Τσίρκο

Λοιπόν, πάντα λέω στον εαυτό μου πως αν είχα τα μυαλά τα σημερινά όταν ήμουν 18-19 χρονών θα τα έκανα όλα καταπληκτικά και θα είχα αποφύγει όλα τα λάθη, τις κουταμάρες και τις γκάφες που έχω κάνει. Προφανώς και αυτό είναι ένα τεράστιο ψέμα. Το πιο πιθανό είναι πως το αποτέλεσμα ενός τέτοιου ενδεχομένου, να είχα τότε τα μυαλά του σήμερα, θα ήταν πολύ χειρότερο. 

Πρώτα απ' όλα φανταστείτε έναν εικοσάχρονο με μυαλό σαραντ....εμ με μυαλό ενός ώριμου σοβαρού κυρίου(όποιος γελάει να περάσει έξω αυτή τη στιγμή). Δε νομίζω πως υπάρχει πιο βαρετό πράγμα από έναν τέτοιο τύπο. Τι θα μπορούσες να πεις με έναν τέτοιο τύπο;

Δεύτερον. Νομίζουμε πάντα πως με τα σημερινά μυαλά στις τότε καταστάσεις θα παίρναμε καλύτερες αποφάσεις. Ούτε αυτό είναι σίγουρο. Διαφορετικές ναι, καλύτερες μάλλον όχι.

Τρίτον. Δεν προκύπτει από πουθενά πως με τα σημερινά μυαλά δεν κάνουμε λάθη. Συνήθως κάνουμε μεγαλύτερα και χειρότερα από τότε που ήμασταν ηλίθιοι πιτσιρικάδες και νεαροί/ές.

Τέταρτον. Δεν υπάρχει κανένας λόγος για τέτοιου είδους σκέψεις. Πραγματικά ποιος νοιάζεται τι έγινε πριν εικοσιπ...πολλά χρόνια, εφόσον αυτό δεν έχει δημιουργήσει τίποτα τραγικές καταστάσεις.  Ο μόνος λόγος είναι να θες κάτι να γράψεις και να μη σου έρχεται καμιά καλή ιδέα. Όπως εμένα σήμερα. 

Πέμπτον και σημαντικότερον. Η ζωή δεν είναι κάτι παραπάνω από ένα τσίρκο. Όχι θέατρο που λένε πολύ. Όχι, ξεκάθαρα μοιάζει με  τσίρκο. Παίρνουμε τους ρόλους μας, διαφορετικούς κάθε φορά, κάνουμε το νούμερό μας, κερδίζουμε χειροκρότημα ή γιούχα και συνεχίζουμε παρακάτω όπου θα πάρουμε διαφορετικό ρόλο και νούμερο. Γιατί σε αντίθεση με το τσίρκο οι ρόλοι δεν είναι σταθεροί. Αυτός που σήμερα είναι κλόουν, αύριο θα είναι θηριοδαμαστής, μεθαύριο θα είναι ακροβάτης, αργότερα ο άνθρωπος-οβίδα. Και αυτό συνεχίζεται μέχρι που η παραστάσεις θα τελειώσουν και το τσίρκο θα φύγει από τη πόλη, Έτσι είναι αυτά. Οπότε δεν έχει και νόημα να σκεφτόμαστε πόσο καλά εκτελέσαμε το νούμερό μας. Όπως βγήκε βγήκε. Το θέμα είναι να το ευχαριστηθούμε όσο κρατάει η παράσταση και να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας.

Τέλος πάντων. Όλες αυτές οι ανασκοπήσεις, ενδοσκοπήσεις κτλ είναι καλές όταν δεν έχεις τι να κάνεις και πως να περάσεις την ώρα σου. Και όπως και η ίδια η ζωή δεν είναι να τις παίρνεις και πολύ στα σοβαρά.