Το χτύπημα

 

http://adrahti.blogspot.com/2022/07/blog-post_25.html

Ἐκτὸς τοῦ Χαίλντερλιν, ὁ Νίτσε ἦταν ὁ μόνος πιστὸς ἄνθρωπος ποὺ ἔζησε τὸν 19ο αἰώνα.

(Μ. Χάιντεγκερ, Ἡ βούληση γιὰ ἰσχὺ ὡς τέχνη)

Τὸ τελικὸ χτύπημα κατὰ τοῦ Θεοῦ καὶ κατὰ τοῦ ὑπεραισθητοῦ κόσμου συνίσταται στὸ ὅτι ὁ Θεός, τὸ ὂν τῶν ὄντων, ἐξευτελίζεται σὲ ἀνώτατη ἀξία. Τὸ πιὸ σκληρὸ χτύπημα κατὰ τοῦ Θεοῦ δὲν εἶναι ὅτι ὁ Θεὸς θεωρεῖται ἄγνωστος, οὔτε ὅτι ἡ ὕπαρξη τοῦ Θεοῦ καταδείχνεται ὡς μὴ-ἀποδείξιμη, ἀλλὰ τὸ ὅτι ὁ θεωρούμενος ὡς πραγματικὸς Θεὸς ἀνυψώνεται σὲ ἀνώτατη ἀξία. Διότι αὐτὸ τὸ χτύπημα δὲν προέρχεται ἀπὸ «τοὺς παρευρισκόμενους ποὺ δὲν πιστεύουν στὸν Θεό», ἀλλ’ ἀπὸ τοὺς πιστοὺς καὶ τοὺς θεολόγους τους, οἱ ὁποῖοι μιλοῦν γιὰ τὸ ἀνώτερο ὅλων τῶν ὄντων χωρὶς ποτὲ νὰ τοὺς ἔρθει ἡ ἰδέα νὰ στοχαστοῦν τὸ ἴδιο τὸ Εἶναι - ὥστε νὰ καταλάβουν ὅτι ἕνα τέτοιο στοχάζεσθαι κι ἕνα τέτοιο ὁμιλεῖν, ἰδωμένα βάσει τῆς πίστης, εἶναι ἡ ἀπόλυτη βλασφημία κατὰ τοῦ Θεοῦ, στὴν περίπτωση ποὺ αὐτοὶ ἀναμειγνύονται στὴ θεολογία τῆς πίστης. […] «ὁ Θεὸς εἶναι νεκρός». Αὐτὸς ὁ λόγος δὲν σημαίνει: δὲν ὑπάρχει Θεός· κάτι τέτοιο θὰ ἐξέφραζε μιὰ ἀπάρνηση κι ἕνα πρόστυχο μίσος. Ὁ λόγος σημαίνει κάτι χειρότερο: ὁ Θεὸς σκοτώθηκε.

 

Μάρτιν Χάιντεγκερ: Ὁ λόγος τοῦ Νίτσε «ὁ Θεὸς εἶναι νεκρός», μτφρ. Γιάννη Τζαβάρα στό: Ἡ ἀπαξίωση τῶν ἀξιῶν, Νίτσε καὶ Χάιντεγκερ, ἐκδ. Ἴνδικτος, 2005