Επηρεασμένος από το βιβλίο του Jerome Jerome, του μεγάλου Άγγλου κωμικογράφου,"Οι τεμπέλικες σκέψεις ενός τεμπέλη", ξεκινάω μια μεγαλειώδη σειρά αναρτήσεων για την τεμπελιά.
Πραγματικά θα μπορούσα να υποστηρίξω πως είμαι καλός σε λίγα πράγματα και σε αυτά τα λίγα δεν περιλαμβάνονται σίγουρα οι κοινωνικές δεξιότητες. Άλλωστε ακόμα και κάποιος με τον οποίο έχω μιλήσει πάνω από δύο λεπτά μπορεί να σας το επιβεβαιώσει. Ακόμα κι αυτή μου όμως η αδυναμία οφείλεται στην τεμπελιά μου. Αλλά αυτό θα είναι θέμα μελλοντικής ανάρτησης.
Η τεμπελιά είναι ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά μου μαζί με κάποια άλλα τα οποία δεν αναφέρω διότι πολύ απλά...είμαι τεμπέλης. Ας επικεντρωθώ στη τεμπελιά.
Όπως ορθά αναφέρει ο παραπάνω αναφερόμενος συγγραφέας, τεμπέλης δεν είναι αυτός που είναι αργόσχολος, αυτός που δεν έχει τίποτα να κάνει. Όχι. Αυτές οι δευτεράντζες μπορούν να αποκληθούν χασομέρηδες, αργόσχολοι, αχαϊρευτοι αλλά σε καμία περίπτωση δεν τους αρμόζει ο τιμητικός τίτλος του τεμπέλη.
Εμείς οι τεμπέληδες έχουμε πράγματα να κάνουμε και μάλιστα πολλά. Αλλά- και εκεί βρίσκεται η ειδοποιός διαφορά- επιλέγουμε να μην τη κάνουμε. Προτιμάμε είτε να κάνουμε κάτι διασκεδαστικό είτε ακόμα και τίποτα αντί να ασχοληθούμε με τις υποχρεώσεις μας.
Διότι ο τεμπέλης είναι ο πραγματικά ελεύθερος άνθρωπος. Δεν μπορεί να δεσμευτεί το ατίθασο πνεύμα του από τις παγίδες των εργασιών, των καθηκόντων, τον υποχρεώσεων και των προθεσμιών. Είναι ο μόνος αυθεντικά ταπεινός αφού οι φιλοδοξίες και οι τιμητικοί τίτλοι δεν μπορούν να τον δελεάσουν ώστε να αφήσει το αραλίκι του.
Αυτός είναι ο τεμπέλης. Ένας άνθρωπος ελεύθερος, ένας άνθρωπος ταπεινός, ένα πραγματικά ωραίος τύπος. Που όταν έχει μπροστά του ένα βουνό δουλειές να γίνουν μέχρι αύριο, θα φορέσει το ψάθινο καπελάκι του και θα πάει να κάνει μια ωραία βόλτα αφήνοντας τις αυριανές δουλειές για την αυριανή ημέρα. Πρόκειται για έναν μύστη του ζην και εμείς οι λίγοι και εκλεκτοί που έχουμε ενστερνιστεί αυτή τη φιλοσοφία και στάση ζωής είμαστε πολύ υπερήφανοι για αυτή μας την επιλογή.
Αν δεν τεμπελιάσω, θα συνεχίσω αύριο...
Λεγοντας τις προαλλες για "επαναστατες" που θελαν να αλλαξουν το κοσμο πηγα και διαβασα σε μια ιστοσελιδα που πραγματευοταν το ζητημα της τεμπελιας οτι οτι ο Καρλ Μαρξ ειχε εργαστει ελαχιστες φορες στη ζωη του και ουσιαστικα αυτος που τον συνεδραμε οικονομικα ηταν ο φιλος του ο Ενγκελς. Απο τη στιγμη επομενως που ειχε οικονομικη δυνατοτητα επιβιωσης κοινως να μπορει να φαει, να ντυθει να στεγαστει ειχε επομενως και την ανεση και το χρονο να κατσει να ασχοληθει με το συγγραφικο του εργο! Οταν γουργουριζει το στομαχι το πρωτο πραγμα που θα κανει ενας ανθρωπος ειναι να καλυψει τη πεινα του και αμα δεν εχει να φαει αναγκαστικα θα πρεπει να παει να εργαστει! Οταν πειναει ενας ανθρωπος δεν εχει τη ορεξη αλλα δε μπορει και εκ των πραγματων να κατσει να ασχοληθει με κανενα συγγραφικο εργο! Και οταν υπαρχουν και ανθρωποι που καθονται και τον συνδραμουν ωστε να μπορει να επιβιωσει το θεωρει δεδομενο οτι μπορει να επιβιωσει εις βαρος ουσιαστικα αλλων οποτε εχει και τη πολυτελεια να αναγαγει το τροπο ζωης του σε "φιλοσοφια", "τροπο ζωης" και ουτω καθ' εξης! Το θεμα ειναι οτι ο Μαρξ με ολα αυτα που εγραψε εκατσε μεσα σε ελαχιστο νομιζω χρονικο διαστημα και διαμορφωσε τη νοοτροπια ενος μεγαλου αριθμου ανθρωπων κατα το τροπο που ηθελε εκεινος ουσιατικα! Και ετσι ξεκινησε "επανασταση". Αυτο θεωρητικα μπορει να εχει επαναληφθει και αλλες φορες στην ανθρωπινη ιστορια! Τετοιου ειδους δηλαδη "επαναστατες" επιασαν με ολα οσα ειπαν η εγραψαν και αλλαξαν το κοσμο προς το "καλυτερο" που κριναν εκεινοι κατα τα δικα τους σταθμα και δεδομενα! Ουσιαστικα κιολας μπορει να υποθεσει καποιος πολυ ευκολα οτι και οσοι τους σενεδραμαν οικονομικα δε το εκαναν ουτε γιατι τους αγαπουσαν ουτε για τη ψυχη της μανας τους αφου σε αυτο το κοσμο οι περισσοτεροι ανθρωποι δε σου δινουν κατι εαν δεν εχουν να αποκομισουν κατι και εκεινοι! Βεβαια μιας και ο καθε ανθρωπος ειναι ελευθερος να κανει τις επιλογες του εννοειται οτι εχει το δικαιωμα ενας ανθρωπος να μη θελει να εργαζεται! Εφωσον ομως θελει να πρατει κατι τετοιο εχει και την υποχρεωση να μοιραζει και το μεγαλυτερο κομματι των βασικων του υλικων αγαθων σε ολους τους αλλους! Ο καθε ανθρωπος ειναι ελευθερος να μην εργαζεται! Ωστοσο αυτος που δεν εργαζεται και εχει και τη δυνατοτητα σιτισης, ενδυσης και στεγασης καλο θα ηταν να απαντησει και στην ερωτηση απο ΠΟΥ βρισκει τη δυνατοτητα να καλυψει ολες του αυτες τις αναγκες! Οταν και εχω να φαω και να πιω και να ντυθω και δε γουργουριζει το στομαχι μου και δε ξεπαγωνω μεσα στο αγιαζι εχω τη δυνατοτητα να αναγαγω οτιδηποτε πιστευω μεσα μου σε "φιλοσοφια" και σε "τροπο ζωης". Κατι που πιστευω μπορει να ειναι και σωστο. Ωστοσο οταν εχω κατι που ειναι παθος μπορει να βρω διαφορους τροπους για να το δικαιολογησω απο τη στιγμη που εχω και τη δυνατοτητα να καλυψω τις βασικες μου αναγκες επιβιωσης! Οταν ομως δε θα μπορω να τις καλυψω τοτε δε θα μπορω να βρω κανενα επιχειρημα να δικαιολογησω το παθος μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να ξεκαθαρισουμε κατι να μη μπερδευουμε τη τεμπελια με τη βαριεστημαρα! Η βαριεστημαρα η οποια υποθετω οτι ονομαζεται και ραθυμια δεν εχει καμια σχεση με τη τεμπελια! Η βαριεστημαρα ειναι ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ αλλα οχι πραξη! Η τεμπελια υποθετω ειναι προεκταση της βαριεστημαρας ωστοσο βιαριεστημαρα μπορει να εκδηλωσει και ενας ανθρωπος που του αρεσει και θελει και ακομη και ενας ανθρωπος που ειναι φοβερα υπευθυνος και τελειομανης και δε θελει με τιποτα να αναβαλει τις δουλειες του για αλλη χρονικη στιγμη! Ωστοσο εαν εχεις και ανθρωπος πανω απο το κεφαλι σου να σε πιεζουν για τη διεκπεραιωση μιας εργασιας δεν εχεις και τη πολυτελεια να χασομερας για τη διεκπεραιωση της! Και μερικοι ανθρωποι ειναι τοσο πιεστικοι που δε "χαριζουν" καστανα! Αμα ενας ανθρωπος εχει δουλεια που ειναι δικη του κοινως ειναι αυτος το αφεντικο της δουλειας του τοτε εχει και τη χρονικη πολυτελεια να αναβαλει για αλλη στιγμη την εργασια που εχει να κανει εκτος εαν ειναι υπευθυνος και δε θελει να πραξει κατι τετοιο.
ΑπάντησηΔιαγραφή"που του αρεσει και θελει να εργαστει" ηθελα να γραψω σωστα! Ξεχασα να προσθεσω τη λεξη "εργαστει".
ΔιαγραφήΠαντως εαν καποιος θεωρει το ιδιωμα της τεμπελιας "χαρισμα" και υπερηφανευεται κιολας για αυτο μονο ταπεινος δε μπορει να χαρακτηριστει αφου υπερηφανευεται για αυτο του "χαρισμα". Και ουτε ελευθερος ειναι εφωσον ειναι δεσμιος ενος παθους! Θα τολμουσα παντως να πω οτι ενας νηστικος τεμπελης ειναι περισσοτερο ελευθερος απο εναν ΧΟΡΤΑΤΟ τεμπελη αφου ο νηστικος τεμπελης δεν εχει ουσιαστικα να χασει τη τροφη του ως μεσο επιβιωσης! Ο χορτατος τεμπελης μπορει να μιλαει εκ του ασφαλους οταν εχει γεματο στομαχι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαντως θα ηθελα να ξανακανω την ιδια ερωτηση! Πως εχει τη πολυτελεια καποιος να "ειναι" τεμπελης και συναμα πολυασχολος? Το "ειναι" το εβαλα σε εισαγωγικα γιατι πολυ απλα περα απο το οτι ισχυριζεται ο συγγραφεας του βιβλιου και ο οποιοσδηποτε αλλος δε γινεται καποιος να ειναι συναμα πολυασχολος και τεμπελης εκτος μονο εαν ισχυουν οι παραγοντες που ειχα προαναφερει!
ΑπάντησηΔιαγραφή"ΙΣΧΥΡΙΖΟΤΑΝ ο συγγραφεας του βιβλιου" επρεπε να γραψω! Απο τη στιγμη που εχει πεθανει επρεπε το ρημα "ισχυριζομαι" να το ειχα βαλει σε παρελθοντα χρονο!
Διαγραφή