Καμιά φορά, μέσα στη φασαρία, τα τραγούδια, τις γιορτές, τις δουλειές, την ταχύτητα, χρειάζεται και ένα διάλειμμα ησυχίας. Μια μικρή απόδραση απομόνωσης. Μια μέρα που θα είναι αφιερωμένη στην απραξία και τη σιωπή. Ειδικά σε περιόδους χαζοχαρούμενες και γεμάτες με πολύχρωμα λαμπάκια και χαζοτράγουδα. Σαν αυτές που διανύουμε τώρα δηλαδή. Πάντα χρειάζεται μια σκιά, λίγο σκοτάδι, ένας απαλός τόνος γκρίζου ή μαύρου για αν σπάει αυτή η δικτατορία του πολύχρωμου. Έχουμε ανάγκη της σιωπής για να εκτιμούμε καλύτερα τις συζητήσεις και τις μουσικές. Είναι αναγκαία η μοναξιά για να γίνουν πιο γλυκές οι αγκαλιές. Έτσι είναι η ζωή στο κάτω κάτω. Αν έχει μόνο το ένα στοιχείο, καταντά είτε ανυπόφορη είτε ανούσια. Που σε τελική ανάλυση είναι και τα δύο το ίδιο.
Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2022
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Εκκλησιαστικό αντιλεξικό - Θθ
Πάμε στο Θθ σήμερα, ωραίο γράμμα, στρογγυλό! Χωρίς περιττές καθυστερήσεις (έχει θ μέσα η λέξη) ορμάω: θάρρος: νομίζουν πως έχουν πολλοί θ...
-
https://owlcation.com/social-sciences/The-Meaning-of-Sparrows-Identification-and-Folklore Το σπουργίτι είναι ένα συνηθισμένο μικρό πουλ...
-
Η ξηρασία οδήγησε στην ανάδυση μιας εκκλησίας 450 χρόνων από τα νερά της δεξαμενής στο νοτιοανατολικό Μεξικό. Ο ναός του Σα...
-
Στη σημερινή ευαγγελική περικοπή τέσσερις άνδρες κατεβάζουν τον παράλυτο φίλο τους, μαζί με το...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου