Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2019

Στολισμοί



Τα λαμπιόνια κάνουν πια την πολύχρωμη παρουσία τους αισθητή για τα καλά.Τα μπαλκόνια και οι αυλές στολίζονται,οι βιτρίνες έχουν δώσει την εκκίνηση προ πολλού και η πόλη ντύνεται τα εορταστικά της.Έτσι λοιπόν,ξεκινούν οι ημέρες των Χριστουγέννων.Και μην αρχίσετε τις χαζομάρες περί κοσμικοτήτων κλπ.Λες και οι πανήγυρεις των ναών στις γιορτές των αγίων υπολείπονται σε κοσμικότητα με δημοτικούς χορούς,γεύματα,φωτογραφίες,στολισμούς κλπ.
στις
Ετικέτες

2 σχόλια:

  1. Γιώργος5 Δεκεμβρίου 2019 στις 6:17 μ.μ.

    Το θέμα είναι ότι οι πανήγυρεις των ναών είναι ενταγμένες σε ένα πλαίσιο "εξωτικό", που νιώθεις πως δεν σε ακουμπά, ώστε να μπεις σε μια λογική συγκρίσεως μαζί του. Για παράδειγμα, ποτέ δε θα νιώσεις μειονεκτικά βλέποντας έναν αμφιοστολισμένο ιερέα. Ξέρεις ότι ανήκει σε μιαν άλλη κατηγορία, επιτελεί άλλο έργο κι υπακούει σε άλλο Αφεντικό, γεγονός που δικαιολογεί τα διακριτικά του. Και με αυτό απαντάμε στους συνήθεις σπασοκλαμπάνιες, που μας ζαλίζουν με τα "πλούτη και τα χρυσαφικά" του κλήρου..
    Στο θέμα όμως του χριστουγεννιάτικου στολισμου, νιώθεις ότι σε αφορά, παίζει μπάλα στο δικό σου γήπεδο. Όλοι ετοιμάζονται ή βιάζονται να ετοιμαστούν για την καλύτερη παράσταση της χρονιάς και εσύ, μοιραία, τοποθετείσαι σε μια λογική σύγκρισης, στην οποία μπορεί να υστερείς για λόγους αντικειμενικούς ή όχι. Κι άπαξ και βγεις μείον αρχίζουν οι καταθλίψεις και τα σχετικά..
    Θυμάμαι, αρχές δεκαετίας 90 ένα φοβερό άρθρο του Μπαζίνα στον Φίλαθλο για το θέμα. Εκεί, αφού πέρναγε γενεές δεκατέσσερεις τα δυτικά Χριστούγεννα, επισημαίνοντας τον δείκτη αυτοκτονιών που χτυπάει κόκκινο στις μεγαλουπόλεις εκείνες τις ημέρες, μιλούσε μετά για τα δικά μας λησμονημένο ορθόδοξα Χριστούγεννα, που είναι κατεξοχήν γιορτή γένεσης της ελπίδας, όπως τη νιώθει κανείς άμα έχει το θάρρος να ξυπνήσει την Άγια Νύχτα και να μεταβεί στη Θεία Λειτουργία. Το συγκεκριμένο άρθρο μου άλλαξε, σε τρυφερή ηλικία, εντελώς την οπτική.
    Ας μη βγει από τα παραπάνω μια αίσθηση καταδίκης των εορτών. Σιχαίνομαι αφόρητα τους συνήθεις αποκαθηλωτές, τα γελοία υποκείμενα που έκλεψαν τον Χριστούλη από την φάτνη, αυτούς που έβλεπαν το δέντρο να καίγεται το 2008 και γέλαγαν.
    Τα Χριστούγεννα ανήκουν στα παιδιά και μόνο σε αυτά. Στα παιδιά που και φέτος, συγκινημένα, καθώς θα παρατηρούν τη χάρτινη φατνούλα κάτω από το δέντρο, θα ενώνουν μυστικά τις ανάσες τους με τα ζωάκια και θα ζεσταίνουν όλοι μαζί τον νεογέννητο Θεάνθρωπο. Κι όσο υπάρχουν ακόμη παιδιά, ανεξαρτήτως ηλικίας, τα Χριστούγεννα είναι όντως η ωραιότερη εποχή του χρόνου. Και τώρα, ξυπνήστε μας όταν μπει το Τριώδιο!..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. παπα-Κώστας 7 Δεκεμβρίου 2019 στις 12:07 μ.μ.

      Σηκώνει πολλή κουβέντα αυτό με τα διακριτικά.Δεν συμφωνώ απόλυτα.Ούτε οι Πατέρες συμφωνούν αν ανατρέξουμε στην μετά τον Μέγα Κωνσταντίνο Γραμματεία.

      Δεν έχει να κάνει με τα Χριστούγεννα και τα στολίδια.Οι δυτικοί που θρησκεύουν και στις βραδινές τους λειτουργίες πάνε και τους στολισμούς απολαμβάνουν.Το πρόβλημα βρίσκεται αλλού στη Δύση και απλώς κορυφώνεται στη με το ζόρι χαρούμενη περίοδο των εορτών που δεν έχει κάποιο σημείο αναφοράς πέρα από τον εαυτό.

      Τέλος πάντων,το καλύτερο στολίδι είναι τα μελομακάρονα

      Διαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Η παραβολή του άφρονα πλουσίου

Είπε ο Κύριος την εξής παραβολή «Κάποιου πλούσιου ανθρώπου χωράφια έδωσαν άφθονη σοδειά. Κι εκείνος σκεφτόταν και έλεγε: τι να κάνω; Δεν έχω...