Ναι, είναι εύκολο αυτή την εποχή να βρίζεις τους πολιτικούς και την πολιτική. Να σηκώνεις τη πέτρα του αναθέματος και να τους λούζεις με μια σειρά από κοσμητικά επίθετα ώστε να αποδείξεις πόσο σπουδαίος υπερασπιστής της δημοκρατίας είσαι. Ναι, είναι ωραία να μένεις πάντα ένας οργισμένος δεκαπεντάχρονος που ζητά δικαιώματα και ποτέ δεν αναλαμβάνεις ευθύνες. Αλλά αν θες να ωριμάσεις κι εσύ και οι άλλοι πολίτες αυτού του ρημαδότοπου ώστε κάποια στιγμή να εκλέξεις και κάποια ώριμη κυβέρνηση, οφείλεις να έχεις κατά νου κάτι απλό. Η πολιτική είναι είτε εργαλείο που κόβει ψωμί και το μοιράζει στους ανθρώπους είτε όπλο που κόβει τους ίδιους τους ανθρώπους.
Και ο πολιτικός είναι αυτός που αναλαμβάνει την ευθύνη(θέλεις να σου το πω θεολογικά; διακινδυνεύοντας και τη ψυχή του ακόμα)να χρησιμοποιήσει τη πολιτική είτε σαν εργαλείο και να προσφέρει στη κοινωνία είτε σαν όπλο για να εξυπηρετήσει τα ατομικά του συμφέροντα. Αντί να σκούζεις λοιπόν σαν κακομαθημένος υπερτροφικός μπέμπης στάματα λίγο να διαβάζεις lifestyle ανοησίες και αφιέρωσε κάμποσο χρόνο για να βρεις ανθρώπους που κατεβαίνουν στις εκλογές και έχουν σκοπό να κάνουν χρήση του εργαλείου και όχι του όπλου. Από όποιο κόμμα θες. Αλλά ψήφισε με τέτοιο κριτήριο. Και κυρίως ψήφισε. Μη πας εκδρομή εκείνη τη Κυριακή. Ή αλλιώς μη μιλάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου