Ναι, φυσικά, η επιλογή κάποιων εξ ημών να ακολουθήσουμε και να εγκαθιδρύσουμε ως επίσημο και ορθόδοξο το στυλ του παρηκμασμένου Βυζαντίου (ούτε καν του πρότερου σε ακμή βυζαντινού στυλ) και του μεταβυζαντινού, τα οποία είναι αμφότερα γεμάτα από επιρροές ανατολίτικης φλύαρης πολυτέλειας και μιας επίδειξης μεγαλείου που δεν υπάρχει πουθενά, δεν είναι τυχαία. Όταν υπάρχει κενό ουσίας, κάπως πρέπει να καλυφθεί. Και ποιος καλύτερος τρόπος υπάρχει από το να δίνουμε όλη μας τη σημασία στην πολυτέλεια των αμφίων(δε χρειάζεται κατ' ανάγκη να είναι ακριβά), στον υπερβολικό ανθοστολισμό( οι παλιοί επιτάφιοι στολίζονταν με άγρια λουλούδια της εποχής ή έστω από λουλούδια που είχαν οι άνθρωποι στους κήπους τους και όχι ανθοσυνθέσεις από γραφεία) ή τις μακρόσυρτες δήθεν βυζαντινές αλλά στην ουσία καθαρά περσικής επιρροής και καταγωγής(μια απλή ακρόαση σε τραγουδιστές σύγχρονους και λίγο παλαιότερους του Περσικού και του Αραβικού κόσμου είναι αποκαλυπτική), την εξεζητημένη συμπεριφορά δανδήδων και άλλων παρόμοιων...δαιμονίων. Να μην γίνει κάποια παρερμηνεία. Όλα τα παραπάνω σε μια λογική κατάσταση, ιεροπρεπή άμφια, όμορφα μέσα στη λιτότητά τους, ένας κάποιος στολισμός που να μη πνίγει εικόνες και την Αγία Τράπεζα, καλές φωνές που να ψέλνουν ώστε να δοξολογούν τον Θεό και όχι τον εαυτό τους, είναι χρήσιμα στη λειτουργία. Η σημερινή κατάσταση της πλειοψηφίας όμως, αυτή η μηδική πολυτέλεια, απέχει παρασάγγας τόσο από το Ευαγγέλιο και τη δράση του Χριστού(πάντα μου έκανε εντύπωση η απλή, προσιτή και χωρίς φτιασίδια συμπεριφορά του Κυρίου) όσο και από το όλο πνεύμα της Εκκλησίας. Και, για να είμαστε και πραγματιστές, μια απλή Εκκλησία, μια Εκκλησία χωρίς τις ανατολικοτουρκικές υπερβολές και περισσότερο κόσμο θα προσέλκυε, τουλάχιστον κόσμο με μυαλό και μια κάποια αισθητική, αλλά και λιγότερες αφορμές για σκανδαλισμό και επιχειρήματα στους εχθρούς της θα έδινε. Και αυτά αφού τα σκέφτομαι εγώ, θα μπορεί να τα σκεφτεί ο καθένας. Οπότε η επιλογή των παρακμιακών στοιχείων πιθανότητα δε δείχνει πραγματικά επιλογή αλλά μάλλον ανημπόρια να προσεγγίσουμε το ουσιαστικό της διδασκαλίας της Εκκλησίας και να το μεταδώσουμε στον κόσμο που αναζητά κάτι διαφορετικό να ακούσει.
(Η πρώτη εικόνα είναι ενός Πέρση Αυτοκράτορα και η δεύτερη του Βυζαντινού Αυτοκράτορα Βασίλειου του Μακεδόνα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου