Θα το γράψω και όποιος θέλει ας κράξει.Πιο πολύ Θεό βρίσκω σε έναν νέο και μια νέα που κάνουν τη βόλτα τους πιασμένοι χέρι χέρι,παρά σε εκατό κηρύγματα από αυτά που συνήθως ακούγονται στους ναούς τις Κυριακές.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Χριστούγεννα
Κάθομαι απέναντι από το χριστουγεννιάτικο δέντρο και κοιτάζω τα λαμπιόνια που αναβοσβήνουν. Και αναρωτιέμαι. Σήμερα, τη μέρα που γιορτάζου...
-
https://owlcation.com/social-sciences/The-Meaning-of-Sparrows-Identification-and-Folklore Το σπουργίτι είναι ένα συνηθισμένο μικρό πουλ...
-
Στη σημερινή ευαγγελική περικοπή τέσσερις άνδρες κατεβάζουν τον παράλυτο φίλο τους, μαζί με το...
-
https://slpress.gr/fotorama/25-chronia-apo-ti-genoktonia-tis-royanta/ Στις 7 Απριλίου του 1994, οι μακρόχρονες εντάσεις μεταξύ της π...
Μάλλον συμφωνώ, ως επίσημος κριτικός κηρυγμάτων που είμαι . . . !
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα δικά μου ξεχωρίζουν ,ε; (μπορείς να συμφωνήσεις αυθόρμητα και με ειλικρίνεια )
ΔιαγραφήΚ γιατί, ντε κ καλά, πρέπει να βρίσκουμε γύρω μας τον Θεό εδώ ή εκεί;
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν είναι μέσα σου, είναι κ στους νέους, είναι κ στα κηρύγματα...ακόμη κ στο βλέμμα του ζαβου!!!
Οπότε λες πως Τον βρίσκεις παντού γύρω σου ...
Διαγραφή