Οι Ninja του Κογκό

globalsecurity

Οι Νίντζα πήραν το όνομά από τους διάσημους Ιάπωνες πολεμιστές. Στις προηγούμενες συγκρούσεις του 1993 και του 1998/9 ελέγχονταν από τον Bernard Kolelas, πρώην Πρωθυπουργό και Δήμαρχο της Μπραζαβίλ.

Οι "Νίντζα" είναι μια ομάδα ένοπλων επαναστατών τυπική των πολλών ομοειδών ομάδων στη Δυτική Αφρική, καθώς είναι κυρίως νέοι, βαριά οπλισμένοι, κακώς εκπαιδευμένοι και απείθαρχοι. Οι παρατηρητές σημειώνουν έλλειψη πειθαρχίας και υποψία χρήσης ναρκωτικών. Τα μέλη τους προσλαμβάνονται κυρίως από τις ομάδες Lari, Bakongo και Bateke.

Περίπου το ήμισυ του πληθυσμού ακολουθεί ανιμιστικές πεποιθήσεις ή δεν ακολουθούν κάποια θρησκεία. Ορισμένες από αυτές τις μυστικιστικές και μεσσιανικές πρακτικές έχουν συνδεθεί με ομάδες πολιτικής αντιπολίτευσης. Για παράδειγμα, τα μέλη του Lari, που αποτελούν μεγάλο αριθμό της ανταρτικής ομάδας Ninja, πηγαίνουν στη μάχη με θρησκευτικά φυλαχτά για να τους προστατεύουν από τις σφαίρες.


Πολέμησαν εναντίον των Cocoyes του Lissouba στον εμφύλιο πόλεμο του 1993/4, αλλά συμμάχησαν με τους Cocoyes στους εμφύλιους πολέμους του 1997 και 1998/9 κατά του Sassou-Nguesso. Σχημάτισαν τις δυνάμεις αυτοάμυνας αντίστασης με τους νίντζα ​​στον πόλεμο του 1998/9. Ξεκίνησαν στρατιωτική δράση εναντίον των κυβερνητικών δυνάμεων στις 29 Μαρτίου 2002. Το προπύργιο βρίσκεται στην επαρχία Πουλ. Χωρίστηκαν στην παράταξη υπέρ του Κολέλας και στην παράταξη Νσιλούλου με επικεφαλής τον Αιδεσιμότατο Φρεντερίκ Μπιτσάνγκου (γνωστός και ως Ντομούι). Επίσης γνωστοί ως FADER (Forces d'auto-défénse et la resistance ή δυνάμεις αυτοάμυνας και αντίστασης), η ένοπλη πτέρυγα του CNR (Counseil national de résistance). Οι Ninja ήταν σύμμαχοι του Bernard Kolelas, ο οποίος ήταν ο τελευταίος πρωθυπουργός του πρώην προέδρου Pascal Lissouba και δήμαρχος του Μπραζαβίλ, μέχρις ότου ο Λισσούμπα νικήθηκε από τις δυνάμεις του Σάσου στον εμφύλιο πόλεμο Ιούνιο-Οκτώβριο του 1997. Ο Κολέλας παρέμεινε ουδέτερος κατά τη διάρκεια του μεγαλύτερου μέρους του πολέμου και υπηρέτησε ως μεσολαβητής στα πρώτα στάδια της σύγκρουσης. Ωστόσο, αργότερα έριξε στην πολιτοφυλακή του των Νίντζα στην πλευρά του Λισσούμπα σε μια αποτυχημένη από κοινού απόπειρα να νικήσουν τις δυνάμεις του Σάσου. Οι Ninja στη συνέχεια υποχώρησαν στην περιοχή του Kolelas την Πουλ, η οποία περιβάλλει τη Brazzaville. Η κατάσταση της ασφάλειας στην περιοχή της Πουλ παρέμεινε αβέβαιη από τότε, ενώ οι συγκρούσεις μεταξύ των κυβερνητικών δυνάμεων και των Ninja εντατικοποιήθηκαν στα τέλη Σεπτεμβρίου του 1998.


Στα μέσα Δεκεμβρίου 1998, αναφέρθηκε ότι τα μέλη των Ninja «έχουν διεισδύσει» στις νότιες περιοχές της Brazzaville Bacongo και Makelekele, τα οποία θεωρούνται οχυρά του Kolelas (τα οποία ήταν σχετικά ανέπαφα και χρησίμευαν ως ασφαλή καταφύγια για τους εκτοπισμένους κατά τη διάρκεια του πολέμου του 1997 ). Τρεις ημέρες πυρών βαρέων όπλων και βομβαρδισμών των δύο περιοχών από κυβερνητικές δυνάμεις κατάφεραν να διώξουν τους Νίντζα από τις επαρχίες, αλλά μια νέα εισβολή από τους Ninja πραγματοποιήθηκε στην περιοχή Kinsoundi της Brazzaville στις 21-22 Ιανουαρίου. Ο Κολέλας, ο ηγέτης της Κογκολέζικου Κινήματος για τη δημοκρατία και την ολοκληρωμένη ανάπτυξη (MCDDI), ζούσε εξόριστος στην Ουάσινγκτον.

Ο αρχηγός της ανταρτικής ομάδας «Νίντζα» Φρέντερικ Μπιντσαμού, γνωστός ως Παστέρ Ντουμί, επέστρεψε στη Μπραζαβίλ στις 10 Σεπτεμβρίου 2007 για να αναλάβει τη νέα του θέση ως προεδρικός σύμβουλος για την προαγωγή της ειρήνης μετά τον εμφύλιο πόλεμο. Συνόδευσαν τον Ntumi τουλάχιστον 100 πρώην μαχητές που υπηρετούσαν ως προσωπικοί σωματοφύλακές του. Υπολογίζεται ότι  700 πρώην μαχητές που παρέμειναν δραστήριοι στην περιοχή της Πουλ νότια της Brazzaville μετά την παύση των συγκρούσεων το 2002, κάνοντας περιστασιακά οδοφράγματα και ληστείες μεγάλων φορτηγών και τρένων που μετακινούνται μεταξύ Point Noire και Brazzaville. Σε πολλές περιπτώσεις σταμάτησαν τα τραίνα Brazzaville-Pointe Noire για να κλέψουν το φορτίο, να αποσπάσουν χρήματα και να διαπράξουν βία εναντίον των επιβατών.