Γέροι, επαρχία, σεβασμός

 

Τα έχω γράψει στο παρελθόν και για τους γέρους και τις τραγωδίες που προκαλούν αλλά και για τον τρόπο λειτουργίας της επαρχίας. Τα έχω γράψει τόσες φορές που στο τέλος βαρέθηκα και είπα δε ξαναγράφω για το θέμα. Έλα όμως που το περιστατικό στη Τήνο με τον 90+ που πυροβόλησε και σκότωσε τον 52χρονο για ηλίθιους λόγους που ο ίδιος ο γέρος είχε προκαλέσει, τα ξαναφέρνει και τα δυο μαζί στην επιφάνεια. Πριν λίγους μήνες ένας άλλος τύπος που διέφυγε της λίστας του Χάροντα ξέκανε, στον Πύργο, έναν άλλο οικογενειάρχη, περί τα πενήντα κι εκείνος, με παιδάκια κι εκείνος, επειδή δεν του άρεσε ο λογαριασμός του ΟΤΕ. Θυμήθηκα κι ένα περιστατικό στα Κύθηρα

όπου ένας άλλος παππούς, ο οποίος είχε άδεια οδήγησης (παρόλο που όταν τον χαιρετούσε ένας παπάς γύρω στο1.75 και με βαριά φωνή του απαντούσε "ποια είσαι εσύ κόρη μου") βγήκε από το δρόμο και χτύπησε μια γυναίκα που πριν λίγες μέρες είχε γεννήσει. Και τότε είπαν πολλοί "μα αυτός είναι ο θείος του τάδε πλούσιου". Ο οποίος πλούσιος πλήρωνε τα καύσιμα της αστυνομίας στο νησί. Κάπως έτσι και οι δυο πρώτοι γέροι, ενώ όλοι ήξεραν πόσο προβληματικοί είναι, κυκλοφορούσαν, οπλοφορούσαν και κανείς δεν τους μάζευε. Μέχρι που αφήσαν δυο νεκρούς, δυο χήρες και τέσσερα ή πέντε ορφανά. Γιατί στην Ελλάδα σεβόμαστε τους γέρους(ποτέ δεν κατάλαβα το γιατί, έτσι γενικά τους σεβόμαστε επειδή γέρασαν) και η αρχές στην επαρχία κινούνται με βάση το ποιος είναι θείος ή αδερφός ή ξάδερφος ποιανού. 

Κλείνω το σημερινό σημείωμα ανακεφαλαιώνοντας τα προηγούμενα. 1) Η επαρχία είναι διεφθαρμένη και επιπλέουν συνεχώς οι φελλοί. 2) οι γέροι δεν αξίζουν κανέναν σεβασμό μόνο και μόνο επειδή γέρασαν. Οφείλουμε σεβασμό σε εκείνους τους γέρους οι οποίοι με τη σοφία και το χαρακτήρα τους αποτελούν στολίδια για τις κοινωνίες και τις μικροκοινωνίες στις οποίες κινούνται. 3)Επιτέλους οι νόμοι πρέπει να προστατεύουν τα δικαιώματα των θυμάτων και όχι των εγκληματιών.