Ω Κύριε
αν σε λατρεύω από τον φόβο της Κολάσεως,
ρίξε με στο πυρ της Κολάσεως.
Κι αν σε λατρεύω με την ελπίδα του παραδείσου,
απόκλεισέ με από τον Παράδεισο.
Αλλ'αν σε λατρεύω μόνο για χάρη Σου,
μη μου στερήσεις το αιώνιο κάλλος Σου!
Κάποτε ο Χασάν της Βασόρας πήγε να δει τη Ραμπία.Την ηύρε να κάθεται τριγυρισμένη από ζώα.Καθώς ο Χασάν πλησίαζε,εκείνα σκόρπισαν.
Ο Χασάν ρώτησε:"Γιατί έκαμαν έτσι;"Και η Ραμπία του απάντησε:"Εσύ τρως κρέας.Εγώ το μόνο που τρώω είναι ξερό ψωμί".
Όταν ο Χασάν απ'τη Βασόρα κάλεσε τη Ραμπία να περπατήσουν πάνω στο νερό,η Ραμπία κάλεσε τον Χασάν να πετάξουν στον αέρα."Δεν ξέρω να πετώ" είπε ο Χασάν.Τότε η Ραμπία του είπε:"Η ικανότητά σου να βαδίζεις στο νερό είναι κάτι που διαθέτουν τα ψάρια.Η ικανότητά μου να πετώ είναι κάτι που το διαθέτουν τα πετούμενα.Αυτές οι ικανότητες δεν έχουν να κάνουν με την πραγματική αλήθεια και μπορούν να γίνουν θεμέλιο για τον αυτοθαυμασμό και τον ανταγωνισμό,αλλ'όχι για την πνευματικότητα".
Πηγές:Ιχνη από την αναζήτηση του υπερβατικού(Αναστάσιου Αλβανίας,εκδ.Ακρίτας)-Μυστικοί της Ανατολής(Γιάννης Υφαντής,εκδ.Πατάκη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου