Δ νηστειών - Το δαιμονικό γένος

 

Ένας πατέρας, φέρνει τον γιο του μπροστά στο Χριστό και τον παρακαλεί να θεραπεύσει το παιδί του επειδή το ταλαιπωρεί ένας δαίμονας από τότε που ήταν μικρό. Λέει ακόμα στον Ιησού πως οι μαθητές Του δεν μπόρεσαν να θεραπεύσουν τον γιο του. Ο Χριστός αφού μαλώνει τους μαθητές Του για την έλλειψη πίστης τους, ρωτά τον πατέρα αν πιστεύει. Και αυτός απαντά "πιστεύω Κύριε, αλλά βοήθησέ με γιατί η πίστη μου δεν είναι δυνατή". Ο Χριστός τότε θεραπεύει τον γιο και τον παραδίδει στον πατέρα. Όταν τον ρώτησαν οι μαθητές Του γιατί αυτοί δεν μπόρεσαν να διώξουν το δαίμονα, τους απάντησε ότι «Αυτό το δαιμονικό γένος δεν μπορεί κανείς να το βγάλει με τίποτε άλλο παρά μόνο με προσευχή και νηστεία».

Μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε γιατί οι μαθητές του Κυρίου δεν κατάφεραν να διώξουν το δαιμόνιο. Μπορούμε να καταλάβουμε γιατί ολιγοπίστησαν όταν ήρθαν αντιμέτωποι με την ταλαιπωρία, τις ατυχίες και το κακό που τυραννά την ανθρωπότητα. Ας σκεφτούμε λίγο τι βλέπουμε γύρω μας. Αρρώστιες που κοστίζουν τις ζωές ανθρώπων, οικονομικές κρίσεις που οδηγούν πολλούς στη φτώχια, πολέμους, καταστροφή του περιβάλλοντος και τελευταία, στη χώρα μας, ένα ασύλληπτο έγκλημα το οποίο μέρα με τη μέρα αποκαλύπτεται όλο και πιο φριχτό. 

Όλα αυτά σίγουρα κλονίζουν την πίστη μας. Όλα αυτά μας τρομάζουν και μας ανησυχούν. Μας αγχώνουν. Και να ξέρουμε πως πίσω από όλα αυτά βρίσκεται ο Σατανάς και οι δαίμονές του με τις παγίδες που στήνουν στους ανθρώπους. Δε χρειάζονται πια να τόσο πολύ να μπαίνουν στο σώμα κάποιου ανθρώπου και να τον ταλαιπωρούν. Απλά του ψιθυρίζουν στο αυτί φουντώνοντας τα πάθη του και οδηγώντας τον σε πράξεις που σε μικρή ή μεγάλη κλίμακα προκαλούν πόνο, στεναχώρια και θάνατο.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι όσο καλά στημένες κι αν είναι οι παγίδες των δαιμόνων, οι οποίες απλώνονται σαν δίχτυ πάνω από τα κεφάλια μας, ο Θεός μας έχει δώσει και τα κατάλληλα όπλα για να τις αντιμετωπίσουμε. Την ταπείνωση, την προσευχή και τη νηστεία. Όταν κάποιος είναι ταπεινός δε θα εχθρεύεται κανέναν και δε θα καταφύγει στη βία, όταν είναι ολιγαρκής δε θα παραδοθεί στην απληστία και δεν θα είναι δέσμιος των επιθυμιών του, όταν κάποιος προσεύχεται δεν επηρεάζεται από τους ψιθύρους των δαιμόνων.

Πράγματι είμαστε μια γενιά άπιστη. Είμαστε μια γενιά την οποία ο Κύριος ανέχεται με μακροθυμία. Δεν έχουμε δυνατή πίστη. Όταν όμως το παραδεχόμαστε ενώπιον του Κυρίου και ζητάμε τη βοήθειά Του, Αυτός πάντα βρίσκει τον τρόπο να μας ενισχύσει, να μας στηρίξει και να μας βοηθήσει να ξεφύγουμε από τις παγίδες του Διαβόλου.