Καλά, δε γυρνούσα πίσω στα "ωραία χρόνια" με τίποτα. Δε συζητάμε να με ξανακάτσουνε σε θρανίο που δεν κάθομαι ούτε υπό την απειλή όπλου. Θα πω "πυρ" και θα περιμένω να με σκοτώσει η σφαίρα! Άσε με κάτω καημένε...Ασπρόμαυρη τηλεόραση, ναι την έχω προλάβει, κάτι πρωτόγονα παιχνίδια και γαρνιτούρα όλη η ζωή μας τι θα πει ο κόσμος. Όπου "κόσμος" ο κάθε κακότροπος κουτσομπόλης στούρνος της γειτονιάς ή του χωριού. Και μη σε πιάσει στο στόμα του ο τάδε ή η δείνα, το κάθε κατιναριό με άλλα λόγια. Να μη θυμηθώ αυτές τις γιορτές. Που βλέπω να μοστράρουν την ίδια φωτογραφία(αυτή που έχω βάλει) σε ένα σωρό σελίδες και γράφουν "έτσι περνούσαμε τις γιορτές τότε, απλά, όμορφα, χωρίς κινητά". Ναι, τα κινητά σας φταίνε, ότι μας τραβολογάγανε από σπίτι σε σπίτι για να περάσουμε από όλους τους συγγενείς που γιορτάζανε, μας ντύνανε και σαν καραγκιόζηδες με τα "καλά" ρούχα, για να μας δούνε και οι συγγενείς λες και περνούσαμε επιθεώρηση στο στρατό, να δώσουμε αναφορά για το σχολείο και πως πάμε, να μας πούνε πως πρέπει να γίνουμε επιστήμονες ή γιατροί, άλλο κόλλημα του Έλληνα αυτό κι ένα σωρό βλακείες. Και το αποκορύφωμα, οι συζητήσεις σε εκείνες τις γιορτές. Πιάνανε κάποια στιγμή κι αφού είχανε πιει τα πολιτικά αφού είχαν κάνει έναν πρώτο καυγά για τα αθλητικά. Και άντε να φωνάζουν σαν ηλίθιοι όλοι γιατί στην Ελλάδα όποιος φώναζε πιο δυνατά, αυτός είχε δίκιο, και να κοκκινίζουν οι μούρες τους. Μετά τρώγαμε του σκασμού ή είχαν φάει πιει και έκλεινε η βραδιά με κλαρίνα ή μπουζούκια κι αφού έκλειναν τα μάτια μας και κουτουλάγαμε σαν κατσαρίδες που τις είχαν ψεκάσει με τέζα. Λοιπόν, ανακεφαλαιώνω. Χάλια ήταν οι καλές ημέρες που θυμάστε, τίγκα στην υποκρισία ήταν, μια αηδία κι απλώς έχετε γεράσει και σας φαίνεται το παρελθόν ωραίο. Δεν ήταν. Αυτά για σήμερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου