Σε αυτό το Παγκόσμιο είναι το κεντρικό πρόσωπο. Και στο προηγούμενο ήταν. Και στο προπροηγούμενο. Και στα ενδιάμεσα Πανευρωπαϊκά. Και στο Champions League. Και στα εθνικά πρωταθλήματα. Ακόμα κι αν σε κάποιες από τις παραπάνω διοργανώσεις δε συμμετείχε ήταν και πάλι το κεντρικό πρόσωπο έστω λόγω της απουσίας του. Είναι το σημείο αναφοράς είτε κερδίζει είτε χάνει. Είτε παίρνει την ομάδα πάνω του είτε σέρνεται. Είτε κλαίει είτε γελάει. Γιατί αυτός είναι ο Κριστιάνο Ρονάλντο. Και στο μυαλό του είναι πάντα ο Πρωταγωνιστής. Ο Κορυφαίος. Ό,τι και να γίνει. Και δεν είναι μόνο εντός των γηπέδων ο πρώτος. Είναι και εκτός. Με τις δηλώσεις και τις συνεντεύξεις του. Είναι σπουδαιότερος από τη Ρεάλ, από τη Γιουβέντους, από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ή και από τις τρεις μαζί. Η αλήθεια είναι, πως ο εγωμανής Πορτογάλος δεν πέφτει και πολύ έξω. Δε μπορώ να φανταστώ πως θα ήταν το ποδόσφαιρο χωρίς αυτόν. Και καλά θα κάνω να αρχίσω να το φαντάζομαι αφού πλησιάζει ο καιρός που θα αποσυρθεί. Είναι περίεργο. Αν και με τύπους τόσο εγωπαθείς όσο ο CR7 συνήθως καταλήγω να παίζω μπουνιές, αυτόν εδώ τον συμπαθώ. Χαίρομαι με τους θριάμβους του, αν και δεν υποστηρίζω καμία από τις ομάδες από τις οποίες έχει περάσει, εκτός από τη Πορτογαλία με προπονητή τον Φερνάντο Σάντος, λυπάμαι με τις ήττες του, καμιά φορά δακρύζω μαζί του.
Ναι, ο τύπος είναι μια πριμαντόνα, ένας σταρ του παλιού Χόλιγουντ με όλα τα καλά και τα κακά που σημαίνει αυτό. Έχει όμως την ικανότητα να "νοστιμίζει" και τον πιο αδιάφορο ποδοσφαιρικό αγώνα. Είναι ένας λόγος για να στήνονται ατέλειωτοι ποδοσφαιρικοί καυγάδες ανάμεσα σε φίλους και εχθρούς του. Ναι, πράγματι δε μπορώ να θυμηθώ ποδοσφαιριστή που να εξάπτει τα πάθη τόσο όσο ο Πορτογάλος διεθνής. Και αυτό στο σύγχρονο ποδόσφαιρο είναι πολύ σημαντικό... Ίσως πιο πολύ κι από τα ίδια τα γκολ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου