Ξεκούραση

 

Όταν οι μαθητές του Ιησού γύρισαν από μια περιοδεία τους και Του διηγήθηκαν τι δίδαξαν και τι έπραξαν, ο Κύριος τους είπε να πάνε σε ερημικό μέρος και να ξεκουραστούν γιατί ερχόταν τόσος κόσμος γύρω τους που δεν προλάβαιναν ούτε να φάνε. 

Σε αντίθεση με την επικρατούσα (ή μάλλον επιβεβλημένη) σήμερα άποψη πως για είναι σημαντικό να είσαι συνεχώς δραστήριος και πολυπράγμων ώστε να είσαι πιο αποδοτικός, πιο επαρκής, πιο ολοκληρωμένος, ο Χριστός δεν παραθεωρεί, καθόλου μάλιστα, τη σημασία της ανάπαυσης. Και προφανώς ούτε ο ευαγγελιστής Μάρκος το θεωρούσαν ασήμαντο αυτό για να το περιλάβει στη διήγησή του. 

Ο Χριστός λοιπόν, έδωσε εντολή στους μαθητές Του να πάνε μόνοι τους σε ένα ήσυχο μέρος και...να μην κάνουν τίποτα. Δεν τους είπε να μελετήσουν, δεν τους είπε να προσευχηθούν, δεν τους είπε να σκεφτούν το πρόγραμμα των επόμενων ημερών. Τους είπε απλά να ξεκουραστούν και αν φάνε κάτι. 

Είναι πολύ σημαντικό για τον άνθρωπο-και αυτό το ήξεραν από τα αρχαία χρόνια- ότι η ξεκούραση είναι απαραίτητη για να μπορεί ο άνθρωπος να είναι αποδοτικός στην εργασία του και ψυχικά ισορροπημένος. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως τις τελευταίες δεκαετίες όσο διευρύνεται το ωράριο δραστηριότητας του ανθρώπου, τόσο αυξάνεται και η κατανάλωση ηρεμιστικών και φαρμάκων. Ένας άνθρωπος που δεν έχει ισορροπία στη μέρα του, στην εβδομάδα του, προφανώς και δεν μπορεί να είναι υγιής. 

Μου έρχεται στο νου η περίπτωση του Αγίου Αντωνίου που όταν κάποιος τον είδε να λέει ανέκδοτα και να παίζει με τους μοναχούς που τον πλαισίωναν και δυσανασχέτησε, του εξήγησε πως αν τεντώνεις συνεχώς το τόξο στο τέλος σπάει. Έτσι και ο άνθρωπος χρειάζεται και την ξεκούραση από τη δουλειά του(και από την προσευχή ακόμα) αλλιώς καταρρέει. 

Το διαρκές κυνήγι της αποδοτικότητας οδηγεί στην αύξηση του άγχους, σε μια μοναχικότητα ψυχρή, στην κατάργηση της ζωής και την επικράτηση της επιβίωσης. 

Προφανώς και το νεοφιλελεύθερο καπιταλιστικό σύστημα, αλλά και άλλα συστημικά μορφώματα, προωθούν τη συνεχή απασχόληση του ανθρώπου στην εργασία του ή σε κάποιο άλλο "στόχο". Άλλωστε το μόνο που φοβούνται τα συστήματα είναι ανθρώπους που θα είναι ξεκούραστοι και θα έχουν τον χρόνο και τις δυνάμεις να σκεφτούν και κάτι άλλο, πέρα από την καθημερινότητά τους. Αυτοί είναι που μπορεί να προκαλέσουν ανατροπές. Αυτοί είναι που δεν θα ακολουθήσουν πολύ εύκολα το ρεύμα. 

Όπως πρέπει να υπάρχει χρόνος για εργασία, έτσι πρέπει να υπάρχει και χρόνος για ξεκούραση, για διάβασμα, για προσευχή(ή ό,τι άλλο θέλει ο καθένας). Και είναι ευχάριστο το γεγονός ότι στον δυτικό κόσμο, έχει αρχίσει μια κάποια κουβέντα για την περαιτέρω μείωση του ωραρίου εργασίας...