Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου

Η γιορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου είναι μία από τις σπουδαιότερες της Εκκλησίας. Πρόκειται για τη γιορτή στην οποία η Παλαιά Διαθήκη γεφυρώνεται με την Καινή. Είναι η μέρα αυτή κατά την οποία το σχέδιο της σωτηρίας των ανθρώπων μπαίνει σε εφαρμογή, η μέρα κατά την οποία ξεκινά η ενσάρκωση του Λόγου. 

Το σημαντικότερο όμως είναι ότι σε αυτή τη γιορτή, ότι αυτή τη μέρα αποκαλύπτεται πλήρως πως ο Θεός επεμβαίνει στην ανθρώπινη ιστορία, μάλλον εισέρχεται στην ανθρώπινη ιστορία, όχι σαν ένας αφέντης απεριόριστης δύναμης και αδιαμφισβήτητης εξουσίας αλλά σαν ένας συνεργάτης. Εξομοιώνεται με τον άνθρωπο μέσω όμως της συνεργασίας ενός ανθρώπου. Και ο άνθρωπος αυτός, η γυναίκα αυτή δεν είναι άλλη από την Θεοτόκο. Την Παναγία. 

Αν η Μαρία, αυτό το νεαρό κορίτσι το οποίο είχε μεγαλώσει στο ιερό του ναού είχε αρνηθεί να συνεργαστεί, τίποτα από όλα αυτά δε θα είχε συμβεί. Μα, θα μου πει κάποιος, ήταν δυνατόν να αρνηθεί κάτι το οποίο ο ίδιος ο Θεός το ζητούσε; Πώς θα τολμούσε; Ας πάμε λίγο πίσω στην ιστορία. Όταν ο Ζαχαρίας ενημερώνεται από άγγελο Κυρίου ότι η Ελισάβετ θα γεννήσει γιο, τον Ιωάννη τον Πρόδρομο. O Ζαχαρίας δε πίστεψε τα λόγια του αγγέλου και ως συνέπεια αυτού έμεινε χωρίς τη δυνατότητα ακοής και ομιλίας μέχρι να γεννηθεί ο Ιωάννης ο Πρόδρομος. Ας επιστρέψουμε στη σημερινή γιορτή. Όταν ο Αρχάγγελος Γαβριήλ ανακοινώνει στη Μαρία το σχέδιο του Θεού γι' αυτήν, να γεννήσει τον ίδιο το Θεό, αυτή δυσπιστεί. Και μάλιστα απαντά πως αυτά τα λόγια της φαίνονται πονηρά. Δεν τιμωρείται όμως για την καχυποψία της αυτή. Και ακόμα, δε διστάζει να εκφράσει τη καχυποψία αυτή. Γιατί; Διότι, μεγαλωμένη μέσα στο ναό και έχοντας φτάσει στα ύψιστα επίπεδα άσκησης και αρετής, αξιώνεται από πολύ μικρή ηλικία να έχει αγγέλους να της φέρνουν ό,τι χρειάζεται για φαγητό. Γιατί αυτή, η Παναγία, έχει καταφέρει να βρεθεί στη κατάσταση για την οποία είναι προορισμένος ο άνθρωπος. Να συνομιλεί με τους αγγέλους, οι οποίοι τον βοηθούν σε κάθε του στιγμή, να είναι ελεύθερος συνεργός του Θεού στο σχέδιο της σωτηρίας. Έτσι λοιπόν, καταλαβαίνουμε ότι, ναι, μπορούσε η νεαρή Μαρία να αρνηθεί τη συμμετοχή της στο σχέδιο του Θεού. Και γι' αυτό όταν αμφέβαλλε στην αρχή, δε τιμωρήθηκε, αντίθετα ο Αρχάγγελος Γαβριήλ την έπεισε για την αλήθεια και την αγνότητα των λόγων του. Και τότε αυτή δέχθηκε να είναι μέρος της προσπάθειας του Θεού να προσεγγίσει και να σώσει τους ανθρώπους.

Αυτή είναι η σημερινή γιορτή. Δε γιορτάζουμε μόνο την εκκίνηση του Θείου Σχεδίου για τη σωτηρία μας αλλά και την αποδοχή του και τη συνεργασία του ανθρώπου σε αυτό, στο πρόσωπο της Παναγίας. Και αυτή είναι μια καλή ευκαιρία να σκεφτούμε πως θα μπορέσουμε και εμείς, και ως εκκλησίασμα και ο καθένας ξεχωριστά,  να γίνουμε κομμάτι και συναυτουργοί του σχεδίου αυτού.