Ο κόσμος όλος

 

Μια φίλη μου, πραγματικά πολύ ενοχλητικός άνθρωπος όπως είναι γενικά οι φίλοι, είχε(και ακόμα έχει) την εξής κακιά συνήθεια: θεωρούσε σωστό ό,τι έκανε ο "κόσμος" (συνήθως αναφερόταν στους γνωστούς της και τους συγγενής της) και πίστευε ότι έχει το δικαίωμα να σε πρήζει μέχρι να κάνεις αυτό που κάνει ο κόσμος. Δηλαδή η ίδια. Οπότε σε ρωτάει "τι κάνεις;". Λες "καλά μωρέ, έχω λίγο βήχα" και αρχίζει ο εξής διάλογος:

-Να πας σε γιατρό

-Γιατί να πάω σε γιατρό; 

- Γιατί βήχεις

-Ε, σιγά το πράγμα

- Εγώ όταν βήχω πηγαίνω

-Ε, εγώ δεν πηγαίνω

-Όλος ο κόσμος πάει

-Ποιος είναι αυτός ο κόσμος; 

-Ο ξάδερφος από το χωριό της μάνας μου, η ξαδέρφη από το χωριό του πατέρα μου, η θεία από το χωριό του άντρα μου, όλοι

-ΟΚ, άρα ο γιατρός έχει πολλή δουλειά, δεν έχει χρόνο για μένα..

Κάποτε, μια Παρασκευή, φοιτητές στη Λάρισα τότε,  με ρώτησε. -Πού θα βγεις το Σάββατο το βράδυ; 

-Πουθενά. Θα βγω τη Δευτέρα που θα κατέβω Αθήνα

-Μα όλος ο κόσμος Σάββατο βγαίνει

(αφού διευκρινίσαμε ποιος είναι "όλος ο κόσμος με τη παραπάνω μέθοδο)

-Δε με νοιάζει τι κάνει όλος ο κόσμος

-Μα δε μπορεί να μη σε νοιάζει τι κάνει όλος ο κόσμος

-Δε με νοιάζει

-Μα δε γίνεται

-Κοίτα, αυτός ο κόσμος όλος που θα βγει Σάββατο, περιλαμβάνει κι εσένα; 

-Ναι

-Ε, γι' αυτό δε βγαίνω Σάββατο, όλο τον ίδιο κόσμο βλέπω...

Πολύ καλή κοπέλα στη πραγματικότητα. Της έχω κρατήσει μια ιδιαίτερη θέση στο σπίτι και έχω μια φωτογραφία της. Ακριβώς στο κέντρο του στόχου που πετάω τα βελάκια...