(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
Το πάθος της κενοδοξίας, γράφει ο Όσιος Κασσιανός, είναι λεπτότατο και ποικιλόμορφο, γι’ αυτό δυσκολεύεται ο άνθρωπος να το καταλάβη.
Των άλλων παθών οι προσβολές είναι πιο φανερές και διορθώνονται ευκολώτερα με την προσοχή και την προσευχή. Ενώ η κενοδοξία δύσκολα εξαλείφεται. Δίνει το παρόν σ’ όλες τις εργασίες.
Εκδηλώνεται με διάφορα σχήματα και επιτηδεύματα στη φωνή, στα λόγια, στις πράξεις.
Νοθεύει την αγρυπνία, τη νηστεία, την προσευχή, την ανάγνωσι, την ησυχία, την μακροθυμία κι όλες τις άλλες αρετές.
Όποιον δεν κατορθώση ο διάβολος να παρασύρη στην κενοδοξία με τα πλούσια και πολυτελή ενδύματα, τον εξαπατά με τα φτωχά και τιποτένια.
Εκείνον που δε μπορεί να πολεμήση με τις τιμές και τους επαίνους, τον πείθει να νομίζη πως έγινε σπουδαίος γιατί υπομένει ατιμίες.
Όποιον δεν κατορθώνει να τον κάνη να κενοδοξή με τα σοφά του λόγια, τον ρίχνει με τη σιωπή και ησυχία.
Άλλον με τη νηστεία, με την άσκησι και με οποιαδήποτε άλλη αρετή.
Κάθε εργασία πνευματική δίνει αφορμή στον πονηρό αυτό δαίμονα να πειράξη τον άνθρωπο.
Από το βιβλίο, «Γεροντικόν, Σταλαγματιές από την πατερική σοφία», έκδοση Ορθοδόξου Χριστιανικής Αδελφότητος «Λυδία», Θεσσαλονίκη 1987.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου