Η περίπτωση της αιμοροούσας γυναίκας και η μαγική αντίληψη των πιστών

Πολλές φορές γράφουμε, κι εγώ μαζί, εναντίον της μαγικής αντίληψης που έχουν πολλοί πιστοί για τη σχέση τους με τον Θεό και την Εκκλησία. Υπάρχει όμως ένα παράδειγμα που οφείλει να μας προβληματίσει. Η περίπτωση της αιμορροούσης γυναικός η οποία θεραπεύτηκε αγγίζοντας και μόνο το χιτώνα του Ιησού. Τώρα, θα πει κάποιος πως μόλις ο Χριστός αντιλήφθηκε πως πραγματοποιήθηκε μια τέτοιου είδους θεραπεία, αμέσως αναζήτησε μέσα στον όχλο να βρει ποια ήταν αυτή που Τον άγγιξε ώστε να εδραιώσει μαζί της μια προσωπική σχέση, όπως έκανε πάντα με όσους θεράπευε ή με όσους Του ζητούσαν να θεραπεύσει κάποιον άλλον. Η ουσία όμως δεν αλλάζει. Η γυναίκα αυτή πράγματι είχε μια μαγική αντίληψη για τον Χριστό. Δεν πήγε να Του ζητήσει θεραπεία αλλά σκέφτηκε πως ακόμα κι αν ακουμπούσε το ρούχο Του, αυτό θα ήταν αρκετό για να τη θεραπεύσει. Όπως και έγινε. Ουσιαστικά θα λέγαμε πως έκλεψε αυτή τη θεραπεία. Όμως παρά τη λανθασμένη μαγική αντίληψή της, φαίνεται πως η πίστη της ήταν πραγματική και αγνή. Γι' αυτό και ο Κύριος επέτρεψε να συμβεί μια μαγική -ας το πούμε έτσι- θαυματουργική θεραπεία ώστε στη συνέχεια να μπορέσει να αναπτύξει σωστά το τεράστιο απόθεμα πίστης που βρισκόταν μέσα στη γυναίκα, η οποία μάλλον από ντροπή και για να μην απασχολήσει τον Διδάσκαλο παρά από πονηριά θέλησε να "κλέψει" τη θεραπεία της. Χαρακτηριστικό του ως κτίζει αυτή τη σχέση ο Χριστός είναι πως απευθύνεται στη "κλέφτρα" της θεραπείας με έναν πολύ τρυφερό χαρακτηρισμό. Την αποκαλεί "κόρη" Του. Ίσως λοιπόν αντί για άρθρα και λόγους που κατακεραυνώνουν τη "μαγική αντίληψη" μεγάλου μέρους των πιστών, θα ήταν προτιμότερο να δουλέψουμε με υπομονή και επιμονή πάνω σε αυτή τη βάση, να εντοπίσουμε την πίστη όπου αυτή υπάρχει και να την οδηγήσουμε στο σωστό μονοπάτι. Αυτό άλλωστε σημαίνει και διαποίμανση στο κάτω κάτω...

Η πράξη

 

https://antifono.gr/filosofia-tis-praxis-kai-christianismos/

 Δημήτρης Γ. Ιωάννου 

Τα όσα ακολουθούν δεν είναι παρά ορισμένα σκαριφήματα σχετικά με την φιλοσοφία της πράξης, που αφορμή παίρνουν από το πολύ ωραίο βιβλίο του Παύλου Σούρλα που διάβασα τελευταία: «Εξατομίκευση και γενίκευση στη φιλοσοφία της πράξης» (Παν/κες Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2021).

Για την πράξη έχουν πει πολύ ενδιαφέροντα πράγματα σπουδαίοι φιλόσοφοι του παρελθόντος, όπως ο Αριστοτέλης, ο Hume, ο Καντ κλπ. Θα ξεκινήσουμε τη συζήτηση από τις διδασκαλίες του Hume. Ο σκώτος  φιλόσοφος θεωρείται κατά πολλούς ο πατέρας της κυρίαρχης σήμερα περί πράξεως αντίληψης περί ανθρωπίνης πράξεως, και μια ολόκληρη οικογένεια θεωριών περί την πράξη τον αναγνωρίζει ως εμπνευστή της. «Οι θεωρίες αυτές κινούνται γύρω από δύο βασικές παραδοχές: πρώτον, ότι η απόφαση προς τέλεση ορισμένης πράξης είναι το αποτέλεσμα της συνδρομής επιθυμιών και παραστάσεων του δρώντος∙ και δεύτερον, ότι μεταξύ των δύο, για την τέλεση της πράξης βαρύνουν αποφασιστικά και είναι απολύτως αναγκαίες οι επιθυμίες. Αυτές βέβαια, όντας οι ίδιες άλογες, χρειάζονται την επικουρική συνδρομή παραστάσεων στηριζόμενων στον ορθό λόγο, ο οποίος ωστόσο περιορίζεται απλώς στην καταγραφή της πραγματικότητας και κατ’ επέκταση στην υπόδειξη των καταλληλότερων μέσων προς ικανοποίηση των επιθυμιών, έχει δηλαδή χαρακτήρα υποβοηθητικό» (ό.π. σ. 71). Τι σημαίνει πράττω; Δεν θα μπλεχτούμε εδώ με τις περίπλοκες προσπάθειες ορισμού της πράξης από τους φιλοσόφους, θα πούμε όμως ότι για να έχουμε πράξη σύμφωνα μ’ αυτούς τους ορισμούς πρέπει να έχουν επισυμβεί ορισμένες ψυχονοητικές ενέργειες στον εγκέφαλο του δράστη και ότι είναι αναγκαίες κάποιες σωματικές κινήσεις, που επιφέρουν αλλαγές στο περιβάλλον του. Όταν αποφασίζω να παραδώσω στην αστυνομία το πορτοφόλι που βρήκα στον δρόμο, τότε μέσα μου βαραίνουν αρχές και αξίες και επιθυμίες για την δικαιοσύνη, ενώ ταυτόχρονα επιφέρω αλλαγές στον γύρω μου κόσμο, καθώς σκύβω, μαζεύω το πορτοφόλι, κινούμαι μέχρι την αστυνομία και παραδίδω το πορτοφόλι.

Δεν είναι όμως τα πράγματα πάντα έτσι. Καταρχήν πρόκειται για μια πράξη ή περισσότερες; Μπορούμε να περιγράψουμε την τελευταία πράξη ως «παράδοση ενός ευρεθέντος πορτοφολιού στην αστυνομία», αλλά να μιλήσουμε και για περισσότερες πράξεις: εύρεση του πορτοφολιού, σκύψιμο για την παραλαβή του, περπάτημα μέχρι το αστυνομικό τμήμα, παράδοση του πορτοφολιού. Πρόκειται λοιπόν για μια ή για περισσότερες πράξεις;

Mob Rules - Hymn of the Damned

 

Κυριακή των Μυροφόρων

 

Ας δούμε τη σημερινή ευαγγελική περικοπή, κομμάτι κομμάτι. Και να ξεκινήσουμε αμέσως με το πρώτο απόσπασμα:

Εκείνο τον καιρό, ο Ιωσήφ, ένα αξιοσέβαστο μέλος του συνεδρίου, που καταγόταν από την Αριμαθαία, και περίμενε κι αυτός τη βασιλεία του Θεού, τόλμησε να πάει στον Πιλάτο και να του ζητήσει το σώμα του Ιησού. Ο Πιλάτος απόρησε που ο Ιησούς είχε κιόλας πεθάνει. Κάλεσε τον εκατόνταρχο και τον ρώτησε αν είχε πεθάνει από ώρα. Όταν πήρε την απάντηση από τον εκατόνταρχο, χάρισε το σώμα στον Ιωσήφ. Εκείνος αγόρασε ένα σεντόνι, κατέβασε τον Ιησού, τον τύλιξε μ’ αυτό και τον τοποθέτησε σ’ ένα μνήμα που ήταν λαξεμένο σε βράχο· μετά κύλησε ένα λιθάρι κι έκλεισε την είσοδο του μνήματος.

Να λοιπόν στη πιο σκοτεινή ώρα, την ώρα που ο φόβος έχει επικρατήσει και που ο Ιησούς έχει ξεψυχήσει επάνω στο σταυρό, την ώρα που οι μαθητές Του είναι φοβισμένοι και σκορπισμένοι, ένα αξιοσέβαστο μέλος του συμβουλίου των Φαρισαίων, ο Ιωσήφ από την Αριμαθαία, βρίσκει το κουράγιο  και πηγαίνει να ζητήσει από τον Πιλάτο το σώμα του Ιησού. Δεν είναι λίγο αυτό που κάνει. Αν μαθευτεί η κίνησή του, θα ξεσπάσει πάνω του όλη η οργή του συμβουλίου. Δε ρισκάρει απλά την κοινωνική του θέση, δε ρισκάρει τη φήμη και την υπόληψή του στην εβραϊκή κοινωνία. Ρισκάρει την ίδια τη ζωή του. Κι όμως ο Ιωσήφ, είναι φαίνεται το Ιωσήφ ένα όνομα συνυφασμένο με τη δικαιοσύνη, κατεβάζει το σώμα του Ιησού από το σταυρό και τυλίγοντας σε σεντόνι καθαρό το τοποθετεί στο μνήμα το οποίο και σφραγίζει με έναν μεγάλο λίθο. 

Iced Earth - The Suffering Trilogy

 

Το τέλος της ταξικής Αριστεράς

 

https://ardin-rixi.gr/archives/250189

Του Γιώργου Καραμπελιά liberal.gr

Hπρώτη δημοσκόπηση, μετά την επίσημη έναρξη της προεκλογικής περιόδου –εκείνη της Metron Analysis που δημοσιεύτηκε στο Βήμα της 23ης Απριλίου– πέρα από την πρόθεση ψήφου, περιλαμβάνει και ιδιαίτερα σημαντικά ποιοτικά στοιχεία. [Θυμίζουμε ότι στην πρόθεση ψήφου χωρίς ανάγωγή η Νέα Δημοκρατία παίρνει 27,8%, ο ΣΥΡΙΖΑ 22,2%, το ΠΑΣΟΚ 8,5%, το ΚΚΕ 6%, η Ελληνική Λύση 4%, το Μέρα25 4,4% οι Έλληνες του Κασιδιάρη 3,5% και το άλλο 5,9%.]

Σε ό,τι αφορά την κατανομή της ψήφου κατά φύλο, οι διαφορές είναι μικρές, εκτός από το ΠΑΣΟΚ, την Ελληνική Λύση και το κόμμα Κασιδιάρη όπου διαπιστώνουμε μια σαφή υπεροχή της ανδρικής ψήφου έναντι της γυναικείας: στο ΠΑΣΟΚ-Κιναλ 10,5% στους άνδρες έναντι 6,5% στις γυναίκες, στην Ελληνική Λύση 5,3% έναντι 2,7% και στο macho κόμμα Κασιδιάρη, 5,1% έναντι 1,8%. 

Ωστόσο, οι σημαντικότερες διαφοροποιήσεις παρατηρούνται σε ό,τι αφορά στις ηλικιακές κατηγορίες, στην εκπαίδευση και στην κοινωνική ένταξη. 

Ευθιξία

 

Η ευθιξία είναι μια άλλη μορφή του εγωισμού. Θίγομαι σημαίνει πως έχω μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μου και θεωρώ πως οι υπόλοιποι δεν αποτίνουν στο πρόσωπό μου το σεβασμό που θεωρώ πως θα έπρεπε. Αλλά δεν υπάρχει τίποτα πιο ανούσιο και κενό από το να αποζητάς τον σεβασμό ή και τον θαυμασμό των άλλων ανθρώπων. Η ευθιξία λοιπόν έχει τις ρίζες της βαθιά στην ανθρωπαρέσκεια, η οποία οδηγεί στην κενοδοξία. Ο άνθρωπος που τα αφήνει πίσω όλα αυτά δεν είναι εύθικτος καθώς δεν τον αγγίζουν οι γνώμες, κακές ή καλές, των άλλων ανθρώπων. Και αυτό είναι ένα πρώτο βήμα για την καλύτερη γνωριμία με τον εαυτό μας.

Το ανθρώπινο σώμα

 

https://www.enoriako.info/index.php/diafora/1483-ti-einai-telos-panton-i-ekklisia-kai-pos-vlepei-to-anthropino-soma

Συγγραφέας: Erik Varden

Η κοινωνία μας "στοιχειώνεται" από το όνειρο του ωραίου σώματος. Όπου κι αν κοιτάξουμε, γύρω μας ή στα τηλέφωνά μας, αυτές τις ψηφιακές προεκτάσεις της συνείδησης, βλέπουμε διαφημίσεις με κομψά σώματα. Γυμναστήρια, που ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια, μας προσελκύουν με δελεαστικές υποσχέσεις ότι και το δικό μας σώμα θα μπορούσε να είναι σαν κι αυτά τα ωραία σώματα! Αν η υπόλοιπη ζωή μας είναι άμορφη και φθίνουσα, τουλάχιστον θα μπορούσαμε να πιέσουμε το σώμα μας για να το φέρουμε σε φόρμα και να αποκτήσει μία όμορφη μορφή.

Στην καλτ ταινία του Σαμ Μέντες από το 1999, American Beauty, ο μεσήλικας άνδρας πρωταγωνιστής δηλώνει την περιφρόνησή του απέναντι στη βαριεστημένη, μικροαστική μετριότητα την στιγμή που δηλώνει: "Θέλω να δείχνω ωραίος γυμνός!", κι αρχίζει να κάνει βάρη. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ψυχαναλυτής για να εντοπίσει τις ρίζες αυτής της έντονης επιθυμίας του. Όλοι θέλουμε να αποτινάξουμε τα φύλλα συκής και να κοιταχτούμε στον καθρέφτη όπως είμαστε, ολόκληροι, χωρίς να κοκκινίζουμε.

Draconian - Rivers Between Us

 

Δαιμονολογία

   

O εξ αριστερών δαίμονας προβάλλεται τόσο όσο χρειάζεται ώστε να σαγηνεύσει τους ανόητους του αριστερού χώρου και να φοβίσει τους επιζητούντες ασφάλεια και σταθερότητα, με όποιο κόστος, του δεξιού χώρου. Ο εκ δεξιών δαίμονας προβάλλεται ώστε να τρομάξει με την εγκληματικότητα τους τους πιο δεξιούς αλλά και να σαγηνεύσει ο δυναμικός τρόπος με τον οποίο η κυβέρνηση τον αντιμετωπίζει τους παρεπιδημούντες στον κεντρώο πολιτικό χώρο. Βάζεις και δυο τρεις πρόθυμους να ξεφτιλίσουν τον άλλο πέρα δεξιό διαβολάκο με τις επιστολές και τα άλλα τα γραφικά, πάντα βρίσκονται πρόθυμοι σε τέτοια κόμματα και καλύπτεις το προς τα δεξιά σου άνοιγμα. Έτσι θα οδηγηθούν κάμποσοι ψηφοφόροι στη σωστή επιλογή. Έτσι παίζεται το παιχνίδι όμορφα και αφήνεις την αξιωματική αντιπολίτευση, που δε διακρίνεται για κάποιου είδους ευστροφία, να φωνάζει για δήθεν στημένες δημοσκοπήσεις και να δίνει την εικόνα ενός χώρου που θεωρεί πως όταν η πραγματικότητα δε συμφωνεί μαζί του, κακό της πραγματικότητας.

Θεολογική οικολογία

 

https://anastasiosk.blogspot.com/2023/04/blog-post_988.html#more

Ο ΑΓΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ τοῦ Σάρωφ εἶχε μία ἐκλεκτὴ φίλη: μιὰ τεράστια ἀρκούδα ἐρχόταν κάθε ἀπόγευμα καὶ τὴν τάιζε! Ὄμορφη καὶ εὐλογημένη ἐμπειρία. Ἀλλὰ καὶ στὸ βίο τῆς ὁσίας Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας, στὶς προσευχὲς τοῦ ὁσίου Ζωσιμᾶ γιὰ νὰ ταφεῖ τὸ σῶμα τῆς Ἁγίας ἀπάντησε ἡ χάρις μὲ ἕνα λιοντάρι ποὺ ἦρθε καὶ πραγματοποίησε τὴν ταφή της. Ἔνιωθαν τὰ ζῶα τὴν ἀγάπη τῶν ἁγίων. Αὐτὴ εἶναι ἡ ὑγιὴς σχέση μὲ τὰ ζῶα ποὺ θυμίζει τὴ σχέση ἀνθρώπου καὶ ζώων μέσα στὸν παράδεισο: ἕνα κομμάτι τοῦ οὐρανοῦ πάνω στὴ γῆ. Γι' αὐτὸ καὶ τὸ οἰκολογικὸ πρόβλημα εἶναι κατὰ βάθος θεολογικό, καὶ ξεπερνιέται μὲ τὸ ἦθος τῶν ἁγίων μας.

Τώρα ἂν συναντοῦσαν τὸ λιοντάρι καὶ ἡ ἀρκούδα σημερινοὺς "φιλόζωους"-νευρόσπαστα τοῦ τύπου ποὺ περιγράψαμε, θὰ τοὺς ἔτρωγαν γιὰ κολατσιό. Ἐδῶ εἶναι ἡ διαφορά!

π. Εφραὶμ Τριανταφυλλόπουλος

IGNEA - Incurable Disease

 

Ο πόνος του πένθους στην αναστάσιμη περίοδο

Η εποχή που διανύουμε εκκλησιαστικά είναι η αναστάσιμη περίοδος. Οι ακολουθίες και οι λειτουργίες ξεκινάνε και τελειώνουν ψάλλοντας το Χριστός Ανέστη. Και πράγματι, ο Χριστός αναστήθηκε και μαζί Του ελευθέρωσε όλους τους κεκοιμημένους. Έβαλε τέλος στη παντοδυναμία του θανάτου αφού από τελικός προορισμός έχει γίνει πια ένα πέρασμα, μάλλον καλύτερα μια αφετηρία για την μετάβασή μας στην όντως ζωή, στην αιώνια ζωή. 

Ο Χριστός έχει καταστεί ανυπόφορος.

 

https://xristianiki.gr/%ce%bf-%cf%80%cf%81%ce%bf%ce%ba%ce%bb%ce%b7%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%bf%cf%83-%ce%b2%ce%b1%cf%83%ce%b9%ce%bb%ce%b9%ce%b1%cf%83/

Του Απόστολου Παπαδημητρίου          

Ο Χριστός εισήλθε στα Ιεροσόλυμα, λίγες ημέρες πριν από το πάθος του, επάνω σε γαϊδουράκι. Ο βασιλεύς των ουρανών και ποιητής των όλων με τον τρόπο αυτό προκαλούσε ανυπόφορα όχι μόνο τους εξουσιαστές του καιρού του αλλά προκαλεί όλους, διαχρονικά. Ο κυρίαρχος, ορθότερα, καθώς η ελληνική λέξη βασιλεύς σημαίνει ότι αυτός έχει ως βάση (=στήριγμα) τον λαό, έδειξε πρόσωπο αλαζονικό, υπερφίαλο, άπληστο, κατακτητικό και διεφθαρμένο. Το θλιβερό είναι ότι τα γνωρίσματα αυτά του ηγεμόνα έγιναν αποδεκτά από τη μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων, οι οποίοι θεωρούν φυσικά τα γνωρίσματά του αυτά ακόμη και κατά τη μετά Χριστόν εποχή, μάλιστα και στις χώρες, που οι λαοί τους ασπάστηκαν τη νέα πίστη. Σ΄ αυτές ο σταυρός από σύμβολο θυσίας έγινε έμβλημα στεμμάτων, που αιματοκύλισαν λαούς και στραγγάλισαν το πολυτιμότερο δώρο του Θεού στον άνθρωπο, την ελευθερία.

Ο Χριστός, μετά από επί τριετία δημόσια διδασκαλία, είχε γίνει ευρέως γνωστός στην Παλαιστίνη. Η προκλητική Του στάση έναντι των αρχόντων του εβραϊκού λαού εξόργιζε αυτούς, διατηρούσαν όμως ελπίδες ότι θα άλλαζε κάποτε συμπεριφορά και τότε θα ικανοποιούσε τις προσδοκίες τους. Θα ηγείτο ενός αγώνα για την αποτίναξη του ζυγού δουλείας, που είχαν επιβάλει οι Ρωμαίοι, και θα οδηγούσε τον λαό Του όχι μόνο στην ελευθερία, αλλά στην καθηγεμόνευση επί των λοιπών λαών, τιμώντας αυτούς και μοιράζοντας, ως εκλεκτούς Του, αξιώματα! Η φιλοδοξία είναι ένα από τα τρία φοβερά πάθη του ανθρώπου με συνοδά τα άλλα της φιλαργυρίας και της φιληδονίας.

Sinner's Blood - "Remember Me"

 

Δον Κιχώτης

 

Μπορεί να τα βλέπω δονκιχωτικά τα πράγματα αλλά το "δικοί μας" και "δικοί τους" δε με εκφράζει σαν τρόπος να διαβάζω τον κόσμο. Μπορεί να φαίνεται ουτοπικό αλλά δε θέλω να αδικούνται ούτε οι πολλοί ούτε οι λίγοι. Να μην αδικείται κανένας θέλω. Δε θέλω να γίνου οι πλούσιοι φτωχοί ούτε οι φτωχοί πλούσιοι. Να ζει ο καθένας με άνεση και αξιοπρεπώς ζητάω. Να μη δίνω φιλανθρωπίες στους αστέγους ούτε να διοργανώνονται συσσίτια, να μην υπάρχουν πεινασμένοι και άστεγοι θέλω. Να μη φωνάζω για το δίκιο των φτωχών αλλά για τα αίτια που τους οδήγησαν στη φτώχεια. Ούτε να λάβω μέρες σε ταξικές συγκρούσεις έχω καμιά όρεξη, να δω όμως κατάργηση των τάξεων πολύ θα το ήθελα. Άλλωστε αυτή τη ρημάδα τη ζωή έτσι αξίζει να τη ζεις. Σαν Δον Κιχώτης που για στόχους ευγενείς μα άπιαστους πολεμά ή σαν κάποιος βυρωνικός ήρωας που προσπαθώντας να πράξει αυτό που θεωρεί σωστό οδεύει εν γνώσει του στη καταστροφή του. Χωρίς συμμάχους, χωρίς ακολούθους. 

Μας απεγκλώβισε από τη Μητρόπολη με μια αποστολή αυτοκτονίας, ένας μουσουλμάνος κληρικός ανώτατος του Σουδάν

 

https://www.romfea.gr/patriarxeia-ts/patriarxeio-alexandreias/56535-nouvias-an-den-itan-o-anotatos-mousoulmanos-klirikos-den-tha-boroysame-na-vgoyme

Συγκλονίζει η μαρτυρία του Μητροπολίτη Νουβίας Σάββα ο οποίος κατάφερε να απεγκλωβιστεί μαζί με τους άλλους Έλληνες από την Μητρόπολη στο Χαρτούμ που παρέμεναν έγκλειστοι για 10 ημέρες από το Μεγάλο Σάββατο, 15 Απριλίου, οπότε και ξέσπασαν οι εχθροπραξίες στο Σουδάν.

Όπως λέει ο Μητροπολίτης, ο απεγκλωβισμός του ιδίου και των άλλων Ελλήνων χριστιανών έγινε με τη βοήθεια ενός ανώτατου μουσουλμάνου κληρικού στο Χαρτούμ τον οποίο σέβονται όλοι στο Σουδάν και οι δύο αντιμαχόμενες πλευρές.

Μιλώντας στο ραδιόφωνο του «Αθήνα 9,84» έκανε λόγο για μια «αποστολή αυτοκτονίας» που «χρειάστηκε να περάσουμε μέσα από την κόλαση».

Anette Olzon - "Sick Of You"

 

Παραβολή

Όταν οι επιλογές που έχεις είναι η Σκύλλα ή η  Χάρυβδη, άντε και κανένα μικρότερων διαστάσεων τερατάκι, οφείλεις να γνωρίζεις δυο πράγματα. Πρώτον δεν υπάρχουν καλά τέρατα. Ανθρωποφάγα είναι όλα τους. Δεύτερον όταν τα τέρατα δουν ότι τους γυρνάς τη πλάτη και δεν τα φοβάσαι πια δεν το έχουν σε τίποτα να ζευγαρώσουν μεταξύ τους για να δημιουργήσουν ένα νέο χειρότερο υβρίδιο το οποίο και πιο τρομερό θα είναι και πιο αποτελεσματικό στο να φάει ό,τι δε μπορούσαν τα παλιότερα τέρατα. Αυτό έχει πολλές ονομασίες. Κάποιοι το λένε και συγκυβέρνηση.

Οι εκλογές που έρχονται...

 

https://edromos.gr/ti-tha-katagrapsoyn-oi-ekloges-tis-21is-maioy/

Μέσα σε ένα νοσηρό πολιτικό κλίμα ξεκίνησε και επίσημα η προεκλογική περίοδος. Αφού περίμενε να καταλαγιάσει κάπως η οργή του κόσμου, ο πολιτικός κόσμος, χωρίς καμιά ντροπή, χωρίς ίχνος αυτοκριτικής, εφορμά για να πλασαριστεί στο νέο σκηνικό που προδιαγράφεται – διαιωνίζοντας την ίδια την ύπαρξή του ως κάτι έξω, πέρα, πάνω και επί της κοινωνίας, ως ξένο σώμα που μιλά στο όνομα της χώρας, που «εκπροσωπεί» την κοινωνία και διαχειρίζεται τις κοινές υποθέσεις τάχα προς όφελος της κοινωνίας και της χώρας. Φυσικά οι εκλογές θα διεξαχθούν κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις και συνθήκες, οι οποίες καθορίζουν σε βασικές γραμμές το τι θα καταγραφεί μέσα από τις κάλπες. Και, πολύ περισσότερο, τι θα προκύψει ως κυβέρνηση και διακυβέρνηση μετά τις εκλογές, είτε με την πρώτη είτε, αν χρειαστεί, με δεύτερες εκλογές.

Τα τρία κύρια ζητήματα που έτσι κι αλλιώς επενεργούν είναι: α) Η βαθύτατη κρίση εμπιστοσύνης μεγάλου μέρους της κοινωνίας συνολικά προς το πολιτικό σύστημα. β) Η έτσι κι αλλιώς αλλαγή του συσχετισμού ανάμεσα στα τρία συστημικά κόμματα. γ) Το πλαίσιο που ήδη διαμορφώνεται για κυβερνήσεις συνεργασίας, οι οποίες θα προωθήσουν παραλλαγές του Ελλάδα 2.0 στην οικονομία, τη «συνεκμετάλλευση» μαζί με την Τουρκία σε ενεργειακά και Αιγαίο-Κυπριακό, την εμπέδωση και πιο σφικτή συνεργασία με τον ευρωατλαντισμό στον πόλεμο ενάντια στη Ρωσία.

GLASYA - Battle for Trust

 

Ο Άγιος Γεώργιος και ο Δράκος

 

Μου αρέσουν πολύ οι εικόνες του Αγίου Γεωργίου. Αυτές στις οποίες σκοτώνει το δράκο. Ξέρω ότι κάποια οργάνωση μπορεί κάποια στιγμή να διαμαρτυρηθεί για το στερεότυπο του κακού τέρατος ή για την άδικη σφαγή ενός σπάνιου όντος. Μέχρι τότε όμως θα εξακολουθήσω να θαυμάζω αυτές τις εικόνες σε όλη την ποικιλία των τεχνοτροπιών τους. Υπάρχει βέβαια κάτι που με κάνει να αισθάνομαι άβολα όταν κοιτώ τούτες τις εικόνες. Δεν έχει υπάρξει ούτε μια φορά που κοιτώντας το δράκο της εικόνας, πέρα από τους γνωστούς συμβολισμούς και θρύλους, να μην έχω σκεφτεί πως ο δράκος τούτος δεν είναι κάποιο εξωτερικό, φοβερό τέρας αλλά καθρεφτίζει την εσωτερική μου κατάσταση. Ότι είναι μια απεικόνιση αυτού που πραγματικά είμαι κάτω από τους τόνους υποκρισίας με τους οποίους προσπαθώ να το καλύψω. Ίσως να είναι έτσι πραγματικά. Υπάρχει και κάτι θετικό αν δούμε την εικόνα αυτή. Ο Άγιος Γεώργιος - και όλοι οι άγιοι, ολόκληρη η Εκκλησία- έρχεται να σκοτώσει αυτό το τέρας που φωλιάζει μέσα μου, να ρίξει φως στο φοβερό αυτό σκοτάδι και να ελευθερώσει τη ψυχή μου και από τη τερατώδη φύση της και από την υποκρισία της.

Μαρίνος Αντύπας

 

https://xristianiki.gr/%ce%bc%ce%b1%cf%81%ce%af%ce%bd%ce%bf%cf%82-%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%af%cf%80%ce%b1%cf%82-%ce%bf-%ce%b5%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%ac%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b1%ce%b3%ce%ac/

Με αυτόν τον τίτλο κυκλοφορεί σε έκδοση της «Χριστιανικής» το βιβλίο του Ηρακλή Κανακάκη, με αποκλειστικά (και σκόπιμα παραγνωρισμένα) στοιχεία για τις πεποιθήσεις του πρωτεργάτη των αγροτικών εξεγέρσεων της αρχής του 20ού αιώνα. Παραγγελίες στο γραφείο της “Χριστιανικής”. Τιμή 12 ευρώ.

Αναδημοσιεύουμε ένα από τα πολλά σχετικά άρθρα του Ηρακλή Κανακάκη, που από χρόνια ερευνά τη ζωή και τη δράση του μεγάλου αγωνιστή, η οποία εμπνεόταν από το κοινωνικό μήνυμα του Ευαγγελίου.  

Η μελέτη των κειμένων που γράφτηκαν δια χειρός του και αυτών που γράφτηκαν από τρίτους για την πολύμορφη δράση και το πολυσχιδές έργο του, σε συνδυασμό με την απροκατάληπτη και προσεκτική διερεύνηση και άλλων πηγών, φωτίζουν άπλετα τις ιδέες του Μαρίνου Αντύπα. Τις πηγές έμπνευσής του στη διαμόρφωση των κοινωνικο-πολιτικών του αντιλήψεων.

Rainbow - Tarot Woman

 

Κυριακή του Θωμά

 

Ο Θωμάς όμως, ένας από τους δώδεκα μαθητές, που λεγόταν Δίδυμος, δεν ήταν μαζί τους όταν ήρθε ο Ιησούς. Του έλεγαν λοιπόν οι άλλοι μαθητές: «Είδαμε τον Κύριο με τα μάτια μας». Αυτός όμως τους είπε: «Εγώ αν δεν δω στα χέρια του τα σημάδια από τα καρφιά, κι αν δε βάλω το δάχτυλό μου στα σημάδια από τα καρφιά, και δε βάλω το χέρι μου στη λογχισμένη πλευρά του, δε θα πιστέψω».

Πράγματι, ο Θωμάς δε πίστεψε τους άλλους μαθητές . Ήθελε αποδείξεις και μάλιστα απτές. Και λοιπόν; Από πού κι ως πού εμείς τολμάμε να τον αποκαλούμε άπιστο; Μήπως έχουμε μεγαλύτερη πίστη από εκείνον ή μήπως λιγότερες αμφιβολίες ταράσσουν τη πίστη μας συχνά πυκνά; Και τι ζητά στο κάτω κάτω ο Θωμάς. Να δει τον Ιησού ζωντανό όπως του τον περιέγραψαν οι άλλοι μαθητές. Στο κάτω κάτω αυτός ήταν ο μόνος που είπε στους άλλους μαθητές πριν τα πάθη του Κύριου, το "πάμε να πεθάνουμε μαζί Του". Εμείς πότε είχαμε τέτοια διάθεση, να πεθάνουμε γι' Αυτόν που πέθανε για μας και αναστήθηκε για να μας δώσει την αιώνια ζωή, και ζητάμε να δούμε θαύματα ουράνια για να πιστέψουμε ή έστω για να στερεωθεί και να δυναμώσει η πίστη μας; Και αυτός δε πίστεψε τους συντρόφους του, αυτούς με τους οποίους τρία χρόνια μαζί τρώγανε, ταξιδεύανε και άκουγαν τις διδασκαλίες του Ιησού. Και τώρα να 'τοι μπροστά του να του λένε πως ο Κύριος αναστήθηκε αλλά αυτοί εξακολουθούσαν να δείχνουν φοβισμένοι και σαστισμένοι. Εμείς που έχουμε τόσους αγίους, τόσους μάρτυρες, τους αποστόλους και τους πατέρες να μας διαβεβαιώνουν για την Ανάστασή Του, λιγότερο δυσπιστούμε ή θαρρούμε πως έχουμε περισσότερα ελαφρυντικά; Πώς λοιπόν, πού βρίσκουμε το θράσος να αποκαλέσουμε τον απόστολο Θωμά άπιστο; 

Ευσεβής Απάτη

 

https://anastasiosk.blogspot.com/2023/04/fraus-pia.html

π.Θεοδόσιος Μαρτζούχος

Είναι άσχημο και οδυνηρό να… περιπλακείς στα δίχτυα μιας ευσεβούς απάτης (fraus pia). Να ξέρεις και να φοβάσαι. Να μασάς τα λόγια σου και να απεραντολογείς… αοριστολογώντας! Να αγχώνεσαι από την παροιμία «τα σύκα σύκα και η σκάφη σκάφη» και ακόμα «χειρότερα» να σε συντρίβει ο λόγος του Χριστού «το ναι ναι και το ου ου» και η τρομερή Του διάγνωση: «Γνωρίστε την Αλήθεια και η Αλήθεια θα σας ελευθερώσει».

Και συ να ξέρεις και να μην είσαι λεύτερος…! Νάρχονται τα κείμενα που από την συνθήκη πρέπει να χρησιμοποιήσεις προσευχόμενος…, να λένε άλλα… και συ νάσαι κρυμμένος πίσω από το ακατανόητο της ευσεβούς απεραντολογίας τους και να υπηρετείς τελικά… την ευσεβή απάτη. Να λέει η προσευχή σου την πραγματικότητα, ότι παίρνεις φως και δίδεις στους πιστούς «… από το καντήλι που καίει μονίμως (ενδελεχώς) και πάντοτε (και αειφώτως) πάνω στον φωτοφόρο τάφο (μας φώτισε με την Ανάσταση – ο Χριστός είναι το φως) και συ να συζητάς (ενώ ξέρεις ότι κάτι τέτοιο είναι αδύνατο, ο Θεός δεν υποχρεώνεται) για… υποχρεωτικό (στον… Θεό) θαύμα, ενώ με την προσευχή σου ΆΛΛΑ έλεγες. Κα όλα αυτά, γιατί πλέον στους ορθοδόξους η προσευχή είναι… ευσεβή ακατανόητα «μαγικά» λόγια, που πρέπει να ειπωθούν με τις ίδιες λέξεις, σαν θεϊκό ξόρκι.

Within Temptation - Faster

 

Ο αμνός

Καμία Εκκλησία και κανένας ιερός κανόνας δεν ορίζει το αρνί ως φαγητό για την εορτή του Πάσχα. Ούτε τη μαγειρίτσα ούτε το κοκορέτσι. Το αρνί σαν εορταστικό έδεσμα ορίζεται από θρησκευτικούς κανόνες άλλων θρησκειών. Στο Άγιο Όρος σε αρκετές μονές τρώνε ψάρι την ημέρα της Αναστάσεως. Όσοι λοιπόν θέλουν να  επιδείξουν τη βιγκανική τους ευαισθησία να απευθυνθούν είτε στις θρησκείες αυτές και στους εκπροσώπους τους είτε σε κάποια λαογραφική υπηρεσία ώστε να αλλάξει το εθνικό έθιμο και όχι να διακόπτουν τον Επιτάφιο, πράξη η οποία εκτός από την ασέβειά τους στα πιστεύω των συμπολιτών τους δείχνει και την ασχετοσύνη και τη μονομέρειά τους αλλά και την ιδεολογική τους τύφλωση. Στην Εκκλησία ένας αμνός θυσιάζεται και αυτό είναι το κομμάτι του άρτου που κατά τη θεία λειτουργία γίνεται σώμα Χριστού.

Έξι γαλαξίες που δεν ανταποκρίνονται στο σημερινό κοσμολογικό μοντέλο ανακαλύφθηκαν

 

https://ecozen.gr/2023/02/to-tileskopio-james-webb-entopizei-6-neous-galaxies-sto-proimo-syban/

Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb παρατήρησε έναν πληθυσμό γαλαξιών πολύ μεγάλης μάζας στο πρώιμο Σύμπαν, οι οποίοι φαίνεται ότι σχηματίστηκαν με πολύ ταχύτερο ρυθμό από ό,τι πίστευαν οι αστρονόμοι.

Αυτό το αινιγματικό σενάριο του πολύ γρήγορου σχηματισμού γαλαξιών, το οποίο θα πρέπει να επιβεβαιωθεί από περαιτέρω αναλύσεις, συνέβη περίπου 500 με 700 εκατομμύρια έτη μετά τη Μεγάλη Έκρηξη πριν από 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια. Με άλλα λόγια, στο πολύ νεαρό και επομένως πολύ μακρινό σύμπαν.

Το τηλεσκόπιο James Webb (JWST) μπόρεσε να εξερευνήσει αυτή την ελάχιστα γνωστή περιοχή χάρη στο όργανο NIRCam και την ισχυρή υπέρυθρη όρασή του, ένα μήκος κύματος που είναι αόρατο στο ανθρώπινο μάτι και η παρατήρηση του οποίου επιτρέπει να πάμε πολύ πίσω στο χρόνο.

Arjen Lucassen's Supersonic Revolution - Golden Age Of Music

 

Στο τέλος της Διακαινησίμου

 

Φτάσαμε αισίως στο τέλος της Διακαινησίμου εβδομάδας, της εβδομάδας δηλαδή που ακολουθεί την Κυριακή της Αναστάσεως. Και είναι καλό να σκεφτούμε κάποια πράγματα. Καλό είναι να δούμε τι σημαίνει για μας η Ανάσταση για να γνωρίζουμε και σε τι είδους Χριστό πιστεύουμε. 

Αν πιστεύουμε σε ένα Θεό δύναμης και ισχύος, σε ένα Θεό που δίνει σημάδια της δύναμής Του ώστε να είμαστε σίγουροι όλοι εμείς ότι κάποια ημέρα θα εκδικηθεί όλους αυτούς που κοροϊδεύουν την πίστη μας, πως θα επιβάλλει μια δικαιοσύνη, όπως την έχουμε εμείς στο μυαλό μας, αναμεμειγμένη με γενναίες ποσότητες εκδίκησης, τότε ή πιστεύουμε σε λάθος Θεό ή βρισκόμαστε σε λάθος ναό. Υπάρχουν ναοί θρησκειών που θα μας ταίριαζαν περισσότερο. 

BERSERKER - Dark Worlds Collide

 

Πίστη στον Θεό

Μόνο με καρδιά ικανοποιείται η καρδιά. Μόνο με την αγάπη του μπορεί ο Θεός να τραβήξει πάνω του την αγάπη των παιδιών Του. Όταν πιστεύουμε προς ένα παντοδύναμο ον, είναι σαν να μη πιστεύουμε καθόλου σε Θεό. Όταν πιστεύουμε σε ένα ον που μέσα στη φτώχεια και την αδυναμία του -εάν θα μπορούσε να έχει- θα πέθαινε για τα πλάσματά του, τότε πράγματι πιστεύουμε σε Θεό.

George MacDonald - Τα θαύματα του Χριστού, εκδ. Ιωνάς

Δρόμοι

 

Όχι, δεν είμαι μαζί σας. Δεν ήμουν ποτέ, δε θα είμαι και τώρα. Και πριν προλάβετε να με κατατάξετε στους άλλους, ούτε και με τους άλλους είμαι. Δε κρατώ ίσες αποστάσεις αλλά στέκομαι απέναντι και στους δυο σας. Ούτε τα κούφια λόγια σας ούτε οι αερόλογες ιδεολογίες σας μπορούν να εγκλωβίσουν τη σκέψη μου στα στεγανά τους. Τα οικονομικά και κοινωνικά σας σχέδια μόνο διχασμό και μίσος γεννούν. Το κυνήγι εξουσίας στο οποίο έχετε επιδοθεί και οι δυο σας δε με αφήνει αδιάφορο. Μου φαίνεται αποκρουστικό. Ο τρόπος που εργαλειοποιείτε το κάθε τι με ανατριχιάζει. Μείνετε μακριά μου και το ίδιο θα κάνω κι εγώ. Τόσοι δρόμοι υπάρχουν, δε θα περιοριστώ μόνο σε δύο που οδηγούν με την ίδια ταχύτητα στο γκρεμό.

ICED EARTH - "The Clouding feat. Matt Barlow"

 

Μια μικρή προπόνηση taekwon-do

 Ένα απλό αλλά κουραστικό πρόγραμμα taekwon-do ITF που μπορεί να γίνει παντού:

 *100

*100

Ξεκούραση 1 λεπτό περίπου

 *100

 *100

Ξεκούραση 1 λεπτό περίπου

 *100

 *100

Ξεκούραση 1 λεπτό περίπου

 *100

 *100

Ξεκούραση 1 λεπτό περίπου

 *100

 *100

Χαλάρωμα και μπάνιο(εκτός κι αν σας αρέσει τόσο πολύ η οσμή του ιδρώτα σας οπότε πάω πάσο)

Τα πρώτα 100 jumping jacks λειτουργούν και σαν ζέσταμα. Αν αισθάνεστε ότι χρειάζεστε περισσότερο ζέσταμα κάντε ένα πεντάλεπτο stretching πριν αρχίσετε. Εννοείται πως συμβουλευόμαστε καρδιολόγους, παθολόγους και λοιπούς γιατρούς πρώτα.

Δάντης

Το να ασχολείσαι με τη πολιτική-κομματική ζωή(και όχι μόνο αυτή αλλά ας επικεντρωθώ εκεί τώρα) αυτής της χώρας είναι σαν να επιχειρείς κάθοδο στη Κόλαση του Δάντη. Κάθε μέρα και κάτι σκοτεινότερο αποκαλύπτεται.

Λατρεύω τον τρόπο με τον οποίο τα κόμματα διασταυρώνουν τα ξίφη τους για θέματα ηθικής. Είναι ίδιος με αυτόν με τον οποίο θα διαφωνούσα με κάποιον μάγειρα για θέματα αεροναυπηγικής. Δύο άσχετοι εντελώς επί του θέματος να προσπαθούμε να αποδείξουμε ποιος το κατέχει καλύτερα.

Να το πούμε κι αυτό. Αυτό που ψηφίζεις είναι αυτό που σε εκφράζει. Όσο κι αν προσπαθείς να πετάξεις απότομα και χωρίς προεργασία την προβιά και το ταγάρι και να φορέσεις κοστούμι Armani, τόσο αυτά θα επιστρέφουν και θα σε εκδικούνται. 

Και κάτι σοβαρό. Αν είναι αλήθεια όλο αυτό το πράγμα που καταγγέλλεται, δεν θα είναι και το μοναδικό. Τέτοιου είδους συμπεριφορές είναι επαναλαμβανόμενες.

Προσκύνημα

https://www.enoriako.info/index.php/diafora/1477-atheos-kai-antiklirikalistis

 Ο Lucas Tierny είναι σύμβουλος στρατηγικής στο Παρίσι. Πρώην άθεος και αντικληρικαλιστής, ζήτησε το βάπτισμα μετά από έξι χρόνια πνευματικής διαδρομής. “Μόνο με κόπο κατάλαβα ότι μπορούσα να εμπιστευτώ τον Θεό και να του ανοίξω πραγματικά την πόρτα μου”.

“Ο Θεός είναι το αόρατο προφανές”. Ο Λουκάς Τίρνι μπορεί πιθανώς να ταυτιστεί με αυτή τη δήλωση του Βίκτωρος Ουγκώ, που προέρχεται από το έργο του Ουίλιαμ Σαίξπηρ. Αυτός ο τριαντάχρονος απόφοιτος της σχολής διοίκησης επιχειρήσεων EMLyon και σύμβουλος στρατηγικής στο Παρίσι έχει ήδη μια γεμάτη ζωή. Ή μάλλον δύο ζωές: η πρώτη πριν γνωρίσει τον Θεό, η δεύτερη μετά την γνωριμία με Αυτόν. “Ακόμη και οι φίλοι μου αναφέρονται στον παλιό Λουκά όταν μιλούν για την εποχή πριν από τη μεταστροφή μου”, παραδέχεται. Ωστόσο, ο δρόμος μέχρι το βάπτισμα ήταν μακρύς και μερικές φορές επώδυνος. Δεν ήταν αστραπιαία μεταστροφή για αυτόν τον βαθιά άθεο και δηλωμένα αντιεκκλησιαστικό νεαρό. “Μεγάλωσα αντιτιθέμενος στην Εκκλησία ως θεσμό: Για τους γονείς μου, όπως και για μένα, ήταν ταυτόχρονα ένας ζουρλομανδύας, μια ξεπερασμένη οντότητα και μια επιβλαβής επιρροή. Το αρχικό μου σχέδιο ήταν να “απελευθερώσω” τους καθολικούς που έβρισκα στο δρόμο μου από αυτό που θεωρούσα ασφυκτικό κλοιό”.

TOXIK - Think This

 

Γάμος και έρωτας

 

«Ποτέ να μη μιλάς(σσ: στη σύζυγό σου) με πεζό τρόπο, αλλά με φιλοφροσύνη, με τιμή, με αγάπη πολλή. Να την τιμάς, και δεν θα βρεθεί στην ανάγκη να ζητήσει την τιμή από τους άλλους. Να την προτιμάς από όλους για όλα, για την ομορφιά, για την σύνεση της, και να την επαινείς. Να κάνεις φανερό ότι σε αρέσει η συντροφιά της και ότι προτιμάς να μένεις στο σπίτι για να είσαι μαζί της, από το να βγαίνεις στην αγορά. Από όλους τους φίλους να την προτιμάς, και από τα παιδιά που σου χάρισε ακόμα, κι αυτά εξ αιτίας της να τα αγαπάς». -Αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Από το παραπάνω απόσπασμα  θα σχολιάσω αρχικά τη τελευταία φράση. Άλλωστε τα παραπάνω μπορεί να τα καταλάβει ο καθένας. Είναι γεγονός πως αυτό που λέει ο αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος είναι απόλυτα λογικό. Αντίθετα με τη μάνα που είχε τα παιδιά της εννέα μήνες στη κοιλιά της δημιουργώντας αυτόν τον αξιοθαύμαστο δεσμό, ο πατέρας δε συνδέεται με τα παιδιά του παρά μόνο μέσω της γυναίκας του. Γι' αυτό και η αγάπη προς τα παιδιά του έχει ως αφετηρία την αγάπη προς τη γυναίκα του. Αν δεν αγαπά αυτή δεν αγαπά πραγματικά και τα παιδιά του. Αν τη παρακάμπτει σε αυτή τη σειρά δημιουργείται κενό στη λειτουργία της οικογένειας. Στην πραγματικότητα δε μιλάμε για περισσότερη ή λιγότερη αγάπη προς το ένα ή το άλλο μέλος της οικογένειας. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο λάθος που μπορεί να κάνει μια γυναίκα από το να αφοσιωθεί στα παιδιά της παραμερίζοντας τον σύζυγό της ή κάτι πιο καταστροφικό από το να προσκολληθεί ο σύζυγός στη γυναίκα του εις βάρος των παιδιών του.

Ζωή και Ανάσταση

 

https://anastasiosk.blogspot.com/2023/04/blog-post_173.html

π.Θεοδόσιος  Μαρζούχος

Πάσχα 2023 

Σε προαισθήματα δεν πιστεύω

και προλήψεις δεν φοβάμαι.

Στα δηλητήρια και τις συκοφαντίες δεν υποχωρώ.

Θάνατος δεν υπάρχει.

Αθάνατοι όλοι. Αθάνατα όλα.

Μην τον φοβάσαι το θάνατο στα δεκαεφτά

Μήτε στα εβδομήντα.

Θάνατος δεν υπάρχει. Ούτε σκοτάδι.

Υπάρχει μόνο φως και αλήθεια.

Είμαστε όλοι στην ακροθαλασσιά κι εγώ

Ένας απ’ αυτούς που τραβούν τα δίχτυα

Όταν μέσα τους πιάνεται η Αθανασία.

Αρσένι Ταρκόφσκι

«Πουλιά ταξίδευαν στο δρόμο μας»

Εκδ. Ελεγεία, Άρτα 2007, σελ. 48

Κάθε χριστιανός πρέπει και θεωρητικά είναι ένας από αυτούς που τραβούν τα δίχτυα που πιάνουν την Αθανασία, όπως γράφει ο ποιητής. Αυτό που δεν είναι απολύτως σίγουρο είναι αν το συνειδητοποιεί.

Αν, συνήθειες ακόμη και θρησκευτικές, έχουν επικαλύψει το αποτέλεσμα·

Αν, αυτό που κάποιος «από αυτούς που τραβούν τα δίχτυα» ζητάει στην σχέση με τον Χριστό στην Εκκλησία, είναι μια μικρή, λίγη, ικανοποίηση συναισθηματική, και εγωιστική, ότι είναι καλύτερος από τους άλλους·

Αν φοβάται, ότι αυτό που θα πιάσουν τα δίχτυα, είναι μεγάλο μεν, αλλά δημιουργεί απαιτήσεις και ευθύνες ενώ αυτός, πιστεύει και είναι, της ήσσονος προσπάθειας·

Αν νομίζει, ότι δεν είναι τώρα καιρός για πολλά πράγματα, και δεν έχει νόημα να προκαλεί και να αρνείται την ησυχία μιας, τελικά, πεθαμένης καθημερινότητας.

Soul Cages - Falling

 

Αφορισμοί πασχαλινοί(και όχι μόνο)

 

- Στη θεατρική τελετουργία κινδυνεύει να χαθεί το νόημα των ημερών

- Η μουσική της εκκλησίας έχει σημασία στη λατρεία αλλά δευτερεύουσα

- Η παράδοση πρέπει να είναι βάση και όχι αλυσίδα

- Τα έθιμα έχουν αξία για τη λαογραφία

- Δεν είναι δικαίωμα η πίστη ή η απιστία. Είναι απλά πίστη ή απιστία

- Η πλήρης απιστία είναι προτιμότερη από μία πίστη κομμένη και ραμμένη

- Καθόλου δε πρέπει να αφορά τους Ορθοδόξους αν το Άγιο Φως ανάβει θαυματουργικά ή φυσικά μετά από προσευχή του Πατριάρχη. Το θαύμα δε γεννά πίστη, η πίστη γεννά θαύματα

- Δε πιστεύουμε σε Θεό δύναμης ή ισχύος αλλά σε Θεό αγάπης και θυσίας

- Για όποιον Ανάσταση σημαίνει δέκα, άντε είκοσι, λεπτά εκκλησία, μαγειρίτσα, αρνί, κρασί και κακόφωνα δημοτικά τραγούδια, δε γιορτάζει Ανάσταση αλλά κάτι άλλο.

- Να φας αρνί, κοκορέτσι και μαγειρίτσα μετά από πενήντα περίπου μέρες νηστείας λέγεται ισορροπία. Να φας αρνί, μαγειρίτσα, κοκορέτσι, σπληνάντερο κλπ ενώ όλο το προηγούμενο διάστημα έτρωγες σαν μην υπάρχει αύριο λέγεται σπατάλη και ασυδοσία.

- Η Ανάσταση να κρατά όλο το χρόνο και όχι λίγα λεπτά πριν τη μαγειρίτσα ή μία μέρα ή και μία εβδομάδα.

Είδωλα

 

Ωθούμαστε από μία ναρκισσιστική, μηδενιστική κοινωνία να κάνουμε τους εαυτούς μας είδωλα. Να ζούμε σε μια παραίσθηση για το ποιοι είμαστε. - π. Πήτερ Χιρς

Al Massih Qam Men Beyn L'amwat (Xristos Anesti)

 

Shvidkatsa - Qriste Aghsdga (ქრისტე აღსდგა)

 

Ποιος Ανέστη;

 

Χριστός Ανέστη, λέμε πανηγυρικά από το βράδυ της Κυριακής. Όμως για ποιον πανηγυρίζουμε; Ποιος είναι ο Χριστός τον οποίο - λέμε πως- πιστεύουμε; Ο Χριστός μιλούσε με αιρετικούς, συναναστρεφόταν τελώνες και πόρνες, κατέλυε την αργία του Σαββάτου, είχε κατηγορηθεί ως φάγος και πότης, πίστευε ότι η περιουσία πρέπει να μοιράζεται σε αυτούς που δεν έχουν. Θεραπεύει ασθενείς αλλά υπάρχουν και άλλοι στους οποίους αρνείται τη βοήθεια. Διώχνει τους εμπόρους από το ναό αλλά δεν έχει σκοπό να ξεκινήσει επανάσταση εναντίον των Ρωμαίων. Δε μεθά ποτέ ούτε γελά τρανταχτά. Συγχωρεί όλες τις αμαρτίες αλλά δεν χαρίζεται στους υποκριτές. Δε χωρά στα καλούπια των συντηρητικών αλλά ούτε και στα πρότυπα των προοδευτικών. Δεν είναι ένας ανθρωπιστής δάσκαλος ούτε ένας μυστικιστής κήρυκας. Είναι τέλειος άνθρωπος και τέλειος Θεός. Είναι αυτός που ήρθε να λυτρώσει το ανθρώπινο γένος. Αυτός που πέθανε στο σταυρό και σε τρεις ημέρες αναστήθηκε. Ο,τιδήποτε πέρα από τα παραπάνω δεν είναι Χριστός αλλά μια ψευδαίσθηση των ανθρώπων που προσπαθούν να χωρέσουν το Άπειρο στο πεπερασμένο μυαλό τους.

Ανάσταση και αθανασία

 

https://www.imconstantias.org.cy/174034/

Οσίου Ιουστίνου Πόποβιτς

Οι άνθρωποι καταδίκασαν τον Θεό σε θάνατο· ο Θεός όμως με την Ανάσταση Του ″καταδικάζει″ τους ανθρώπους σε αθανασία. Για τα κτυπήματα τους ανταποδίδει τους εναγκαλισμούς· για τις βρισιές τις ευλογίες· για τον θάνατο την αθανασία. Ποτέ δεν έδειξαν οι άνθρωποι τόσον μίσος προς τον Θεό, όσον όταν Τον σταύρωσαν· και ποτέ δεν έδειξε ο Θεός τόσην αγάπη προς τους ανθρώπους, όσην όταν αναστήθηκε. Οι άνθρωποι ήθελαν να κάνουν τον Θεό θνητό, αλλ᾽ ο Θεός με την Ανάσταση Του έκανε τους ανθρώπους αθάνατους. Αναστήθηκε ο σταυρωμένος Θεός και σκότωσε τον θάνατο. Ο θάνατος δεν υπάρχει πλέον. Η αθανασία γέμισε τον άνθρωπο και όλους τους κόσμους του.

Με την Ανάσταση του Θεανθρώπου η ανθρώπινη φύση οδηγήθηκε τελεσίδικα στο δρόμο της αθανασίας, και έγινε φοβερή και γι αυτόν τον θάνατο. Διότι πριν από την Ανάσταση του Χριστού ο θάνατος ήταν φοβερός για τον άνθρωπο, μετά όμως από την Ανάσταση του Κυρίου γίνεται ο άνθρωπος φοβερός για τον θάνατο. Αν ζει με την πίστη στον Αναστημένο Θεάνθρωπο ο άνθρωπος, ξεπερνά τον θάνατο. Γίνεται απρόσβλητος από αυτόν. Ο θάνατος μετατρέπεται εις «υποπόδιον των ποδών αυτού»: «Πού σου, θάνατε, το κέντρον; πού σου, άδη, το νίκος;» (πρβλ. Α’ Κορ. 15, 55-56). Έτσι, όταν ο εν Χριστώ άνθρωπος πεθαίνει, αφήνει απλά το ένδυμα του σώματός του για να το φορέσει ξανά κατά τη Δευτέρα Παρουσία.

Golden Resurrection - Glory to My King

 

H πρώτη Ανάσταση

H λεγόμενη λειτουργία της πρώτης Αναστάσεως έχει μια ιδιαίτερη γοητεία. Η ησυχία και η ηρεμία που επικρατεί σε αντιδιαστολή με τον γκρεμισμένο Άδη, ο φόβος των μαθητών οι οποίοι κρύβονται και το θάρρος των γυναικών που πάνε να αλείψουν με αρώματα το σώμα του Ιησού, το πένθος σε αντίθεση με την ελπίδα η οποία έχει ήδη γεννηθεί με την Ανάσταση του Κυρίου, ο κόσμος των ανθρώπων που κοιμάται θεωρώντας πως κάποιος απλός άνθρωπος πέθανε - έστω άδικα- την ώρα που ο κόσμος των αγγέλων και των λοιπών ασωμάτως ουρανίων δυνάμεων θαυμάζουν την Ανάσταση του Θεού. Το σκοτάδι που σκέπαζε τα πάντα έχει πια αντικατασταθεί με το αιώνιο Φως. Ο δρόμος του Παραδείσου δεν είναι πια κλειστός. Ο θάνατος δεν είναι το τέλος. Η απελπισία δεν έχει θέση στον κόσμο. Μια νέα αρχή έγινε και όσοι ακολουθούν Τον Κύριο αγνοούν όσους πεισματικά Τον αρνούνται -τα λόγια και τα έργα τους δε τους αγγίζουν- και πορεύονται προς την αιωνιότητα.

Ο θάνατος του Χριστού είναι μια πράξη ζωής, η οποία εκμηδενίζει τον θάνατο.

 

https://www.isagiastriados.com/index.php/articles/keimena-orthodoksis-theologias-3/7698-o-thanatos-tou-thanatou

π. Αλέξανδρου Σμέμαν

Ο θάνατος του Χριστού είναι μια κίνηση αγάπης προς τον Θεό, μια πράξη υπακοής και εμπιστοσύνης, πίστης και τελειότητας – είναι μια πράξη ζωής, η οποία εκμηδενίζει τον θάνατο.

«Πάτερ, εἰς χεῖράς σου παρατίθεμαι τὸ πνεῦμά μου».

 Η Ζωή, η Ανάσταση του Χριστού, είναι ο θάνατος του θανάτου!

Lacrimosa

 

Η ξεθεμελίωση του Άδη

 

Ο Χριστός βρίσκεται ενταφιασμένος. Οι μαθητές κρύβονται τρομαγμένοι και η Παναγία κλαίει. Σκοτάδι παντού, Έτσι δηλαδή φαίνεται. Γιατί στην πραγματικότητα ο θρίαμβος έχει ήδη αρχίσει. Τις τρεις ημέρες που ο Χριστός βρίσκεται στον Άδη ξεθεμελιώνει το βασίλειο του θανάτου. Πηγαίνει και ελευθερώνει από την αιώνια νύχτα τους ανθρώπους που βρίσκονται εκεί παγιδευμένοι. Ο Αδάμ και η Εύα ξαναβλέπουν τον Παράδεισο. Οι δίκαιοι είναι πια πιο κοντά στον Θεό από ποτέ. Τίποτα δε τους χωρίζει πια. Το βασίλειο του θανάτου, η δύναμη του διαβόλου, αποτελούν πια μια κακή ανάμνηση. Ο θάνατος από τέλος γίνεται μια νέα αρχή και ο διάβολος παροπλίζεται. Και όμως μέσα στη κοσμογονική αυτή αλλαγή, υπάρχουν άνθρωποι, παγιδευμένοι χρόνια στον Κάτω Κόσμο που αρνήθηκαν αυτή την ελευθερία. Ήταν τέτοια η προσκόλληση τους στο σκοτάδι που δε μπόρεσαν ποτέ να ξεφύγουν από τα δεσμά του. Κι αν αρνήθηκαν το Χριστό αυτοί που είχαν δει το σκοτάδι στην πιο πυκνή και σκοτεινή μορφή του, τότε γιατί απορούμε που υπάρχουν και σήμερα άνθρωποι που επιλέγουν τη σκοτεινιά από το φως του Κυρίου; Το δράμα του ανθρώπου αυτό είναι. Να ψάχνει οξυγόνο μακριά από την ελευθερία, να προσπαθεί να ζεσταθεί μακριά από την αγάπη, να ζητά καταφύγιο μακριά από την αλήθεια. Με τον Άδη να ξεθεμελιώνεται, ανθίζει η ελπίδα να αποδεσμευθεί ο άνθρωπος από τη τραγική του μεταπτωτική κατάσταση.

Μεγάλη Εβδομάδα

https://www.enoriako.info/index.php/kirygma-katixisi-eorton/megali-sarakosti/1476-mia-syzitisi-gia-to-drama-tis-megalis-evdomadas

 Συγγραφέας: Erik Varden

(Μπορείτε να βρείτε το πλήρες κείμενο στον ιστότοπο “The Pillar”)

Μετά τη νηνεμία της Σαρακοστής, η Εκκλησία αποπλέει προς τη δράση της Μεγάλης Εβδομάδας! Σημαντικά γεγονότα περνούν γρήγορα: Κυριακή των Βαΐων, η Λειτουργία του Δείπνου του Κυρίου, η Μεγάλη Παρασκευή - και ξαφνικά βρισκόμαστε σε μια φωτισμένη εκκλησία κατά την πασχαλινή αγρυπνία. Πώς μπορούμε να κατανοήσουμε αυτή τη μεγάλη λειτουργική έξαρση; Πώς μπορούμε να προετοιμαστούμε και τι πρέπει να προσέξουμε; Ο ιστότοπος “The Pillar” ρώτησε τον επίσκοπο Erik Varden, τον μοναχό Τραππιστή που υπηρετεί ως Ιεράρχης του Τρόντχαϊμ στη Νορβηγία. Σε μια συνέντευξη που μας έστειλε μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, αναλογίζεται το φοβερό ταξίδι από την Κυριακή των Βαΐων έως την Κυριακή του Πάσχα.

Ερώτηση: Η Μεγάλη Εβδομάδα αρχίζει την Κυριακή των Βαΐων. Το όνομα αναφέρεται στη θριαμβευτική είσοδο του Χριστού στην Ιερουσαλήμ. Και όμως, το μακροσκελές Ευαγγελικό ανάγνωσμα στη Λειτουργία της ημέρας μάς οδηγεί πολύ πέρα από μόνο αυτό το γεγονός, περιγράφοντας τα Πάθη και τον θάνατο του Ιησού. Γιατί η Εκκλησία αφηγείται όλη την ιστορία (εκτός από την Ανάσταση) αμέσως, όλα μαζί;

Απάντηση: Βασικά, η Εκκλησία προσπαθεί να μας κάνει να ζούμε μέσα σε ολόκληρη την ιστορία όλη την ώρα, να υπερβούμε μια απλώς γραμμική αντίληψη του χρόνου. Το να ακολουθούμε τη Λειτουργία είναι σαν να αναπτύσσουμε την ικανότητα για συγχρονικότητα, την πιο κοντινή εμπειρία που έχουμε, από αυτή την πλευρά της αιωνιότητας, για να ζήσουμε πέρα από τον χρόνο.

BACH - "ERBARME DICH, MEIN GOTT" - MAGDALENA KOZENÁ - SAINT MATTHEW PASSION

 

Σταύρωση

Φτάσαμε αισίως, στον λεγόμενο "πυρήνα" της Μεγάλης Εβδομάδας, αν και κάθε μία μέρα έχει την δική της σπουδαία αξία, με τα Πάθη και τη Σταύρωση του Χριστού. Ο Χριστός αφήνει τη τελευταία του πνοή πάνω στο σταυρό. Το αίμα του ξεπλένει τις αμαρτίες του κόσμου. Ο θάνατός Του, επισφραγίζει τη διδασκαλία Του. Γιατί τι θα γινόταν αν ο Χριστός έκανε κάποιο "κόλπο" για να γλιτώσει τη σταύρωση; Αν διέταζε αγγέλους να σταθούν στο πλάι Του και να τον φρουρούν; Αν εξαφανιζόταν μπροστά στα έκπληκτα μάτια των διωκτών Του; Αν πετούσε μακριά; Τότε όλοι αυτοί που ζητούσαν να θανατωθεί θα πίστευαν πως ήταν πράγματι ο Θεός. Ναι. Και θα πίστευαν σε έναν Θεό απατεώνα. Γιατί αν ο Χριστός διέφευγε του θανάτου, όλη η διδασκαλία Του θα ήταν μια απάτη. Θα ήταν λόγια εκ του ασφαλούς. Θα θύμιζε όλους εκείνους τους επαναστάτες οι οποίοι θέλουν να μας σώσουν από τους καταπιεστές μας μόνο και μόνο για να πάρουν τη θέση τους. Όλη μας η ζωή, όλα μας τα λόγια και τα έργα, κρίνονται τη στιγμή του θανάτου μας. Τη στιγμή που ερχόμαστε αντιμέτωποι με το μέγα αυτό μυστήριο. Εκεί φαίνεται πραγματικά τι πιστεύαμε και ποιοι ήμασταν. Και ο Χριστός την ώρα αυτή απέδειξε ότι είναι Θεός αγάπης. Θεός θυσίας, Θεός που εγκαταλείπει την παντοδυναμία Του για να σώσει το αγαπημένο Του πλάσμα. Τον άνθρωπο. Όσο επώδυνη κι αν είναι αυτή η διαδικασία. Όσο ανάξιο κι αν είναι το πλάσμα αυτό.

Tavener: Threnos

 

Με τον Αρχιεπίσκοπο στον Ι.Ν. Μεταμορφώσεως στην Πλάκα

 

https://www.romfea.gr/ekklisia-ellados/56192-o-arxiepiskopos-ieronymos-ston-aionovio-nao-tis-metamorfoseos-stin-plaka

Σήμερα, Μεγάλη Τρίτη 11 Ἀπριλίου 2023, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμος ὁ Β΄, συμπροσευχήθηκε στόν Ἱερό καί αἰωνόβιο Ναό τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος ἐπί τῆς ὁδοῦ Κυδαθηναίων στήν Πλάκα.

Τῆς ἱερῆς ἀκολουθίας προΐστατο ὁ Γενικός Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν, Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης π. Ἰάκωβος Ἀνδριόπουλος, πλαισιούμενος ἀπό τόν Προϊστάμενο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, Ἀρχιμανδρίτη π. Ἰσίδωρο Κάτσο, καί τόν ἐφημέριο αὐτοῦ, Πρεσβύτερο π. Κωνσταντῖνο Λαγό.

Γεθσημανή

 

Ο Χριστός έμεινε μόνος. Όπως μόνοι έμειναν και μένουν σε αυτό τον κόσμο όσοι προσπαθούν να φέρουν αγάπη και ελευθερία. Όσοι στέκονται απέναντι στην υποκρισία, στη καταπίεση, στη σκλαβιά. Ο Χριστός συλλαμβάνεται και οδηγείται από τους Φαρισαίους στον Ρωμαίο διοικητή για να βασανιστεί και να σταυρωθεί. Και κάπου εκεί, την ώρα που ο Ιησούς προσεύχεται αγωνιώντας στον κήπο της Γεθσημανή και ο ιδρώτας του γίνεται σαν θρόμβοι αίματος, ο διάβολος σε μια σκοτεινή γωνία χαίρεται. Χαίρεται και πανηγυρίζει για τον θρίαμβο που θεωρεί πως έρχεται. Γιατί όπως και όλοι όσοι δε μπορούν να καταλάβουν την αγάπη του Θεού, κρίνουν τα πάντα με κριτήρια δύναμης. Με συγκέντρωση πλούτου, μα απόκτηση εξουσίας, με διεξαγωγή πολέμου. Δε μπορούν να αντιληφθούν πως ο Θεός δε ρίχνει φωτιά να κάψει αυτούς που Τον συλλαμβάνουν, πως ο Χριστός δε καλεί αγγέλους να επιτεθούν στους βασανιστές Του, δε μπορούν να καταλάβουν το μεγαλείο της εκούσιας θυσίας και της αποφυγής κάθε είδους επιθετικής ή εκδικητικής πρακτικής. Η ώρα της μεγάλης ήττας του Χριστού είναι η έναρξη του θριάμβου Του. Και η Εκκλησία Του όταν φαίνεται να υποχωρεί και να αφανίζεται τότε είναι που δείχνει την πραγματική της δύναμη.

Ο αγαθός

 

https://www.isagiastriados.com/index.php/articles/paterika-keimena-2/7690-pos-ginetai-kaneis-agathos-kai-sofos-anthropos

Αγίου Αντωνίου

Το να γίνει κανείς αγαθός και σοφός ξαφνικά, είναι αδύνατο. Γίνεται ωστόσο με την κοπιαστική μελέτη, με τη συναναστροφή με ενάρετους ανθρώπους, με την πείρα, με τον καιρό, με την άσκηση και με την επιθυμία των καλών έργων. Ο αγαθός άνθρωπος που αγαπά το Θεό και Τον γνωρίζει αληθινά, δεν παύει να κάνει πλούσια όσα αρέσουν σ’ Αυτόν. Αλλά τέτοιοι άνθρωποι είναι σπάνιοι.

Arvo Pärt - De Profundis

 

Ελευθερωτής

 

Στοχαζόμενοι τα γεγονότα της Μεγάλης Εβδομάδας ως και την Ανάσταση, βλέπουμε πως ο Χριστός έγινε άνθρωπος για να μπορέσουμε εμείς να γίνουμε κατά χάριν θεοί. Ήρθε, έπαθε, πέθανε και αναστήθηκε για να μπορέσουμε εμείς να ξεφύγουμε από τα δεσμά του θανάτου και να ελευθερωθούμε από την αμαρτία. Όμως πως να ελευθερωθεί ο άνθρωπος από την αμαρτία αν δεν ελευθερωθεί πρώτα ή παράλληλα από τους κοσμικούς καταπιεστές; Πως μπορεί να ζητήσει ο καταπιεσμένος πνευματική ελευθερία; Πώς είναι δυνατόν ο πεινασμένος να καταλάβει την αξία της νηστείας και της εθελούσιας πτωχείας; Γι' αυτό και ο Χριστός ήρθε σε ρήξη και προκάλεσε το μίσος και την έχθρα των Φαρισαίων. Γι' αυτό ο χριστιανισμός μισήθηκε και από τους Ρωμαίους Αυτοκράτορες. Γιατί και οι δύο κρατούσαν σε πνευματικά και σωματικά δεσμά τους ανθρώπους. Τους χώριζαν σε ελεύθερους και δούλους, σε πλούσιους και φτωχούς, σε προνομιούχους και περιθωριακούς. Διπλή δουλεία χρησιμοποιώντας και την κοσμική και τη θρησκευτική εξουσία. Ο Θεός όμως έπλασε τον άνθρωπο να είναι ελεύθερος και σεβάστηκε την ελευθερία αυτή, περιορίζοντας ακόμα και την ίδια Του τη παντοδυναμία. Και αφού ο άνθρωπος συνέχισε να σκλαβώνει άνθρωπο και δεν υπολόγιζε το μεγαλύτερο δώρο του Θεού που ήταν η ελευθερία, κατέβηκε ο ίδιος ο Θεός στη γη, περπάτησε ανάμεσα στους ανθρώπους και δίδαξε πως βιώνεται και πως κατακτάται η πραγματική ελευθερία. Τα πάθη της Μεγάλης Εβδομάδας και η Ανάσταση είναι αυτό το μάθημα. Το μάθημα του πως να γίνουμε πνευματικά και σωματικά ελεύθεροι αλλά και πως να διαχειριστούμε και να διατηρήσουμε αυτή την ελευθερία.

Η Εκκλησία δεν μεγαλώνει με προσηλυτισμό. Μεγαλώνει από την έλξη της γοητείας της.

 

https://anastasiosk.blogspot.com/2023/04/blog-post_162.html

π.Θεοδόσιος Μαρτζούχος

Η Εκκλησία δεν μεγαλώνει με προσηλυτισμό.

Μεγαλώνει από την έλξη της γοητείας της.

Καλημέρα.

Ευχαριστώ τον φίλο Θανάση Παπαθανασίου και όλους τους καθηγητές σας, που μου έκαναν την τιμή να έχω την χαρά της επικοινωνίας μαζί σας. Για ένα γέρο παπά, όπως εγώ, είναι ανακουφιστική χαρά το να βλέπει «ἰδίοις ὅμασι» τους αυριανούς εργάτες του Αμπελώνα του Χριστού. Ας είμαστε ειλικρινείς. Η κοινωνία μας, η υποτίθεται, χριστιανική, καθόλου δεν υπολήπτεται τον παπά, όμως ας είμαστε, όπως είπα, ειλικρινείς, όχι... αναίτια!! Ακόμα και αυτή την παλαιά στοργική προσφώνηση-παπά=πατερούλη (ο Ρώμης και ο Αλεξανδρείας έχουν ανάλογη) την απαξιώνει απορρίπτοντας το... παπαδαριό!

Γεννήθηκα σε ένα μεγαλούτσικο χωριό της Βόρειας Εύβοιας, που όλοι μικροί-μεγάλοι προσφωνούσαμε τον εφημέριο-παπά, και του μιλούσαμε στον ενικό! Άλλωστε και στον Χριστό στον ενικό μιλάμε. Ήταν έγγαμος αλλά δεν είχε βιολογικά δικά του παιδιά. Από την παρουσία και θέση του στις συνειδήσεις "γεννήθηκαν" τέσσερεις ιερείς και δύο ιερομόναχοι. Δεν είχαμε ιδιαίτερη πνευματικότητα, ούτε καταφεύγαμε σε ένα εξαϋλωμένο κόσμο, που, ας το ομολογήσουμε, υποκαθιστά πολλές φορές ή μάλλον συχνότατα την οδυνηρή πραγματικότητα που φοβόμαστε.

Glenn Miller (basso profondo) - Do Not Lament Me, O Mother - S. Zheludkov

 

Γραμματείς και Φαρισαίοι

 

Το βράδυ θα ακούσουμε τα "ουαί" που απηύθυνε ο Χριστός στους Γραμματείς και τους Φαρισαίους. Τα "ουαί" που απευθύνει στους υποκριτές και τους φιλάργυρους όλων των εποχών. Γιατί αυτό ήταν οι Φαρισαίοι και οι Γραμματείς. Φιλάργυροι και υποκριτές. Γι' αυτό και στράφηκαν εναντίον του Χριστού, του Μεσσία, του ίδιου του Θεού. Επειδή με τη διδασκαλία και τη ζωή Του τους αποκάλυψε την πραγματική τους εικόνα. Και οι άνθρωποι πολύ περισσότερο εξαγριώνονται όταν τους αποκαλύπτει κάποιος την κακία τους παρά όταν διαπράττουν αυτή την οποιαδήποτε κακία. Προτιμάμε να κρύβουμε τη κακία μας κάτω από ένα πέπλο ευσέβειας και καθωσπρεπισμού παρά να αντιμετωπίζουμε αυτό που βρίσκεται μέσα μας. Και χρησιμοποιώ ξαφνικά πρώτο πληθυντικό πρόσωπο διότι ελάχιστη διαφορά έχουμε από τους Φαρισαίους στη συμπεριφορά μας. Δεν είμαστε λιγότερο υποκριτές, ιδιαίτερα εμείς οι κληρικοί, και δε σταυρώνουμε λιγότερο τον Χριστό με τις πράξεις και τις σκέψεις μας. Ένα μόνο μας ξεχωρίζει από τους Φαρισαίους. Ότι εμείς, που διαβάζουμε το Ευαγγέλιο, που ακούμε τα λόγια του Χριστού έχουμε την ευκαιρία να μετανοήσουμε, να αλλάξουμε τρόπο σκέψης και πράξης και να διαφύγουμε από την κατάντια του ιερατείου των Εβραίων εκείνης της εποχής. Μεγάλη Δευτέρα απόγευμα λοιπόν, και ακόμα δεν είναι αργά για να κάνουμε το ξεκίνημα για μια μεγάλη και γενναία αλλαγή. Να αλλάξουμε στρατόπεδο. Και από το πλάι των Φαρισαίων να μετακινηθούμε στο πλάι του Χριστού.

Η είσοδος στη μοναξιά

 

https://www.imconstantias.org.cy/4439-2/

Σήμερα ο Χριστός εισέρχεται στο μονοπάτι της οδύνης Του αλλά και της φοβερής εκείνης μοναξιάς που θα τον περιβάλλει καθ’ όλη την εβδομάδα των Παθών. Η μοναξιά αρχίζει με μια παρεξήγηση: ο λαός περιμένει ότι η είσοδος του Κυρίου στα Ιεροσόλυμα θα είναι η θριαμβευτική διέλευση ενός πολιτικού αρχηγού, ενός ηγέτη που θα ελευθερώσει το λαό του από την καταπίεση και τη δουλεία, από αυτό που εκείνοι θεωρούν ως «α-θεΐα» – καθώς η λατρεία των ειδώλων αποτελεί την άρνηση του ζώντος Θεού. Η μοναξιά θα γίνει ακόμη βαρύτερη, όταν ούτε οι μαθητές Του θα είναι σε θέση να Τον κατανοήσουν. Όταν κατά το Μυστικό Δείπνο, ο Χριστός θα τους μιλήσει για τελευταία φορά, εκείνοι θα αμφιβάλλουν διαρκώς για το ακριβές νόημα των λόγων του. Και αργότερα, όταν θα μπει στον Κήπο της Γεθσημανή λίγο πριν από το φρικτό θάνατο που πρόκειται να αντιμετωπίσει, οι πιο έμπιστοι μαθητές Του, ο Πέτρος, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης, θλιμμένοι, κουρασμένοι και χωρίς ελπίδα, θα αφεθούν να αποκοιμηθούν. Το αποκορύφωμα της μοναξιάς θα είναι η κραυγή του Χριστού πάνω στο Σταυρό: « Θεέ μου, Θεέ μου, ινατί με εγκατέλιπες». Εγκαταλειμμένος από τους ανθρώπους, απορριμένος από το λαό του Ισραήλ, είναι τώρα αντιμέτωπος με τη ακραία ερημιά και πεθαίνει χωρίς Θεό, χωρίς ανθρώπους, μόνος, με μόνη την αγάπη Του για τον Θεό και την αγάπη Του για το γένος των ανθρώπων· πεθαίνει για χάρη του και για τη δόξα του Θεού.

Dead Can Dance - The Writing on My Father's Hand

 

Κυριακή των Βαϊων

 

Στον απόηχο της έγερσης του Λαζάρου τα Ιεροσόλυμα βρίσκονται σε αναβρασμό! Ενώ ο Ιησούς κάθεται για δείπνο με τον Λάζαρο και της αδερφές του Μαρία και Μάρθα, η Μαρία παίρνει μια φιάλη ακριβού μύρου, αλείφει τα πόδια του Ιησού και τα σκουπίζει με τα μαλλιά της. Μπροστά σε αυτή τη πρωτόγνωρη ενέργεια, που προετοιμάζει τους πάντες για την ταφή του Ιησού, ο μόνος που εξεγείρεται είναι ο Ιούδας ο Ισκαριώτης. Γιατί αυτός, άνθρωπος που βλέπει τον κόσμο καθαρά υλικά το μόνο που βλέπει στη κίνηση της Μαρίας είναι χρήματα που πάνε χαμένα. Και οι άνθρωποι που βλέπουν τον κόσμο μέσα από οικονομικό και μόνο πρίσμα και θα κλέψουν, όπως ήθελε να κάνει ο Ιούδας και θα προδώσουν όπως τελικά έκανε ο Ιούδας. 

Ο λαός μαθαίνει για το θαύμα που έκανε ο Ιησούς και του ετοιμάζουν λαμπρή υποδοχή στα Ιεροσόλυμα. Τον αναγνωρίζουν σαν Μεσσία, σαν ελευθερωτή τους. Μα δε βλέπουν πέρα από τα στενά εθνικά και εθνικιστικά  πλαίσια τα όσα συμβαίνουν. Και όσοι εμφορούνται από εθνικιστικά συναισθήματα ή είναι δεμένοι και με άλλου τύπου ιδεολογικά δεσμά και τα βλέπουν όλα μέσα από αυτή την οπτική αργά ή γρήγορα μετατρέπονται σε μια άμορφη και άψυχη μάζα, η οποία άγεται και φέρεται από επιτήδειους και λαοπλάνους. Γι' αυτό και ο λαός που σήμερα ζητωκραυγάζει θα είναι αύριο ο λαός που θα ζητά τη θανάτωση του Ιησού.