Ασσόδυο

Η αλήθεια είναι πως για την κακοτυχία μου δε γκρινιάζω πια, ούτε και απογοητεύομαι που με κυνηγάει κάθε #@&"!%# δευτερόλεπτο της ζωής μου. Ναι, αν λένε ότι τα σκυλιά είναι πιστοί σύντροφοι και σε ακολουθούν παντού, τότε αυτοί που το λένε δεν έχουν δει τη κακοτυχία μου. Φαντάζομαι βέβαια πως αν μπορούσα να ζωγραφίσω κάτι παραπάνω από το ανθρωπάκι με τις πέντε γραμμές και τον ένα κύκλο για κεφάλι, θα απεικόνιζα την κακοτυχία σαν ένα σκύλο που με ακολουθεί παντού. 

Που λέτε δε γκρινιάζω για την όλη κατάσταση πια. Ούτε την αντιμετωπίζω. Απλά όταν έρχεται το χτύπημα φροντίζω να το διασκεδάσω. Άλλωστε κάποια από αυτά που μου συμβαίνουν είναι άκρως διασκεδαστικά. Βλέπετε είμαι ο τύπος που αν ντυθώ καλά, για παράδειγμα, για να κάνω καλή εντύπωση κάπου, ένα από τα παρακάτω θα συμβεί. Ή θα λυθούν τα κορδόνια μου και με το που κάνω την εντυπωσιακή μου είσοδο θα τα πατήσω και θα πέσω -και αυτή είναι η καλή περίπτωση- ή θα έχω ξεχάσει το φερμουάρ του παντελονιού μου ανοιχτό. Αν η τύχη μου δεν είναι τόσο κακή θα φοράω τουλάχιστον εσώρουχο. Χωρίς σχέδια από καρδούλες πάνω του, μονόχρωμο. 

Έτσι λοιπόν, όταν κάνω κάτι το οποίο έχει μια κάποια σημασία, κοινωνική, επαγγελματική κλπ, το ετοιμάζω όσο καλύτερα γίνεται, προσέχω κάθε λεπτομέρεια και στη συνέχεια κάθομαι αναπαυτικά και περιμένω να έρθει η κακοτυχία μου με μορφή σεισμού ή τυφώνα και να μην αφήσει τίποτα όρθιο. 

Ξέρω πως όταν θέλω να χτίσω κάτι θα γκρεμιστεί, όταν θα θέλω να εγκατασταθώ κάπου θα πρέπει ήδη να αρχίζω να πακετάρω για μετακόμιση και πάει λέγοντας. Βέβαια, επειδή είμαι επίμονος και ακολουθώ το μότο των Motorhead, Born to lose - Live to win(γεννημένος για να χάνω. ζω για να κερδίζω, για τα παιδάκια που έκαναν κοπάνα από τα αγγλικά και πήγαιναν για καφέ) η αλήθεια είναι ότι μερικές φορές τα καταφέρνω παρά την κακοτυχία μου. Βέβαια μου παίρνει λίγο παραπάνω χρόνο. Αυτό που ο μέσος άνθρωπος το πετυχαίνει σε δυο τρεις εβδομάδες, εγώ μαζί με τις αναβολές, τα πισωγυρίσματα, τις στραβές κλπ θέλω περίπου τρία χρόνια. Και καμιά φορά αφού το πετύχω, σε καμιά βδομάδα χαλάει εξαιτίας "αστάθμητων παραγόντων". Καταλαβαίνετε φαντάζομαι.

Όπως και να έχει δεν απογοητεύομαι. Άλλωστε έχει ένα ενδιαφέρον να χτίζει κανείς όμορφα χωριά για να τα βλέπει μετά όμορφα να καίγονται. Αυτό το τελευταίο είναι αναφορά σε παλιά σέρβικη ταινία και ευκαιρία να δείξω πόσα κιλά κουλτούρας διαθέτω. 

Αυτά λοιπόν και για την κακοτυχία. Θα έγραφα και κάτι παραπάνω αλλά ένα μαύρο σύννεφο το οποίο βρίσκεται πάνω από το κεφάλι μου έριξε βροχή και βραχυκύκλωσε τον υπολογιστή μου...