Ο Χριστός όμως είδε πέρα από την επιφάνεια,πέρα από τα εξωτερικά στοιχεία,πέρα ακόμα και από τον τρόπο ζωής του Ζακχαίου.Είδε εκεί που κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να δει χωρίς τη χάρη του Θεού.Είδε μέσα στη ψυχή του μισητού Ζακχαίου.Και εκεί είδε την σπίθα της επιθυμίας για συνάντηση με τον Θεό.Είδε τη διάθεση για πραγματική μετάνοια.Είδε έναν άνθρωπο που ήταν έτοιμος να μοιράσει τα πλούτη του,τα οποία απέκτησε αδικώντας και κλέβοντας τους συνανθρώπους του,στους φτωχούς και να αποζημιώσει στο τετραπλάσιο όποιον αδίκησε.
Ο Θεός ευτυχώς δεν κρίνει όπως εμείς.Δεν είναι ούτε τόσο αυστηρός όσο θα θέλαμε,για τους άλλους φυσικά,ούτε εκδικητικός.Δεν είναι καν δίκαιος.Και ευτυχώς που δεν είναι δίκαιος γιατί αλλιώς δεν θα έμενε ούτε μισός άνθρωπος στη γη να περπατά.
Όταν λοιπόν κρίνουμε αυστηρά τους άλλους,όταν προδικάζουμε ποιος θα σωθεί και ποιος όχι,ας θυμόμαστε τη σημερινή περικοπή.Ας θυμόμαστε πως από όσους είχαν μαζευτεί,ο Χριστός επέλεξε να επισκεφθεί το σπίτι του πιο αμαρτωλού,γιατί στη ψύχη του υπήρχε διάθεση για μετάνοια και μεταστροφή.Να κοιτάμε να διορθώσουμε πρώτα τα δικά μας λάθη και όχι τα λάθη των άλλων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου