Σήμερα σκέφτηκα τα τηγάνια. Μάλλον θα το κάνω στον ενικό. Το τηγάνι. Ναι, είναι πιο ωραίο έτσι. Το τηγάνι λοιπόν δεν είναι απλά ένα σκεύος μαγειρικής. Αυτά τα λένε οι αδαείς οι οποίοι πλήττονται από τη μεγάλη μάστιγα της έλλειψης φαντασίας και πιθανότατα εργάζονται στον οικονομικό τομέα(καλά μη φωνάζετε, μια πλακίτσα είπα να κάνω).
Χάρη στο τηγάνι λοιπόν, η ανθρωπότητα έχει πετύχει να μαγειρεύει κάθε λογής φαγητό γρήγορα και να πετυχαίνει και καλή γεύση. Ομελέτες, κοτόπουλο, μπριζόλες, μπέικον, πατάτες και άλλα πολλά φαγώσιμα αποκτούν ένα νέο βάθος γεύσης και ποιότητας όταν περνάνε από το καυτό λάδι του τηγανιού. Ακόμα και η φέτα αν τηγανιστεί γίνεται κατά πολύ νοστιμότερη. Μέχρι και η μπανάνα τηγανίζεται! Για να μην αναφέρω μανιτάρια και κρεμμύδια...
Από την άλλη πόσες και πόσες γυναίκες δε χρωστούν την οικογενειακή τους γαλήνη στο τηγάνι(ρωτήστε και τη σύζυγό μου). Με αυτό ταϊσανε τους πειναλέους άντρες τους, με αυτό- σε άλλη χρήση- τους συμμάζεψαν όταν έπιναν, χαρτόπαιζαν ή αργούσαν να γυρίσουν το βράδυ(και ποιος ξέρει τι έκαναν!). Πολλές με τη βοήθεια του τηγανιού παντρεύτηκαν κιόλας, σε παλιότερες εποχές ενώ άλλες τις βοήθησε να χηρέψουν.
Τέλος, το τηγάνι αποτελεί ένα σύμβολο. Όλοι οι καλοφαγάδες πρώτα το τηγάνι σκεφτόμαστε και μετά τη κατσαρόλα, το φούρνο ή και τη σχάρα, όταν μας κόβει η λόρδα. Η τηγανίλα που μένει στα ρούχα μετά από κάποια ώρα στη κουζίνα είναι αυτή που μας αναζωογονεί και μας δίνει κουράγιο να συνεχίσουμε να βαδίζουμε στη δύσκολη ανηφόρα της ζωής. Αλλά είναι και τα φαγητά που ετοιμάζονται στο τηγάνι που μας στέλνουν στο γιατρό(ή αν δεν προλάβουμε στον...παπά) και έτσι βοηθούν στην εύρυθμη λειτουργία του συστήματος υγείας της χώρας. Αν υπήρχε και κάτι τέτοιο δηλαδή, καλά θα ήταν.
Έτσι λοιπόν, με αυτές τις σκέψεις περί τηγανιού σας αφήνω και πάω να τηγανίσω δυο, τρία, τέσσερα αυγά. Κάποτε ούτε να τα βράσω δεν ήξερα. Αλλά βέβαια, γιατί να βράσεις κάτι που μπορείς να τηγανίσεις;
Αμα ηταν τοσο ευκολο με τα τηγανιτα φαγητα να συμμαζεψουν οι γυναικες τους αντρες τους απο τα διαφορα νυχτοπερπατηματα τοτε θα υπηρχαν λιγοτερα οικογενειακα δραματα στο κοσμο! Αμα το εχει η κουτρα του αλλουνου να κατεβαζει ψειρες τοτε θα προτιμησει δε το συμαζευει κανενα καλομαγειρεμενο φαι. Δε παει να ειναι και μαγειρεμενο σε κινεζικο τηγανι και να ειναι κινεζικο φαγητο και οχι τα δικα μας τα Ελληνικα φαγητα. Παρεπιπτοντως εμενα μου αρεσουν τα κινεζικα τηγανιτα και οχι τα Ελληνικα τηγανιτα. Βεβαια τωρα εχω αρκετα χρονια να φαω κινεζικο φαγητο. Νομιζω οτι τα κινεζικα τηγανιτα πρεπει να ειναι πιο υγιεινα απο τα δικα μας τα τηγανιτα οχι μονο λογω της διαφορετικοτητας του τηγανιου τους εαν σκεφτομαι σωστα αλλα πιθανον επειδη μπορει οι Κινεζοι να χρησιμοποιουν λαδι καρυδας για τηγανισμα. Ειχα ακουσει απο γνωστο μου που του το ειχε αναφερει κοινος γνωστος μας που ειναι μοριακος βιολογος οτι το λαδι καρυδας δε κορεζεται οταν τηγανιστει εφωσον καταλαβα σωστα. Το κορεσμενο και το υδρογωνομενο λιπος οπως ειναι τα βουτυρα δημιουργουν φλεγμονες στον οργανισμο. Φανταζομαι οτι μπορει να ακουγομαι ξενερωτος για πολλους καλοφαγαδες ωστοσο δε θεωρω για τον εαυτο μου οτι δεν ανηκω στους συγγεκριμενους. Απλα μιας και ανεφερες Παπα-Κωστα τους γιατρους θα αναφερω οτι εαν θα βρει σε εναν ανθρωπο ο γιατρος "ανεβασμενη" τη χοληστερολη θα κατσει και θα του συνταγογραφησει στη συνηθη περιπτωση εαν αναφερω σωστα στατινες για να του τη "ριξει". Ελα ντε ομως που η "υψηλη" χοληστερολη ΔΕ προκαλει φλεγμονη στο ενδοθηλιο των αγγειων αλλα ΜΟΝΟ η οξειδωμενη μορφη της. Αμα μετα παιρνει μακροχρονια ο ανθρωπος στατινες εκει να δεις τι ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ παρουσιαζονται! Μπορει να πει αυτος που θα τις παιρνει απο μεσα του "σκασιλα μου". Τρωω καλα? Πινω καλα? "Περναω" καλα? Αμα ομως δει οτι μια απο τις παρενεργειες των στατινων ειναι και η στυτικη δεισλειτουργια τοτε εκει αρχιζει και το βλεπει αλλιως το πραγμα γιατι το να μη μπορει να συνουσιαστει το θεωρει "μειζον" προβλημα αλλα η ΣΥΝΟΛΙΚΗ του βιολογικη υγεια ειναι στα παλια του τα παπουτσια. Δυστυχως η ζωη για το καθε ανθρωπο εχει αξια για συγκεκριμενες μονο "εκφανσεις" και οχι για το ΣΥΝΟΛΟ της.
ΑπάντησηΔιαγραφή