Αγίου Αντωνίου

Κάποιος που κυνηγούσε στην έρημο άγρια ζώα, είδε τον αββά Αντώνιο να αστειεύεται με τους άλλους μοναχούς και σκανδαλίστηκε. Καταλαβαίνοντάς το τότε ο Αντώνιος είπε: «Βάλε μια σαϊτα στο τόξο σου και τέντωσέ το». Το έκανε εκείνος. Τού λέει: «Τέντωσέ το πιο πολύ». Και το τέντωσε. Και πάλι τού λέγει:  Ακόμη πιο πολύ». Τού απαντά τότε ο κυνηγός: "Αν το τεντώσω υπερβολικά, θα σπάσει το τόξο». Και ο Μέγας Αντώνιος τού λέει: «Έτσι και στο έργο του Θεού. Αν τεντώσουμε υπερβολικά τη συμπεριφορά μας απέναντι στους αδελφούς, θα σπάσουν και αυτοί».

Η υπερβολή και η αυστηρότητα πολλές φορές μας ταλανίζουν και μας εμποδίζουν στη προσπάθειά μας να ζήσουμε όσο το δυνατόν πιο χριστιανικά.Συχνά δε εμποδίζουν και τους γύρω μας.Έτσι ενώ έχουμε διάθεση να νηστέψουμε,να ζήσουμε απλά,να βοηθήσουμε τον διπλανό μας,να τον συμβουλέψουμε ή και να τον καθοδηγήσουμε,το κάνουμε τόσο έντονα,τόσο φορτικά και πιεστικά που στο τέλος έχουμε τα αντίθετα αποτελέσματα και για τον εαυτό μας και για τους άλλους.

Ο Άγιος Αντώνιος,αυτός ο "Καθηγητής της Ερήμου" το είχε διαπιστώσει αυτό.Γι'αυτό και πρόσφερε,όταν το απαιτούσαν οι περιστάσεις,διαλείμματα στους ακολούθους του είτε με αστεία είτε με παιχνίδια.


Η ζωή ενός Χριστιανού είναι ένας διαρκής και επίπονος αγώνας.Πρόκειται ουσιαστικά για έναν ισόβιο αγώνα.Κάτι τόσο δύσκολο και επίπονο δεν μπορεί να έχει την ίδια αμείωτη ένταση.Χρειάζεται προσοχή ώστε να μην έρθει κόπωση και κατάρρευση.Ακόμα περισσότερο αυτό ισχύει όταν απευθυνόμαστε σε άλλους.Δεν μπορούμε να ξέρουμε τα όρια και τις αντοχές του καθενός.Έτσι πιέζοντάς τους να ακολουθήσουν χριστιανική ζωή,όπως την έχουμε εμείς στο μυαλό μας,το μόνο που καταφέρνουμε είναι να τους απομακρύνουμε τελείως από την Εκκλησία και τον Χριστό.

Ο μεγάλος αυτός ασκητής που τιμούμε σήμερα,τα γνώριζε αυτά.Και προβάλλει σε μας σήμερα όχι μόνο ως παράδειγμα ασκητισμού και αγώνα αλλά και ως παράδειγμα διάκρισης.Μας καλεί να γνωρίζουμε τα όριά μας και τις δυνατότητές μας και να μην υπερβάλλουμε.Μας καλεί να σκεφτούμε τους διπλανούς μας και να μην τους σκάσουμε στην προσπάθειά μας να τους βοηθήσουμε.Ας τεντώνουμε λοιπόν το τόξο όσο χρειάζεται για να βρει το βέλος το στόχο του και όχι πάρα πολύ ώστε να σπάσει και να αχρηστευτεί.