Πολιτικές σκέψεις

 -Δε ξέρω τι είναι χειρότερο. Ότι ο υπουργός μεταφορών στη θητεία του οποίου συνέβη το ατύχημα στα Τέμπη έβαλε ξανά υποψηφιότητα, ότι ψηφίστηκε και πάλι, ότι πήγε στην εξεταστική στη Βουλή με ύφος κατηγόρου, ότι τον καλύπτει η κυβέρνηση, ότι το μέσα έπαιξαν το θέμα όσο λιγότερο γινόταν...τι; Ποιο απ' όλα; 

-Πώς στην ευχή χωράνε δύο άνθρωποι σε έναν σάκο; Δυο μέρες σπάω το κεφάλι μου, άκρη δε βγάζω.

-Δίπλα από εκεί που ψηφίζουν για την ισότητα του πολιτικού γάμου κλπ και που όλοι σκίζονται οι μεν για τις ελληνικές παραδοσιακές αξίες και οι δε για τα δικαιώματα, υπάρχει ένας δρόμος, ξεκινάει από τη Βουλή και φτάνει στην Ομόνοια και είναι διάσπαρτος με αστέγους που κοιμούνται στα πεζοδρόμια. Ούτε διαδήλωση είδα γι' αυτό το θέμα ούτε την άχρωμη αριστερά να δίνει κανέναν αγώνα(τι αγώνα που όταν κυβέρνησε χειρότερο έγινε το πρόβλημα) για το δικαίωμα της στέγασης αυτών των ανθρώπων. Πάνε και οι αξίες, πάει και η πίστη, πάει και η ιδεολογία σε αυτή τη περίπτωση, ε;

- Δε παίρνει ιδεολογικό πρόσημο ο φόνος, ούτε ταξικά μπορεί να δικαιολογηθεί. Αν το πιστεύει αυτό κάποιος ας πάει στο Δαφνί μπας και στροφάρει αλλιώς κάποια στιγμή. 

- Για τους αγρότες ξύνουμε τον πάτο του βαρελιού, για τις τράπεζες όμως πριν χρόνια φυτρώνανε λεφτά στα δέντρα, ε;