Όλοι οι άνθρωποι έχουμε και μια σκοτεινή πλευρά. Όλοι έχουμε κάνει κάτι κακό, κάτι για το οποίο να ντρεπόμαστε όταν επανέρχεται στη μνήμη μας. Κάτι που δεν το λέμε ούτε στον εαυτό μας. Ή ίσως και να μη ντρεπόμαστε. Πολλοί άνθρωποι χαίρονται για κάτι κακό που έχουν κάνει. Το βαφτίζουν ευφυές ή αναγκαίο. Μπορούν έτσι και κοιμούνται το βράδυ. Αυτοί οι τελευταίοι δεν είναι οι χειρότεροι. Γιατί έχουν επίγνωση πως έχουν κάνει κάτι κακό. Χειρότεροι είναι αυτοί που ενώ έχουν κάνει κάτι κακό δεν το καταλαβαίνουν καν. Το θεωρούν φυσιολογικό. Όχι έξυπνο ή απαραίτητο αλλά φυσιολογικό. Δεν θεωρούν πως το κακό που κάνουν είναι κάτι το ιδιαίτερο, το έκτακτο. Είναι το καθημερινό τους φέρσιμο. Όσοι ντρέπονται για το κακό που κρύβουν μέσα τους μετανιώνουν ή μπορεί να μετανιώσουν, όσοι θεωρούν έξυπνο ή αναγκαίο το να κάνουν κάτι κακό το ελέγχουν, το χρησιμοποιούν όταν το χρειάζονται(χωρίς αυτό να ελαττώνει την κακία) και επειδή υπάρχει κίνητρο και μοτίβο στη συμπεριφορά τους είναι δυνατόν να προβλεφθεί και να αντιμετωπιστεί. Αλλά οι τελευταίοι είναι πραγματικά επικίνδυνοι. Κανείς δε ξέρει πότε θα προβούν σε μια έμπρακτη έκφραση του κακού μέσα τους και εναντίον ποιου θα στραφεί αυτή. Ίσως και εναντίον των ίδιων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου