Όσον αφορά την ίδια τη θ.Λειτουργία,των κατηχουμένων και των πιστών,όλες οι μαρτυρίες ταυτίζονται σε τούτο,ότι ο π.Ιωάννης την τελούσε με ιδιαίτερη θερμότητα.Για την περιγραφή αυτής της τελετουργίας χρησιμοποιούμε εδώ κυρίως τις προσωπικές αναμνήσεις του επισκόπου Ευδοκίμου:
"Τις εκφωνήσεις στην θ.Λειτουργία τις απήγγελλε με τον ίδιο τρόπο που διάβαζε τον κανόνα στον όρθρο.Τις διάφορες ικεσίες τις έλεγε έχοντας το βλέμμα στραμμένο προς τον ουρανό.Τις μυστικές ευχές συχνά τις ψιθύριζε.Την λειτουργική φυλλάδα σχεδόν δεν την άνοιγε,γιατί τα γνώριζε όλα απ'έξω.
Όσο πλησίαζε η ώρα της τελέσεως του μυστηρίου της θ.Ευχαριστίας,τόσο περισσότερο μεγάλωνε η ψυχική του ανάτασις,πράγμα που αντικατοπτριζόταν και στην φωνή και στο πρόσωπό του.Η μεγάλη του ευλάβεια προς τα Τίμια Δώρα φαινόταν και από το ότι πολλές φορές έσκυβε το κεφάλι μπροστά τους.Άφθονα δάκρυα ανάβλυζαν από τα μάτια του.Συχνά έβγαζε το μαντήλι και σκουπιζόταν...Να,έρχεται η ώρα να κοινωνήσει.Μια πνευματική χαρά,μια ουράνια γαλήνη και δύναμη ζωγραφίζεται σε κάθε περιοχή του προσώπου του.Φωτίζεται και λάμπει σαν να σκορπά μια μυστική ακτινοβολία".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου