Ο νέος της σημερινής περικοπής έρχεται στον Ιησού και του ζητά να του πει τι χρειάζεται για να κερδίσει την αιώνια ζωή. Αρχικά ο Χριστός του απαντά πως πρέπει να τηρεί τις δέκα εντολές. Αυτή ήταν μια απάντηση που όπως φαίνεται τη περίμενε ο πλούσιος νέος και με μια αυταρέσκεια απαντά στον Κύριο ότι αυτές τις εντολές τις τηρεί από μικρός. Τότε ο Χριστός, γνωρίζοντας και τη κοινωνική θέση αλλά και τις βαθιές σκέψεις του νεαρού άντρα, του λέει πως αν θέλει να γίνει τέλειος πρέπει να μοιράσει τη περιουσία του και να ακολουθήσει τον Ιησού. Ο νεαρός θλίβεται γιατί καμιά διάθεση δεν έχει να χάσει ούτε την άνεσή του ούτε και τη κοινωνική του θέση.
Ο Χριστός δεν τα είπε αυτά για να βγάλει άχρηστο το Νόμο και τις Δέκα Εντολές. Σε καμία περίπτωση, άλλωστε όπως έχει πει και αλλού δεν ήρθε για να καταργήσει το Νόμο αλλά για να τον ολοκληρώσει, να του προσδώσει πληρότητα. Και η πληρότητα αυτή επιτυγχάνεται όταν πάμε πέρα από το Νόμο, πέρα από την ευσέβεια και τους τύπους και περνάμε στην αγάπη και την πίστη.
Όχι όμως σε μια αγάπη γενικόλογη, με δήθεν ευγένεια και κοινωνικότητα. Αλλά σε μια αγάπη πραγματική, που μας παρακινεί να θυσιάσουμε τη δική μας άνεση, ακόμα και τη ζωή μας, για κάποιον άλλο. Όχι μόνο κάποιο γνωστό ή φίλο αλλά ακόμα και εχθρό.
Και όταν μιλάμε για πίστη, δε μιλάμε για μια πίστη που μας κάνει να πιστεύουμε πως είμαστε κάτι καλύτερο από τους άλλους επειδή πηγαίνουμε στην εκκλησία ή κάνουμε το απόδειπνο στο σπίτι. Αλλά για μια πίστη που μας οδηγεί σε αβεβαιότητα, σε μια πίστη που μας οδηγεί σε μια άνευ προηγουμένου περιπέτεια, τόσο στη πνευματική όσο και στη καθημερινή ζωή μας.
Όχι πως δε χρειάζεται η τήρηση των κανόνων, η παρουσία στις λειτουργίες και τις ακολουθίες. Όλα αυτά είναι απαραίτητα. Αλλά χωρίς την αγάπη, χωρίς την πραγματική πίστη μένουν ανολοκλήρωτα. Όπως λέει και η Αγία Μαρία Σκομπτσόβα "Ευσέβεια, ευσέβεια, αλλά πού είναι η αγάπη που μετακινεί όρη; Όσο προχωρώ ,τόσο περισσότερο δέχομαι μέσα μου ότι αυτό είναι το μέτρο όλων των πραγμάτων. Όλα τα υπόλοιπα δεν είναι παρά κάποια υποχρεωτική εξωτερική πειθαρχία."
Βέβαια η πειθαρχία χρειάζεται, αυτή δίνη τη βάση, αλλά πρέπει να τολμήσουμε να προχωρήσουμε και παραπέρα. Και αυτό είναι ένα δύσκολο ταξίδι. Σε αυτό λοιπόν το δύσκολο δρόμο μας καλεί ο Χριστός. Σε μια πραγματικότητα στην οποία ευκολότερα περνά η καμήλα από το μάτι της βελόνας παρά μπαίνει ο πλούσιος. Σε αυτή τη πορεία προς την αιώνια ζωή είναι βέβαιο πως μόνοι μας θα χαθούμε γιατί είναι πραγματικά αδύνατο για εμάς τους ανθρώπους να καταλάβουμε και να αποδεχτούμε αυτά που πρέπει να κάνουμε.
Όμως ότι είναι αδύνατο για εμάς, είναι δυνατό και εύκολο για το Θεό. Και ο Χριστός μας έδωσε μια υπόσχεση. Ότι αν αποφασίσουμε να σηκώσουμε το σταυρό μας και να Τον ακολουθήσουμε, Αυτός θα είναι δίπλα μας, σύντροφος και αρωγός μας. Και γνωρίζουμε καλά ότι ο Κύριος δεν λέει ψέματα και κρατά τις υποσχέσεις Του.
Ακριβως. Δε καταστρεφει ο Θεος το νομο που ο ιδιος παρεδωσε στους ανθρωπους. Η απαλλαγη απο τη καταρα του νομου που αναφερει ο Αποστολος Παυλος εαν λεω σωστα σημαινει υποθετω οτι εχει εχει σταματησει ο νομος να ασκει πιεση στο χωρο της συνειδησεως του ανθρωπου που σημαινει οτι ο ανθρωπος εχει καθαριστει απο τα παθη του και αρχιζουν οι εντολες του Θεου να λειτουργουν σε πληρη συμφωνια με το αυτεξουσιο του. Η εσωτερικη πιεση που αισθανεται ο ανθρωπος απο τη τηρηση των εντολων δεν ωφειλεται στο γεγονος οτι ο Θεος ειναι εκβιαστης της συνειδησης μας. Η συνειδηση μας επιβαρυνεται απο τα παθη μας. Ο Θεος μας μαθαινει και μας εξασκει να γινομαστε οι ιδιοι βιαστες του εαυτου μας. Να ειμαστε οι ιδιοι αυστηροι με τον εαυτο μας για να χαλιναγωγησουμε πρωτιστως με τη Χαρη του τα παθη μας. Οπωσδηποτε χρειαζεται η τηρηση των εντολων του Θεου διοτι ακριβως σε εκεινα τα σημεια που ΔΥΣΚΟΛΕΥΟΜΑΣΤΕ να τηρησουμε τις εντολες του μπορουμε να εντοπισουμε ποια ειναι τα παθη μας και να αποκτησουμε γνωση του εαυτου μας γιατι εαν το μεταφερω σωστα ο Χριστος μας αναφερει οτι εχουμε σκοτος μεσα μας δηλαδη αγνοια του εαυτου μας. Οι εντολες του Θεου οχι μονο δε καταργουνται αλλα συμφωνα με μια αναφορα που υπαρχει στο Γεροντικο εαν θυμαμαι σωστα στους ανθρωπους εκεινους που ανεβαινουν πνευματικα τους αποκαλυπτονται και ΚΑΙΝΟΥΡΙΕΣ εντολες εντος της καρδιας και της συνειδησεως τους. Αυτο δειχνει εαν λεω σωστα οτι ο Λογος του Θεου ειναι Ζωντανος και Αιωνιος και δε περιοριζεται μονο στο γεγραπται της Αγιας Γραφης. Εξαλλου και στην ιδια την Αγια Γραφη αναφερεται οτι οποιος κολλαει στο γραμμα του Νομου τοτε παει να βγαλει νεκρο το Νομο.
ΑπάντησηΔιαγραφή