Οι άρχοντες...

 

Όταν ο Χριστός είπε στον Πόντιο Πιλάτο, ο οποίος τον ανέκρινε προβάλλοντας την κοσμική εξουσία του, πως όποια εξουσία διαθέτει του έχει δοθεί "άνωθεν" σε καμία περίπτωση δεν ευλόγησε κάποιου είδους ελέω Θεού βασιλεία παρά τα όσα υποστήριξαν αργότερα οι δυτικές βασιλικές αυλές ώστε να μπορέσουν να σταθούν απέναντι στον Πάπα. Αντίθετα του θύμισε πως ο Θεός ανέχεται την παραμονή του στη θέση εξουσίας, η οποία μπορεί ανά πάσα στιγμή να του αφαιρεθεί. Του θύμισε επίσης πως ο Θεός ανέχεται κάθε εξουσία όσο αυτός που την κατέχει φροντίζει να πραγματώνεται το θέλημα του Θεού. Να φροντίζει δηλαδή για την ευζωία των υπηκόων του ή των πολιτών οι οποίοι είναι τα παιδιά του Θεού. Να εξασφαλίζει ισονομία και δικαιοσύνη. Να μεριμνά για την πνευματική και ψυχική ανάπτυξη των υπηκόων-πολιτών-συντρόφων αναλόγως πως το κάθε σύστημα εξουσίας αποκαλεί τον λαό. Άλλωστε η άποψη του Χριστού για τους κυβερνώντες και για τον τρόπο διακυβέρνησης είναι χαρακτηριστική: "Ξέρετε ότι οι άρχοντες καταδυναστεύουν τα έθνη και οι μεγάλοι τα καταπιέζουν. Αυτό δε θα γίνεται σ’ εσάς, αλλά εκείνος που θέλει να γίνει μεγάλος ανάμεσά σας θα είναι διάκονός σας, και εκείνος που θέλει να είναι πρώτος, αυτός θα είναι δούλος σας, όπως ακριβώς ο Υιός του Ανθρώπου δεν ήλθε να υπηρετηθεί, αλλά να διακονήσει και να δώσει τη ζωή του λύτρο αντί πολλών". Μόνο όποιος κυβερνά έτσι γίνεται ανεκτός από τον Θεό και σεβαστός από τους χριστιανούς. Οι οποίοι φυσικά οφείλουν να απέχουν από κάθε είδους οπαδισμό και ιδεοληψία. Όπως και από κάθε είδους μη ειρηνική επανάσταση, γιατί πολύ απλά η βίαια επανάσταση όσο καλές προθέσεις κι αν υποστηρίζει πως έχει, το μόνο που αποζητά είναι την κατάληψη της εξουσίας και την εκδίκηση από τους προηγούμενους εξουσιαστές...