Κυριακή των Βαϊων

 

Σήμερα ο Χριστός μπαίνει στα Ιεροσόλυμα πάνω σε ένα γαϊδουράκι. Και πλήθη λαού τον υποδέχονται με ζητωκραυγές. Και οι άρχοντες, πολιτικοί και θρησκευτικοί, παρακολουθούν με ανησυχία, με φόβο και καχυποψία. Ούτε όμως οι μεν ούτε οι δε τον καταλαβαίνουν γι' αυτό και στο τέλος θα τον εγκαταλείψουν, θα τον κοροϊδέψουν, θα τον φυλακίσουν και θα τον σταυρώσουν. 

Οι πρώτοι, ο λαός, περιμένουν έναν πολιτικό ηγέτη, έναν στρατιωτικό αρχηγό. Αυτόν που θα οδηγήσει τον λαό του Ισραήλ σε μεγάλες κατακτήσεις και δόξες ενώ θα ρίξει και τους Ρωμαίους στη θάλασσα. Δεν κατανοούν ότι ο Χριστός δεν έρχεται να απελευθερώσει μόνο τους Εβραίους από τον ρωμαϊκό ζυγό. Έρχεται να εξαφανίσει κάθε καταπίεση, κάθε εκμετάλλευση και κάθε αδικία. Έρχεται να φέρει πραγματική ελευθερία, εσωτερική και εξωτερική, ελευθερία που πηγάζει από την αγάπη, ελευθερία που δεν αποτελεί δικαιολογία ώστε οι σημερινοί απελευθερωτές να γίνουν αυριανοί καταπιεστές. 

Οι δεύτεροι φοβούνται πως ο Χριστός ήρθε να τους κλέψει την εξουσία. Να τους κάνει από άρχοντες απλούς, ταπεινούς πολίτες, αν δε τους κάνει και δούλους κιόλας. Δε καταλαβαίνουν πως ο Χριστός έρχεται να καταργήσει κάθε εξουσία και κάθε ανισότητα γιατί στη καινούρια ζωή, τη πραγματική ζωή που φέρνει, δεν υπάρχουν εξουσιαστές και εξουσιαζόμενοι, υπάρχουν αδέρφια που αγαπούν το ένα το άλλο.

Κι έτσι ο Χριστός σε λίγες μέρες θα οδηγηθεί στο θάνατο και τη σταύρωση. Και ακόμα και σήμερα παραμένει ένα άγνωστος, ακόμα και σε αυτούς που λένε πως Τον πιστεύουν. Ακόμα και από αυτούς που κηρύττουν τον λόγο Του. Από όλους αυτούς, από όλους εμάς, που αντικαταστήσαμε το γαϊδουράκι με αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού, τον έναν και μοναδικό χιτώνα με συλλογή ρούχων και αμφίων, που τον κόβουμε και τον ράβουμε αναλόγως των πολιτικών και κοινωνικών μας πεποιθήσεων, που θέλουμε να κανονίζει, όποτε μας βολεύει και μόνο, τις πράξεις των άλλων, ποτέ τις δικές μας. 

Και σε πείσμα όλων και ευτυχώς για εμάς, ο Κύριος, όπως θριαμβευτής εισέρχεται σήμερα στα Ιεροσόλυμα, σε εκείνη την πολύπαθη μέχρι και σήμερα γωνιά του κόσμου μας, έτσι θριαμβευτής θα παραμείνει καθ΄ όλη τη βδομάδα των Παθών Του και έτσι θριαμβευτής θα αναστηθεί. Και όχι μόνο αυτό, αλλά θα προσκαλέσει και όλους εμάς που δεν Τον κατανοήσαμε, που Τον κοροϊδέψαμε, που Τον σταυρώσαμε, που κοιτάξαμε να Τον φέρουμε στα μέτρα μας, να Τον ακολουθήσουμε στον θρίαμβό Του, να Τον ακολουθήσουμε στην Ανάσταση, να Τον ακολουθήσουμε στην όντως ζωή.