“Πνευματικός Καθρέπτης, τουτέστιν Η Καρδιά του Ανθρώπου ή Ναός Θεού γίνεται ή Κατοικητήριον του Σατανά”

 

https://strangepress.gr/2022/07/21/to-paraxeno-biblio-gia-tin-pali-tou-kalou-kai-tou-kakou-to-1857/

Το 1857, εκδόθηκε στα ελληνικά ένα πραγματικά παράξενο βιβλίο με τίτλο “Πνευματικός Καθρέπτης, τουτέστιν Η Καρδιά του Ανθρώπου ή Ναός Θεού γίνεται ή Κατοικητήριον του Σατανά”. Πρώτα μεταφράστηκε από τα γαλλικά στα γερμανικά και μετά στα ρωσικά, από όπου, με προσθαφαιρέσεις, μεταφράστηκε κατόπιν και στα ελληνικά από τον Πέτρο αυτάδελφο του Αγίου Θαβωρίου.

Το βιβλίο αυτό ήθελε να αποδείξει ότι ο Διάβολος είναι ο αίτιος της αμαρτίας και της υποδούλωσης του πνεύματος και να βοηθήσει κάθε Χριστιανό “να γνωρίσει την κατάσταση της ψυχής του και να βάλει σε τάξη τον τρόπο ζωής του για τη σωτηρία του”.

Ο συγγραφέας του, για να γίνει περισσότερο ευκολονόητος, απεικόνιζε σε δέκα παραστατικές ιχνογραφίες την εσωτερική κατάσταση του ανθρώπου αναλόγως του βαθμού της πίστης ή της απιστίας του. Επίσης, παρέθετε συμβουλές στους Χριστιανούς για το τι πρέπει να κάνουν για να απαλλάξουν την ψυχή τους από τα ζιζάνια και να δεχθούν το φως του Χριστού.

Στο πρώτο κεφάλαιο περιγράφεται η φριχτή κατάσταση του ατόμου εκείνου “στου οποίου την καρδιά κατοικεί ο Διάβολος με τα τάγματά του”. Ακόμη, παρουσιάζει τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα εν είδει των επτά ακόλουθων ζώων:

Α. Το παγόνι (ταώς), το οποίο υπερβαίνει με τα απλωμένα λαμπρά φτερά του όλα τα άλλα πτηνά, συμβολίζει την υπερηφάνεια και την αλαζονεία, η οποία καταδικάζει τους ανθρώπους στη φιλαυτία και στο κυνήγι του πλούτου και του κέρδους.

 

Β. Ο τράγος είναι ένα ζώο ασελγές και βρωμερό και συμβολίζει την ασωτία και τη ρυπαροσύνη.

Γ. Ο χοίρος σημαίνει τη λαιμαργία, τη γαστριμαργία, τη μέθη και τη φιληδονία.

Δ. Ο βάτραχος, που τρέφεται από το χώμα, δεικνύει τη φιλαργυρία και την απληστία.

Ε. Ο όφις, το όργανο του Διαβόλου, που εξαπάτησε τους προπάτορές μας, επιβουλευόμενος την ευδαιμονία τους, δηλώνει τον φθόνο και την εθελοκακία.

ΣΤ. Η τίγρης αντιπροσωπεύει την οργή, τον θυμό και τη μανία για εκδίκηση.

 

Ζ. Τέλος, η χελώνα παριστάνει την οκνηρία και την αδιαφορία.

 

Σύμφωνα, λοιπόν, με τον συγγραφέα του εν λόγω παράξενου βιβλίου, εάν ένας άνθρωπος περιπέσει σε κάποιο από αυτά τα αμαρτήματα, τότε θα απολέσει την επαφή του με το θείο και το χρηστό.

Αντιθέτως, όλοι αυτοί μπορούν να αναστηθούν ψυχικώς και να αποτινάξουν τον ζυγό του κρίματος με την ειλικρινή μετάνοια και την πηγαία εξομολόγηση στον πνευματικό τους πατέρα, διάγοντας τον υπόλοιπο βίο τους ενάρετα και σύμφωνα με τις εντολές του Κυρίου.

Ωστόσο, μια από τις τελευταίες ιχνογραφίες του βιβλίου είναι πολύ περίεργη. Απεικονίζει μια καρδιά μέσα στην οποία οι Άγγελοι έχουν δώσει τρανή μάχη με τους Δαίμονες. Και οι μεν και οι δε αγωνίζονται για το ποιος θα κατακτήσει τον άνθρωπο. Πάνω από την καρδιά είναι ζωγραφισμένο το κεφάλι του ανθρώπου με το ένα μάτι σφαλιστό. Διότι, όπως εξηγεί ο συγγραφέας, αυτός που δεν εξομολογείται με κατάνυξη και ειλικρινή μετάνοια “με τον ένα οφθαλμό βλέπει σοβαρά τριγύρω του και με τον άλλον νυστάζει, παραδομένος στον λήθαργο”.

Επιπλέον, η ιχνογραφία με τίτλο “ο θάνατος του ασεβούς” καταδεικνύει πώς τα ανθρώπινα πάθη με εφήμερο χαρακτήρα στερούν τους ανθρώπους από τον παντοτινό παράδεισο.

Το παράξενο αυτό βιβλίο με τον επιμήκη τίτλο θα πρέπει να θεωρείται κειμήλιο. Μέσα από τις κιτρινισμένες του σελίδες, δοσμένες συχνά με απλοϊκότητα και αφέλεια, πάλλει η ψυχή του προπάππων μας, των απλών και γενναίων αυτών ανθρώπων που αγωνίζονταν να πεθάνουν ενάρετοι και τίμιοι.

 

Η είδηση δημοσιεύθηκε στο περιοδικό “ΜΠΟΥΚΕΤΟ”, στις 30/04/1931…