Πρέβεζα

Το παρακάτω είναι το γνωστό ποίημα "Πρέβεζα" του Καρυωτάκη:

Θάνατος είναι οι κάργες που χτυπιούνται
στους μαύρους τοίχους και τα κεραμύδια,
θάνατος οι γυναίκες, που αγαπιούνται
καθώς να καθαρίζουνε κρεμμύδια.

Θάνατος οι λεροί, ασήμαντοι δρόμοι
με τα λαμπρά, μεγάλα ονόματά τους,
ο ελαιώνας, γύρω η θάλασσα, κι ακόμη
ο ήλιος, θάνατος μες στους θανάτους.

Θάνατος ο αστυνόμος που διπλώνει
για να ζυγίση μια "ελλειπή" μερίδα,
θάνατος τα ζουμπούλια στο μπαλκόνι,
κι ο δάσκαλος με την εφημερίδα.

Βάσις, Φρουρά, Εξηκονταρχία Πρεβέζης.
Την Κυριακή θ' ακούσουμε την μπάντα.
Επήρα ένα βιβλιάριο Τραπέζης
πρώτη κατάθεσις δραχμαί τριάντα.

Περπατώντας αργά στην προκυμαία,
"Υπάρχω;" λες, κ' ύστερα "δεν υπάρχεις!"
Φτάνει το πλοίο. Υψωμένη σημαία.
Ισως έρχεται ο Κύριος Νομάρχης.

Αν τουλάχιστον, μέσα στους ανθρώπους
αυτούς, ένας επέθαινε από αηδία...
Σιωπηλοί, θλιμμένοι, με σεμνούς τρόπους,
θα διασκεδάζαμε όλοι στην κηδεία.


Ξέρει κανείς γιατί από τη μελοποίηση του ποιήματος "κόπηκε" η τελευταία στροφή;Λογοκρισία;Ή μήπως ηθελημένη αλλοίωση του νοήματος.Διότι αν αφαιρέσεις την τελευταία στροφή , μπορείς να πεις για ένα ποίημα που καταγγέλει το σύστημα.Με την τελευταία στροφή μετατρέπεται όμως σε ένα μισανθρωπικό σχεδόν,μαύρου χιούμορ και αιχμηρού πνεύματος αριστούργημα.Τώρα που το σκέφτομαι,μάλλον πιο πιθανη είναι η λογοκρισία.Το κράτος δε φημίζεται για το χιούμορ και το πνεύμα του.