Ένας σταρ στα γκολπόστ

 

Ίσως η πιο άχαρη θέση στο ποδόσφαιρο να είναι αυτή του τερματοφύλακα. Και είναι αυτή η μοίρα της θέσης είτε ο αγώνας διεξάγεται στο πιο μεγάλο γήπεδο του κόσμου είτε στη γειτονιά που τέσσερις πέτρες σχηματίζουν τα γκολπόστ των δύο ομάδων. Η θέση του τερματοφύλακα στις γειτονιές και στις πάλαι ποτέ αλάνες δίνεται συνήθως σε αυτόν που δεν ξέρει μπάλα αλλά είναι φίλος και πρέπει να του βρούμε μια θέση ή σε αυτόν που βαριέται να τρέξει και να παίξει αλλά τον χρειαζόμαστε για να συμπληρωθεί η ομάδα. Σε επαγγελματικό επίπεδο τα πράγματα δεν είναι έτσι αλλά η θέση παραμένει άχαρη. Όλα τα λάθη μπορούν αν διορθωθούν στη διάρκεια του αγώνα εκτός από αυτά που κάνει ο τερματοφύλακας. Και μπορεί να έχει πιάσει τα άπιαστα αλλά ένα και μόνο λάθος είναι αρκετό για να τον ρίξουν οι οπαδοί στη πυρά κατηγορώντας τον για την ήττα. Επιπλέον δεν τραβάει την προσοχή των ποδοσφαιρόφιλων. Δε βάζει γκολ, ίσα ίσα χαλάει τα πιθανά γκολ, δε μπορεί να κάνει ντρίμπλες και τσαλιμάκια, να βγάλει μπαλιές κλπ. Για να μην αναφέρω την περίπτωση πέναλτι που ο τερματοφύλακας θυμίζει καταδικασμένο που στέκεται στο απόσπασμα. 

Φυσικά υπάρχουν και εξαιρέσεις. Όπως ο τερματοφύλακας του αγαπημένου μου Μεξικού(ναι, μου αρέσει να το κλίνω υπάρχει πρόβλημα;) Γκιγιέρμο Οτσόα. Μια μοναδική φιγούρα τερματοφύλακα, άξιος διάδοχος του με πολύχρωμη πάντα φορεσιά, Χόρχε Κάμπος, εκείνου του απίθανου επίσης διεθνή Μεξικανού γκολκίπερ, και πνευματικό τέκνο του σπουδαίου Κολομβιανού Ρενέ Χιγκίτα. Δεν είναι τυχαίο που και οι τρεις είναι Λατινοαμερικάνοι. Αν και το Μεξικό βρίσκεται στη Κεντρική Αμερική, ε, κι αυτοί Λατίνοι είναι. Ο Οτσόα είναι λοιπόν ένας τερματοφύλακας σταρ. Έχει προσωπικούς οπαδούς, τραβάει τις κάμερες πάνω του, μαγνητίζει τα βλέμματα των θεατών και είναι εξαιρετικός στη θέση του. Και στο πρώτο ματς που έδωσε το Μεξικό κόντρα στη Πολωνία μας θύμισε ότι στο ποδόσφαιρο ακόμα και ο τερματοφύλακας μπορεί να γίνει σταρ. Ειδικά όταν αποκρούει πέναλτι του καλύτερου επιθετικού τα τελευταία χρόνια κατά τη γνώμη μου, Λεβαντόφσκι.

Έτσι λοιπόν, ο Οτσόα κατάφερε για άλλη μια φορά, μετά από ένα παιχνίδι του Μεξικού να μιλάνε όλοι γι' αυτόν. Και στο πρόσωπο του βρήκαν για άλλη μι αφορά δικαίωση όλοι οι πιτσιρικάδες που "μπαίνουν τέρμα" επειδή δε μπορούν να τρέξουν ή να κλωτσήσουν καλά τη ρημάδα τη μπάλα και όλοι οι κατατρεγμένοι και αδίκως κατηγορηθέντες για τα κακά αποτελέσματα των ομάδων τους, γκολκίπερ όλων των κατηγοριών....