Άντε τώρα να γράψεις για το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων. Τι να γράψεις, ποιος να διαβάσει και ποιος να καταλάβει; Τι να πεις σε ανθρώπους που φοβούνται να ερωτευτούν; Σε ανθρώπους που η ζωή τους είναι νούμερα και υπολογισμοί; Που η χαρά τους στηρίζεται σε αυτά που αποκτώνται και επιδεικνύονται; Τι να πεις για σπήλαια, βοσκούς και σοφούς που άφησαν πίσω τους κάθε αξίωμα, για έναν ευάλωτο Θεό σε αυτούς - και είναι οι περισσότεροι- που μόνο στη δύναμη και την εξουσία δίνουν αξία; Τι να πεις αλήθεια για τα Χριστούγεννα στον κόσμο; Λίγοι καταλαβαίνουν και αυτοί δε χρειάζονται κάποιον αν τους τα πει. Τα ακούνε από τους ψιθύρους του Θεού στον άνεμο, στα κλαδιά και τα φύλλα των δέντρων, στα στενά των πόλεων, όταν οι πολλοί θόρυβοι ησυχάζουν. Τους τα τραγουδούν οι άγγελοι στα όνειρά τους. Τους τα λέει το κλάμα του Θείου Βρέφους που μόνο αυτοί ακούνε μέσα στη καρδιά τους. Για εμάς τους υπόλοιπους μένουν τα φαγοπότια. Ε, κάτι είναι κι αυτό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου