμαξαν τόσο πολύ ώστε να μην αφήσουμε να κυριαρχήσουν στη λατρεία και τη ζωή μας; Δεν έχω απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα ούτε για μένα, πόσο μάλλον για άλλους. τις απαντήσεις αυτές μόνον ο Κύριος τις έχει; Αν Τον συναντήσουμε θα τολμήσουμε να Τον ρωτήσουμε και κυρίως, θα αντέξουμε τις απαντήσεις που θα μας δώσει;