Πέρασε το καλοκαίρι,γύρισαν οι αδειούχοι,ξαναγέμισε η Αθήνα.Σήμερα ήταν η πρώτη μέρα που είχε κίνηση στο δρόμο και πολύ κόσμο στο λεωφορείο.Από τα τέλη Ιουνίου είχα να δω τόσο κόσμο.Αν και για να είμαι ειλικρινής,η πόλη δεν άδειασε και τόσο πολύ φέτος.Λίγο οι εκλογές,λίγο η δύσκολη προηγούμενη χρονιά, η Αθήνα κράτησε κόσμο.
Να πω την αλήθεια, μου αρέσει η Αθήνα τιγκαρισμένη στο κόσμο και τα αυτοκίνητα και τη βαβούρα(4,5 τραυματικά χρόνια στα Κύθηρα είναι αυτά)αλλά τώρα που μετά από τόσο καιρό που είχε αραιώσει ο κόσμος,τους βλέπω όλους αυτού που επέστρεψαν ως εισβολείς.Σαν να μου παίρνουν ένα κομμάτι που ήταν δικό μου!
Νομίζω πως είμαι λίγο εγωιστής....
Αυτό ρε φίλε που προτιμάς τη μπετονιένια χαβούζα από τη-θέλω να πιστεύω-παρθένα φύση με ξεπερνάει! Ανάλυσέ το, κάποια στιγμή (οκ, έχω ψυχανεμιστεί από τα γραφόμενά σου ότι τα Κύθηρα ήταν ένα Λας Βέγκας καταλαλιάς και κατάκρισης, αλλά, έστω σαν ερημίτης και σταρχ!@#$της, δεν μπορούσες να την παλέψεις;;)
ΑπάντησηΔιαγραφή1.Σιγά τη φύση των Κυθήρων.Ο Εθνικός Κήπος έχει περισσότερη.Άσε που ήταν βουτιά και πίσσα τα δυο τελευταία χρόνια.
Διαγραφή2.Η επαρχία δεν παλεύεται.όχι κουτσοχώρια και ακραίες περιπτώσεις σαν τα Κύθηρα.Ούτε καν πόλεις όπως η Λάρισα,την οποία αγαπώ πολύ και εξακολουθώ να θεωρώ σαν δεύτερη πατρίδα μου.
3.Αγαπώ πολύ τη φύση,πάρα πολύ,αλλά αν το αντίτιμο είναι αυτό των τεσσάρων χρόνων,επτά μηνών και δεκατριών ημερών που έζησα στα Κύθηρα,ναι , προτιμώ το μπετόν.
4.Θα γράψω κάτι στο άμεσο μέλλον σχετικό.