Τώρα που ήρθε ξανά η γιορτή των Τριών Ιεραρχών, δε μπορώ παρά να μην αναρωτηθώ, για ποιο λόγο μπαίνουμε στον κόπο και τους τιμούμε; Ποια η σημασία να τους τιμάς με λειτουργίες, γιορτές στα σχολεία και μηνύματα, όταν έχεις φτιάξει μια κοινωνία εντελώς αντίθετη με αυτή που προσπαθούσαν αν φτιάξουν με το έργο τους οι τρεις Ιεράρχες.
Ο Μέγας Βασίλειος, αντιτάχθηκε στον φοροεισπράκτορα του Αυτοκράτορα όταν αυτός πήγε στην επαρχία του να μαζέψει υπέρογκους φόρους από το λαό. Σήμερα η Εκκλησία δεν μπορεί να αρθρώσει μισή λέξη υπέρ των φτωχών και των αστέγων. Και όχι, τα συσσίτια και οι φιλανθρωπίες δεν είναι λύσεις. Είναι απλά καταπραϋντικά. Ο Μέγας Βασίλειος ίδρυσε την Βασιλειάδα, ένα ολόκληρο χωριό στο οποίο προσφερόταν ιατρική περίθαλψη σε όσους δεν είχαν χρήματα. Σήμερα η νοσηλεία και η περίθαλψη γίνονται ολοένα και περισσότερο προνόμιο μόνο όσων έχουν πλούτο στα χέρια τους. Ακόμα αρχίζει και γίνεται μέσο υποταγής και ελέγχου των ανθρώπων.
Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος αντιτάχθηκε στην Αυτοκράτειρα επειδή αυτή ήθελε να αρπάξει ένα χωράφι από μια χήρα. Έδιωξε από την Εκκλησία μεγάλο αριθμό κληρικών, όλων των βαθμίδων, επειδή οι χειροτονίες τους είχαν γίνει με τρόπο αντικανονικό, είτε μέσω χρηματισμού είτε άλλων πιέσεων. Δε θα τολμήσω καν να συγκρίνω με σημερινές καταστάσεις.
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, είπε εκείνη την εποχή, πως οι νόμοι γράφτηκαν από άντρες και γι' αυτό εξυπηρετούν τους άντρες και αδικούν τις γυναίκες. Ήταν εντελώς ενάντιος στο δανεισμό με τόκο καθώς το θεωρούσε άδικο και ανήθικο και ενάντια στο θέλημα του Θεού. Σήμερα, ακόμα ψάχνουμε να βρούμε τη θέση της γυναίκας στη κοινωνία, ενώ για τους τόκους ας μη μιλήσουμε καλύτερα. Όλοι ξέρουμε τι επικρατεί.
Οι τρεις Ιεράρχες, οραματίστηκαν μια παιδεία που θα καλλιεργεί την ψυχή, θα οξύνει και θα ενθαρρύνει την ελεύθερη σκέψη και θα δίνει εφόδια στον άνθρωπο ώστε αυτοβούλως να φτάσει στο Θεό. Η σημερινή παιδεία, είναι ουσιαστικά εκπαίδευση, έχει στόχο να καλλιεργεί πιθανές μελλοντικές επαγγελματικές ικανότητες, θέτει ως στόχο την επαγγελματική αποκατάσταση και μόνο και έχει ως επίκεντρο την εθελούσια δουλεία στον καταναλωτισμό. ΄
Ναι, υπάρχουν κληρικοί, υπάρχουν εκπαιδευτικοί, υπάρχουν διαφόρων τάξεων και επαγγελμάτων άνθρωποι οι οποίοι τιμούν καθημερινά τους τρεις Ιεράρχες με τον κόπο και το έργο τους, με την αφοσίωσή τους. Είναι όμως λίγοι, διασκορπισμένοι και χωρίς βοήθεια.
Οι πολλοί, τιμούμε τους τρεις Ιεράρχες με τα λόγια και μόνο. Τα έργα μας δείχνουν πως καμία σχέση δε θέλουμε μαζί τους. Ας ελπίσουμε όμως, γιατί ο Χριστός ήρθε και έφερε την ελπίδα στον κόσμο, πως κάποια στιγμή θα αφυπνιστούμε . Και πως τότε θα δούμε το όραμα των Τριών Ιεραρχών να πραγματοποιείται έστω και σε μικρότερο βαθμό από όσο θα έπρεπε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου