Γιατί πάνω στο σταυρό ο Χριστός απέθεσε τα πάθη και τις αμαρτίες του κόσμου. Όπως κι εμείς μέσω της νηστείας, προσπαθούμε, κι ας μη το καταφέρνουμε πολλές φορές, να αφήσουμε τα δικά μας πάθη στα χέρια του Χριστού ώστε να μας βοηθήσει Αυτός να τα σηκώσουμε. Γιατί χωρίς τη βοήθειά Του από κανένα πάθος και από καμία αδυναμία δε μπορούμε να απαλλαχθούμε. Αυτή λοιπόν τη μέρα θυμόμαστε ποιος είναι ο σκοπός της νηστείας.
Από την άλλη ο σταυρός μας θυμίζει ότι ο Χριστός, τέλειος άνθρωπος και τέλειος Θεός, ήρθε και θυσιάστηκε για εμάς. Για να απαλλαγούμε από τα δεσμά της αμαρτίας και να μπορέσουμε να σωθούμε. Είναι και μία υπενθύμιση πως ο Χριστός είναι πάντοτε μαζί μας. Στις καλές στιγμές αλλά και στις κακές. Χαίρεται στις χαρές μας και θλίβεται στις λύπες μας. Είναι όμως πάντα μαζί μας ακόμα κι αν εμείς δεν αντιλαμβανόμαστε πάντα τη παρουσία Του. Και αυτά μας τα υπενθυμίζει σήμερα η Εκκλησία για να πάρουμε κουράγιο και να συνεχίσουμε τον αγώνα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.
Τι σημαίνει όμως ο σταυρός για εμάς; Για τον καθένα μας προσωπικά; Πολλές σκέψεις μπορούμε να κάνουμε γι' αυτό. Συχνά ζητάμε από τον Θεό να μας απαλλάξει από προβλήματα και από στεναχώριες. Οι περισσότεροι το πρώτο που ζητάμε -και ως ένα σημείο είναι λογικό αυτό- είναι μια άνετη ζωή χωρίς δοκιμασίες χωρίς θλίψεις, χωρίς πόνο. Και το ζητάμε αυτό από ποιον; Από ένα Θεό, που άφησε στην άκρη την παντοδυναμία Του και έγινε άνθρωπος. Από ένα Θεό που καταδέχτηκε να γεννηθεί στο πιο φτωχικό μέρος που μπορούσε να βρεθεί. Που κυνηγήθηκε και έζησε διωγμένος τις πρώτες κιόλας μέρες της ζωής Του. Που κατηγορήθηκε και συκοφαντήθηκε από το θρησκευτικό κατεστημένο της εποχής. Που ενώ ήταν εντελώς αθώος βασανίστηκε και σταυρώθηκε σαν να είχε διαπράξει το χειρότερο έγκλημα. Από Αυτόν τον Θεό, που έγινε άνθρωπος και βίωσε όλο τον πόνο και όλες τις θλίψεις του κόσμου, ζητάμε να μην περάσουμε καμία δυσκολία και καμία στενοχώρια. Και αυτό κάνει ο Θεός. Γι' αυτό ήρθε και υπέφερε ο Χριστός. Όχι για να εξαφανίσει τον πόνο διά μαγείας αλλά για να του δώσει νόημα. Να τον μετατρέψει κι αυτόν σε εργαλείο σωτηρίας του ανθρώπου.
Ο κάθε ένας από εμάς κουβαλάει κι ένα σταυρό. Μπορεί να είναι ο,τιδήποτε. Μπορεί να έχει τη μορφή μιας ασθένειας, μια απώλειας, ενός κακού γείτονα, οικονομικών δυσκολιών, μπορεί να έχει ακόμα και τη μορφή των γονιών ή των παιδιών μας. Δεν είναι και λίγες οι φορές που συμβαίνει ο σταυρός μας, να είναι είτε οι γονείς είτε τα παιδιά μας. Μπορεί να είναι κάτι που συμβαίνει στο χώρο εργασίας μας. Και δεν υπάρχουν μικροί και μεγάλοι σταυροί. Ο καθένας μας βαρύνεται το ίδιο από το σταυρό που κουβαλάει ανεξάρτητα αν σε τρίτους φαίνεται πιο ελαφρύς από αυτόν που κουβαλάει κάποιος άλλος. Μέσα από αυτό το βάρος, καλούμαστε να βρούμε νόημα. Καλούμαστε να δούμε με άλλη οπτική τη ζωή μας. Καλούμαστε να συναντηθούμε με το Χριστό που πάνω στο σταυρό Του υπέφερε για εμάς. Για να λυτρωθούμε από το μόνο αβάστακτο βάρος, που είναι αυτό της αμαρτίας. Και καλούμαστε να κατανοήσουμε πως Αυτός είναι μαζί μας. Πως σηκώνει και το δικό μας σταυρό. Πως μας βοηθά να αντέξουμε το δικό μας βάρος.
Είναι εύκολο να το κάνουμε αυτό; Όχι. Ούτε εύκολο είναι ότι υπάρχει κάποια συνταγή πέρα από την πίστη στο Χριστό και τη συμμετοχή στα μυστήρια της Εκκλησίας όπου εκεί γινόμαστε κι εμείς σώμα Χριστού. Από εκεί και πέρα ο καθένας προσπαθεί αν βρει και τον τρόπο που του ταιριάζει ώστε να ανακαλύψει τον Χριστό και να κάνει βίωμα τις διδαχές Του.
Σήμερα ας φύγουμε από τη λειτουργία με αυτές τις σκέψεις. Ας κατανοήσουμε πως από την πτώση του Ανθρώπου κι έπειτα δε μπορεί να υπάρξει ζωή χωρίς πόνο. Αλλά αυτός ο πόνος δεν είναι ανίκητος. Και μπορεί από βάρος δυσβάστακτο να γίνει όπλο σωτηρίας, Γιατί όταν μένουμε μόνοι και έχουμε μόνο τον πόνο μας απέναντί μας, τότε, ίσως μπορέσουμε να διακρίνουμε και κάποιον άλλον, που πόνεσε και υπέφερε όσο υποφέρουν και πονούν όλοι οι άνθρωποι αθροιστικά. Και αυτός δεν είναι άλλος από το Θεό που πέθανε πάνω στο σταυρό για να αναστηθεί και να ανοίξει ξανά τις πύλες της Ουράνιας Βασιλείας. Αυτός που από τότε βρίσκεται μαζί μας κάθε στιγμή θλίψης και στενοχώριας. Αυτός που πάντα μας βοηθά να αντέξουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου