Ζήλεια

Βασικό μας πρόβλημα μας είναι η ζήλεια. Αυτή που χρησιμοποιείται τόσο σαν δικαιολογία αλλά και αιτία ταυτόχρονα να βγάλουμε μίσος, συμπλέγματα και απωθημένα σε κάποιον αλλά και σαν δικαιολογία να μην κάνουμε τίποτα για να γίνουμε εμείς καλύτεροι. 

Θυμάμαι τα βλέμματα που έριξαν κάποιες κοπέλες σε μια άλλη κοπέλα όταν αυτή ήρθε αργοπορημένη στο μάθημα με αποτέλεσμα όταν έκατσε στη θέση της να γίνει μια σχετική ανακατωσούρα και ο καθηγητής είπε "ε, βέβαια ήρθε η όμορφη κοπέλα και δημιουργήθηκε αναστάτωση". Ήταν τέτοια τα βλέμματα, που ένιωσα ξαφνικά μια ψύχρα να έρχεται στο σβέρκο μου(καθόμουν πίσω από την...ομορφούλα) και γυρνώντας να δω από πού έρχεται αυτό το κρύο είδα τέσσερα πέντε ζευγάρια ματιών να κοιτάν όπως το φίδι που ετοιμάζεται να δαγκώσει τον ποντικό. Αυτή είναι μια χαρακτηριστική και επαναλαμβανόμενη σκηνή. Ο καθένας μπορεί να διηγηθεί κάποια παρόμοια. 

Τώρα προσέξτε, αντιπαθείς κάποια χωρίς πραγματικό λόγο. Η ομορφιά είναι κάτι με το οποίο γεννήθηκε. Δεν το έκλεψε, ούτε το πήρε με πλάγιο τρόπο. Έτσι βγήκε. Αντί να σπαταλάς χρόνο και ενέργεια για να αντιπαθείς και να θάβεις κάποια χωρίς λόγο μπορείς να κάνεις πράγματα για να βελτιώσεις πρώτον την δική σου εμφάνιση(όχι ιδιαίτερα σημαντικό αυτό αλλά φαίνεται ότι ενοχλείσαι), δεύτερον και πιο σημαντικό το χαρακτήρα σου(γιατί αν ζηλεύεις κάποια χωρίς λόγο θέλεις δουλειά με τα συμπλέγματά σου) και τρίτον και σημαντικότερον με τον τρόπο που βλέπεις τον κόσμο. Όταν αντιπαθείς κάποιον έτσι, για κάτι τόσο ανόητο έχεις πρόβλημα με τη γενικότερη κοσμοθεωρία σου. Όλα αυτά η ζήλεια τα νεκρώνει πριν καν ξεκινήσουν. Οι δικαιολογίες που προβάλλονται(τύπου "ναι αλλά η συγκεκριμένη κοπέλα τίναξε τα μαλλιά της και μπλα μπλα μπλα...") είναι απλά τεχνάσματα για να μη προχωρήσεις και για να μην εξελίξεις τον εαυτό σου. 

Οι άνθρωποι συνήθως προτιμούν αυτό το δρόμο. Τις δικαιολογίες και τη ζήλεια. Γιατί είναι εύκολος, δεν απαιτεί κόπο και κρύβουν έτσι όλες τις αδυναμίες και αποτυχίες τους. Έτσι όμως ούτε τον εαυτό τους γνωρίζουν ποτέ ούτε ξεπερνάνε τα συμπλέγματά τους ούτε εξελίσσονται πραγματικά. Αντίθετα δημιουργούν μία σφαίρα μιζέριας στην οποία συνεχίζουν να ζουν με διάφορες άλλες δικαιολογίες κάθε φορά.