Στη σημερινή ευαγγελική περικοπή έχουμε ένα αξιοθαύμαστο γεγονός.Και το αξιοθαύμαστο αυτό γεγονός δεν ήταν η θεραπεία του Παραλυτικού.Αλλά η αληθινή φιλία.Η φιλία που οδήγησε τέσσερις άντρες να σηκώσουν στα χέρια τον παράλυτο φίλο τους και να τον πάνε στο Χριστό να τον θεραπεύσει.Και όταν είδαν μπροστά τους τόσο κόσμο που τους έκλεινε το δρόμο για να μπουν στο σπίτι,δεν έκαναν πίσω.Αντίθετα σκαρφάλωσαν κρατώντας τον παράλυτο φίλο τους και το κρεβάτι του στην οροφή του σπιτιού και αφού ξήλωσαν τη σκεπή κατέβασαν τον φίλο τους μπροστά στον Χριστό.
Να είμαστε σίγουροι ότι,αν χρειαζόταν,οι τέσσερις αυτοί άνθρωποι ήταν ικανοί να ξεθεμελιώσουν ή να γκρεμίσουν το σπίτι ώστε να φέρουν τον φίλο τους μπροστά στο Χριστό.Κι αν το έκριναν αναγκαίο θα πέθαιναν στην προσπάθειά τους αυτή.Η πραγματική φιλία είναι αυτή.Είναι η διάθεση να μοιραστείς τον πόνο του φίλου,να συμπαρασταθείς στην ανάγκη του,να θυσιαστείς αν χρειαστεί γι'αυτόν χωρίς να περιμένεις κάποιο αντάλλαγμα.Γιατί αν περιμένεις αντάλλαγμα αυτό είναι πια δοσοληψία.
Φιλία δεν είναι τα καλαμπούρια,δεν είναι τα τσίπουρα και οι καφέδες που πίνουμε με κάποιον.Είναι και αυτά κομμάτι αλλά όχι το σημαντικότερο.Σήμερα χρησιμοποιούμε τη λέξη "φίλος" τόσο εύκολα και τόσο συχνά που έχει χάσει την αξία της.Ας σκεφτούμε όμως,για πόσους από αυτούς που αποκαλούμε φίλους θα κάναμε κάτι,όχι θυσιαστικό,αλλά απλά κάτι που θα μας ξεβόλευε;Για ποιον από όλους αυτούς θα τα βάζαμε με όλον τον περίγυρό μας;Ή με κάποια εξουσία πολιτική ,οικονομική ή θρησκευτική;
Σήμερα διαβάσαμε για την πραγματική φιλία.Και αυτή την πραγματική φιλία ο Χριστός την ευλογεί.Πρώτα συγχωρεί τις αμαρτίες του παραλύτου,γιατί η αμαρτία είναι ο λόγος που στη ζωή μας έχει μπει η αρρώστια και ο θάνατος,και στη συνέχεια τον θεραπεύει.Και όλα αυτά για να δείξει πόσο σημαντική είναι η φιλία.Ας το αναλογιστούμε αυτό και ας προσπαθήσουμε αν όχι να κάνουμε όλους τους ανθρώπους φίλους μας,τουλάχιστον να σταθούμε σαν πραγματικοί φίλοι σε όσους αποκαλούμε έτσι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου