Όσες φορές μίλησε ο Χριστός για τη Δευτέρα Παρουσία και την Ημέρα της Κρίσης έλεγε πάντα το εξής: Να είστε έτοιμοι γιατί δεν ξέρετε πότε θα έρθει εκείνη η ώρα. Και αν και είναι ένα θέμα που φουντώνει την περιέργεια και την φαντασία πολλών αυτό, στη πραγματικότητα δύο πράγματα ξέρουμε για εκείνη τη μέρα. Πως θα έρθει και πως δεν ξέρουμε πότε θα έρθει.
H Ημέρα της Κρίσης δεν είναι όμως μόνο εκείνη η εντυπωσιακή ημέρα που φαντάζονται οι περισσότεροι. Ημέρες Κρίσης υπάρχουν πολλές στη ζωή μας. Είναι οι μέρες εκείνες που μας παρουσιάζεται μια μεγάλη θλίψη, ένας μεγάλος πειρασμός, ένα δίλημμα ή ακόμα και μια απρόσμενη χαρά. Γιατί και η χαρά και ο τρόπος που τη διαχειριζόμαστε είναι μια κρίση. Και ο ξαφνικός πλουτισμός και η επιτυχία. Όπως είναι κρίσεις τα αρνητικά στα οποία δείχνουμε ποιοι είμαστε πραγματικά, έτσι είναι και τα θετικά που μας συμβαίνουν. Ίσως περισσότερο αυτά αφού ο άνθρωπος όταν αισθάνεται ισχυρός και επιτυχημένος έχει τη τάση να βγάζει προς τα έξω ό,τι άσχημο έκρυβε μέσα του για καιρό.
Δεν έχει νόημα να ασχολούμαστε με τη Δευτέρα Παρουσία, με την Ημέρα της Κρίσεως και πότε αυτή θα έρθει. Κάθε μέρα είναι για εμάς μια μικρή ημέρα κρίσεως. Και αναλόγως με τις πράξεις μας και με το περιεχόμενο της καρδιάς μας, κυρίως με αυτό, κρινόμαστε. Γι' αυτό πρέπει να αγρυπνούμε καθημερινά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου