Μετά την Ανάστασή Του,ο Χριστός φανερώθηκε στους μαθητές Του και έμεινε μαζί τους για σαράντα μέρες.Δεν τους επέκρινε επειδή φοβήθηκαν και τον εγκατέλειψαν.Δεν ήταν αυστηρός μαζί τους για την ολιγοπιστία που έδειξαν.Συμπεριφέρθηκε μάλιστα σαν να μην θυμόταν τίποτα απ'όλα αυτά.Και όχι μόνο δεν τους υπενθύμισε τη λιποταξία τους αλλά τους έκανε μετόχους της αναστάσιμης χαράς.Έμεινε μαζί τους,έφαγε μαζί τους ,επανέφερε τις ζωές τους στον κανονικό ρυθμό τους.Αν κι εμείς μετανοήσουμε,αν κάνουμε μια μικρή κίνηση προς Αυτόν,αν του προσφέρουμε λίγο ψάρι και μέλι,τότε,όσο μεγάλη κι αν είναι η προδοσία μας προς Αυτόν,ο Χριστός θα ξαναπάρει τη θέση Του στη ζωή μας.Αυτό όμως χρειάζεται ένα εσωτερικό γονάτισμα της ψυχής.
Και εμφανίστηκε στους μαθητές Του με νέα μορφή ώστε να μην τον αναγνωρίσουν αμέσως.Η Μαρία τον πέρασε για τον κηπουρό,οι δυο μαθητές στο δρόμος προς Εμμαούς τον θεωρούν απλό ταξιδιώτη ενώ οι Απόστολοι που ψαρεύουν δεν αναγνωρίζουν τον ξένο που τους περιμένει στην όχθη της λίμνης.Θέλει έτσι να μας δείξει ότι από εδώ και πέρα η παρουσία του Χριστού στη ζωή μας δεν θα περιορίζεται σε ένα συγκεκριμένο πρόσωπο.Θα πρέπει να τον αναζητήσουμε στα πρόσωπα των άλλων ανθρώπων.Δεν είναι κάτι εύκολο αυτό.Γιατί το πρόσωπο του Χριστού δεν είναι τόσο λαμπερό όταν το αναζητούμε στους άλλους ανθρώπους.Είναι πολλές φορές θαμμένο κάτω από τη σκόνη των αμαρτιών,των ελλείψεων και των αδυναμιών τους.Όμως όπως ο Χριστός δεν οργίστηκε με τους μαθητές Του,που τον εγκατέλειψαν ενώ είχαν υποσχεθεί να Τον ακολουθήσουν ακόμα και στον θάνατο,έτσι κι εμείς με πραότητα,ταπείνωση και απλότητα ας προσπαθήσουμε να Τον βρούμε στα πρόσωπα των συνανθρώπων μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου