«Όποιος αρνείται να προσαρμοστεί, δυστυχώς πεθαίνει»

 

https://xristianiki.gr/%ce%b7-%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%af%cf%87%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b7-%cf%8c%cf%88%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%bd%ce%b5%ce%bf%cf%86%ce%b9%ce%bb%ce%b5%ce%bb%ce%b5%cf%85%ce%b8%ce%b5%cf%81%ce%b9%cf%83/

Η Χριστιανική Δημοκρατία εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση με αφορμή την δήλωση του Υπουργού κ. Πέτσα ότι «Όποιος αρνείται να προσαρμοστεί, δυστυχώς πεθαίνει» :

Ο αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών κ. Στέλιος Πέτσας, απαντώντας στις 13.9.2022 σε ερώτηση αν εξετάζεται κάποιο μέτρο για κατηγορία νοικοκυριών που πλήττονται από την αύξηση της τιμής του φυσικού αερίου, ιδίως επειδή μετέτρεψαν τους καυστήρες τους για να λειτουργούν με το καύσιμο αυτό, απάντησε: «Το βασικό ζητούμενο σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να δείχνουμε προσαρμογή. Όποιος αρνείται να προσαρμοστεί, δυστυχώς πεθαίνει».

Είναι γεγονός ότι ζήτησε συγγνώμη για τη δήλωσή του αυτή, ύστερα από την κατακραυγή που ξεσηκώθηκε, αν και όχι για την ουσία τους, αλλά επειδή “σκανδάλισε” κάποιους. Όμως, τα λόγια που τού ξέφυγαν, είναι απολύτως δηλωτικά μιας νοοτροπίας που χαρακτηρίζει την κρατούσα σημερινή νεοφιλελεύθερη εκδοχή του κοινωνικού συστήματος.

Ένα σύστημα το οποίο σταδιακά καταργεί το κοινωνικό κράτος και την προστασία των αδυνάτων, εξαθλιώνει τα μεσαία στρώματα και ευνοεί τη συγκέντρωση του πλούτου σε λίγους. Όσο μειώνεται και μηδενίζεται η κοινωνική αλληλεγγύη, τόσο κυριαρχεί ο λεγόμενος κοινωνικός δαρβινισμός, η μεταφορά στην κοινωνία της θεωρίας της εξέλιξης του Δαρβίνου, με βάση την οποία επιβιώνει ο ισχυρότερος.

Στη λογική του «Όποιος δεν προσαρμόζεται πεθαίνει», απαντούν τα λόγια του Ιησού Χριστού στο «Ευαγγέλιο της Κρίσεως», (Κατά Ματθαίον ΚΕ'(25) 31-46) που διαβάζεται κάθε χρόνο την Κυριακή της Απόκρεω και καταδικάζει όσους αδιαφορούν για τους «ελαχίστους» και απόκληρους της κοινωνίας:  «Επειδή πείνασα και δεν μού δώσατε να φάω, δίψασα, και δεν μου δώσατε να πιώ, ήμουνα ξένος και δεν με περιμαζέψατε, γυμνός δεν μού δώσατε ρούχα να ντυθώ, ασθενής και φυλακισμένος και δεν με επισκεφθήκατε…εφόσον κάτι απ’ όλα αυτά δεν το κάνατε έστω και για τούτους τους ελαχίστους, ούτε για μένα το κάνατε.». Αν ο φιλοσοφικός υλισμός αρνείται τον Θεό, ο πρακτικός υλισμός αρνείται τον πλησίον και είναι ακόμα πιο αντιχριστιανικός, ακόμα και όταν στα λόγια εμφανίζεται «χριστιανικός».

Όπως χαρακτηριστικά τονίζει ο Ρώσος ορθόδοξος φιλόσοφος Νικόλαος Μπερντιάγιεφ, «Η φοβερότερη μορφή αθεΐας σίγουρα δεν είναι αυτή που εμφανίζεται στο στρατευμένο και παράφορο αγώνα εναντίον της ιδέας του Θεού και εναντίον αυτού του ιδίου του Θεού, αλλά αυτή που εμφανίζεται στην αθεΐα της πρακτικής ζωής, στην αδιαφορία και στην ψυχρότητα. Αυτή τη μορφή της αθεΐας συχνά τη συναντάμε ανάμεσα στους κατ’ όνομα Χριστιανούς.» («Αλήθεια και Αποκάλυψη»).

Ο κοινωνικός Δαρβινισμός χαρακτηρίζει και τον Φασισμό. Ο ιστορικός Ουίλιαμ Σίρερ, στο μνημειώδες έργο του «Η άνοδος και η πτώσις τού Γ’ Ράιχ», αξιολογώντας το βιβλίο του Αδόλφου Χίτλερ «Ο Αγών μου», επισημαίνει ότι όπως ο Δαρβίνος, έτσι και ο Χίτλερ είδε τη ζωή ως «ένα κόσμον εις τον οποίον το εν πλάσμα τρέφεται με το άλλο και όπου ο θάνατος τού ασθενέστερου εξασφαλίζει την ζωήν τού ισχυρότερου… Ο ισχυρότερος πρέπει να κυριαρχή και όχι να αναμιγνύεται με τον ασθενέστερον, θυσιάζων ούτω το μεγαλείον του». (Ουίλιαμ Σίρερ, « Η άνοδος και η πτώσις τού Γ’ Ράιχ», τόμος Α’, σελ. 148).

Κατά συνέπεια, άσχετα αν διαφέρουν εξωτερικά, νεοφιλελευθερισμός και φασισμός/ναζισμός χαρακτηρίζονται και οι δύο από τον κοινωνικό Δαρβινισμό που έχουν στο «ντι εν έι (DNA) » τους και είναι στην πραγματικότητα στενοί μεταξύ τους συγγενείς.

Ο κοινωνικός Δαρβινισμός είναι η πιο χυδαία και απροκάλυπτη έκφραση του πρακτικού υλισμού και έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τη χριστιανική διδασκαλία, η οποία έχει ως θεμέλιο την αγάπη προς τον πλησίον και κατ’ επέκταση την κοινωνική αλληλεγγύη χωρίς διακρίσεις μεταξύ των ανθρώπων, που όλοι, χωρίς διάκριση είναι παιδιά του Θεού. Αν ο Φασισμός/Ναζισμός κάνουν διάκριση ανάμεσα σε ανώτερες και κατώτερες φυλές, ο Νεοφιλελευθερισμός επιβάλλει στην κοινωνία το «νόμο της Ζούγκλας», που εξαθλιώνει τους οικονομικά αδύναμους και ευνοεί τη σώρευση πλούτου σε όλου και πιο λίγους. Αναπτύχθηκε από τους Χέρμπερτ Σπένσερ και Ουίλιαμ Γκρέαμ Σάμνερ, οι οποίοι στη βάση αυτή προωθούσαν μεταξύ άλλων την άρνηση οποιασδήποτε άρσης της κοινωνικο-οικονομικής ανισότητας με πολιτικά μέσα.

Όπως σταθερά πράττει εδώ και 69 και πλέον χρόνια από τη ίδρυσή της, έτσι και στην τωρινή συγκυρία, η Χριστιανική Δημοκρατία καλεί τους Χριστιανούς να αγωνιστούν και ως πολίτες την επικράτηση των αρχών της χριστιανικής διδασκαλίας, η οποία κηρύσσει αγάπη και αλληλεγγύη μεταξύ των ανθρώπων για να οικοδομηθεί μία κοινωνία δικαιοσύνης. Όπως έγραφε ο μακαριστός Μητροπολίτης Διοκλείας Κάλλιστος (Ware), «Η πίστη μας στην Τριάδα μας υποχρεώνει να παλεύουμε σε κάθε επίπεδο, από το αυστηρά προσωπικό ως το καλύτερα οργανωμένο, αντίθετα σ’ όλες τις μορφές καταπίεσης, αδικίας και εκμετάλλευσης. Στη μάχη μας για κοινωνική δικαιοσύνη και «ανθρώπινα δικαιώματα» ενεργούμε ιδιαίτερα στο όνομα της Αγίας Τριάδος.» (Μητροπολίτη Διοκλείας Καλλίστου «Ο Ορθόδοξος Δρόμος») Και να ταχθούν ενάντια στις αντιχριστιανικές λογικές του πρακτικού υλισμού οι οποίες μόνο το ατομικό συμφέρον υπολογίζουν και με τον τρόπο αυτό συντηρούν την κοινωνική αδικία. Λογικές τις οποίες πιστά υπηρετεί η συστημική θεολογία, μετατρέποντας τη χριστιανική διδασκαλία σε ακίνδυνο κώδικα ατομικής ηθικής.

Αθήνα 18.9.2022. Από το Γραφείο τύπου της Χ.Δ.