Οπότε, για να δούμε πως έχει το πράγμα μέχρι τώρα. Ο πρωθυπουργός λέει πως η χώρα χρειάζεται αυτοδύναμη κυβέρνηση για να πάει μπροστά και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης πως μια κυβέρνηση συνεργασίας μπορεί να μας οδηγήσει σε ένα καλύτερο μέλλον. Κάτι έχω χάσει τα τελευταία χρόνια. Γιατί θα ορκιζόμουν πως η χρεωκοπία, ουσιαστικά, της χώρας προκλήθηκε από ισχυρές κυβερνήσεις μεγάλης πλειοψηφίας ενώ οι τελευταίες κυβερνήσεις συνεργασίας (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ(ΔΗΜΑΡ μετά) και ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ) φέρανε οι μεν πρώτες κάτι απίστευτα εξοντωτικά μετρά για να διορθώσουν τα χάλια που αυτοί οι ίδιοι είχαν δημιουργήσει εξαθλιώνοντας τον λαό ενώ η τελευταία έχει να επιδείξει εκπληκτικά προοδευτικά ανδραγαθήματα όπως τη γελοιότητα με το δημοψήφισμα και τον κουλ Αλέξη που έβγαλε έρπη στις αμείλικτες διαπραγματεύσεις, τις κλειστές τράπεζες και άλλα τραγικά και ευτράπελα. Οπότε το πρόβλημα μάλλον δεν είναι η συνταγή αλλά τα υλικά. Δεν είναι ποιο ή ποια κόμματα κυβερνούν αλλά από ποιους στελεχώνονται αυτά τα κόμματα. Τελικά δεν είναι η πολιτική αλλά ποιοι πολιτικοί επιλέγονται. Ρε, μήπως να δοκιμάσουμε κάποια μορφή ακυβερνησίας; Τόσα πειράματα έχουν γίνει σε αυτή τη χώρα τα τελευταία δέκα με δεκαπέντε χρόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου