Γνώση

    ‘Saturday Morning Class, St Martin’s’, Leon Kossoff, 1943–4

Ο Άγιος Σπυρίδωνας είναι ένας από τους μεγαλύτερους αγίους της Εκκλησίας μας.Η ζωή του ήταν γεμάτη θαύματα,θαύματα και σημεία που συνεχίστηκαν ακόμα και μετά την κοίμησή του.Ήταν τέτοια η αγιότητά του που εξελέχθηκε Επίσκοπος Τριμυθούντος ενώ ήταν εντελώς αγράμματος.

Σήμερα κάτι τέτοιο μας ακούγεται εντελώς αδιανόητο.Σε μια εποχή που οι τίτλοι σπουδών,τα πτυχία και τα μεταπτυχιακά έχουν αποκτήσει θέση σχεδόν θεότητας στην κοινωνία μας ούτε μας περνά από το μυαλό να εκλεχθεί κάποιος στον ανώτερο βαθμό της ιερωσύνης χωρίς να έχει κάμποσα πτυχία να παρουσιάσει.Μπροστά στη γνώση,η αγιότητα υποχωρεί ,ακόμα και μέσα στην Εκκλησία.


Γράφει στο πρώτο του κεφάλαιο ο Εκκλησιαστής, αυτό το υπέροχο βιβλίο της Π.Διαθήκης : Γέμισα σοφία,γνώση και επιστήμη.Και έμαθα τουτο.Πως όλα αυτά είναι άνεμος που φυσά και εξαφανίζεται.Και όποιος γεμίζει γνώση και σοφία , γεμίζει πόνο και απογοήτευση.

Η γνώση φυσικά δεν είναι κακή.Η γνώση χωρίς Θεό όμως είναι.Γιατί είναι μια γνώση χωρίς κανόνες και χωρίς σημείο αναφοράς πέρα από αυτήν την ίδια.Η γνώση για τη γνώση δηλαδή,κάτι που αναπόφευκτα οδηγεί σε αδιέξοδα και απογοήτευση.Μπορεί η αγιότητα να καλύψει το κενό της γνώσης αλλά η γνώση δεν μπορεί να καλύψει την έλλειψη του Θεού.

Να μελετάμε λοιπόν,εμείς οι ίδιοι πρώτα και μετά να μαθαίνουμε και τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας να μελετούν,αλλά πάντα με κέντρο τον Θεό.Διότι αν εκλείψει ο Θεός η γνώση απομένει ένας φίλος που μόνο πόνο προκαλεί.